Aşk öldürür

Bölüm 1-Cansu

"Her şey için teşekkür ederim Cansu hanım bana o kadar yardımcı oldunuz ki...yanımda olduğunuz için teşekkür ederim"

"Ne demek tabi ki Esra hanım..bunları sizden duymak çok güzel" gülümseyerek son kez gelen hastasını uğurladı. Odasına geri dönüp koltuğuna oturdu. Yeni kitap yazıyordu diğer iki kitabından farklıydı,konusunu kendisi de bazen anlamayan onu zorlayan şey için yazıyordu 'aşk'. Kendisi bu kelimeyi aslında hiç yaşamamıştı sadece onun daha hafif olanını 'sevgi'yi tatmıştı. Cansu'ya göre 'aşk' çok abartılır aslında öyle bir şey yoktur ,ona göre 'aşk' sadece 'sevgi'nin manyak,saplantı bir şeye dönüşmesidir.

Bilgisayarın önünde,gözleri ekranda,parmakları klavye ile buluşmaya hazır fakat düşünceler buna izin vermiyor. Bu sefer bir kitaba nasıl başlayacağını bilmiyor-'Nasıl başlasam?','Aklımdakilerini nasıl döksem?' böyle takım sorular aklından çıkmıyordu. Kitabın ismini daha seçmemişti ona göre bir kitabın ismini seçmek için hikayenin sonuna kadar yazman gerekir. Dudaklarını birbirine bastırdı ve bilgisayarın önünden kalktı.

'Neyse...eve gidince devam ederim' hala yazmaya başlamamıştı ama bu nedenle hep kaçıyordu oysaki bu kitabı yazmak için 1 hafta önce karar vermişti hep aynı sözler ile kendini oyalıyordu.

***

Cansu kapının kilidini açar açmaz odasına girdi ve yatağı ile kavuştu.

'Çok yoruldum'

Yalnız yaşıyordu ailesiyle evleri ayrıları neredeyse 2 yıl olmuştu ilk çok heyecanlıydı fakat artık her günün sonunda eve geldiğinde annesini sıcacık yemeklerini özlüyordu.

Telefon sesini duyunca zorda olsa kendini kaldırıp çantasından telefonunu çıkardı.

'Alo..'
'Cansu..kızım işten çıktın mı?'
'Evet anne az önce geldim...neden?'
'....'
'Anne bişey mi oldu?'
'Cansu...baban...'
'Babam ne anne??Babama bişey mi oldu?!'
'Baban kaza geçirdi Cansu'

İşte o an...endişe,panik..kötü düşünceler...sevdiğini kaybetme hissi.

'S-siz nerdesiniz şu an?'
'Şu an hastaneye gidiyoruz..'
'Bana konum at hemen geliyorum'

Sakin olmalıydı...profesyonelliğini korumalıydı ailesinin buna ihtiyacı vardı şu an. Onları sakinleştirmeye...telaşlarını azaltmaya...ve kendisine.

(Devam edecek...)