Era qe fryn nuk kthehet me prapa,
Ajo qe le pas jane shi dhe shtrengata,
Si deti ne furtune,eshte jeta ne genjeshter,
Si djalli i pernduar qe faljen e deshte,
A thua e kerkoi,a thua ja dhane,
Jeten ne genjeshter,a thua ja lane,
Kjo fjale e thjeshte ,qe tani kerkon,
Si deti pa vale,jeta i vazhdon,
Jeton ne faj,e ne vajtime,
Ndergjgje e forte,kaleron mbi mendime,
Koken ul,si nje i vrare,
Sekret i rrefimit edhe kjo perralle,
Perralle qe merr jete,dite e cdo dite,
Te nje shpirti te shkrete,
Qe kerkon shenjterim
