Herşeyin başladığı gün, hayatımın karardığı gün bugün...
03.11.2021 |1 gün önce..|
"Cemre neden böyle yapıyorsun kızım sen? Beni öldürecek misin? Bak gerçekten öldüreceksin beni. Sebebim olacaksın Cemre sen benim. Kalk git yemek yemiceksin bugün sen. Defol odana!!!". Dedi babam bana. Telefonum elimden alındı, annem ve babam bana küstü. Bana birşey olsa yeri göğü inleten babam o akşam bana ilk defa yemek yedirmedi... O gece sabaha kadar ağladım, gözlerim şişene kadar... Bana çok hafif sesini yükseltse 2 dakika sonra özür dilemek için odama kadar gelen babam, odamdan gelen ağlama seslerime bile aldırmadı o gün. Kalp hastalığı vardı babamda. Gün geçtikçe zayıflıyor, karaciğeri günden güne şişiyordu babamın. Hastalığının da son evresindeydi.
Doktorunun verdiği ilaçlarla zor ayakta duruyordu. Bütün gün yatıyordu zaten. Geceleri uyuyamazdı. Gündüz uyurdu... Sonra birşey oldu....
04.11.2021 | o gün..|
Okul sabahı hazırlandım okula gitmek için. Sabah 07.30 da kalktım. Evin içi çok sessizdi. Her sabah ben okula giderken televizyon izleyen babam, o gün telefonunun flaşını açmış, masanın üstüne koymuş, koltukta oturup öylece halıyı izliyordu. Kıyamadım, öpmek için yanına gittim. Yanağını çekti benden.. Yüzüme bile bakmadı.
Okula gittim türkçe sınavımı oldum. (Ortaokul 8. Sınıfa gidiyorum.) Derslerin hiçbirinde doğru düzgün nefes alamadım, sınavıma odaklanamadım, içimde bilmediğim bir sıkıntı vardı.. 6. Dersin tenefüsündeydik sınıfın penceresini açtım, maskemi indirdim nefes almaya çalıştım. (Korona dönemi). Bunu gören bir arkadaşım bana sordu "Cemre sabahtandır seni izliyorum da, bugün hiç iyi görmedim seni, bir sıkıntı mı var?" dedi. " bilmiyorum Zeynep, inan ki bilmiyorum. İçimde saçma sapan bir şey var. Öküz oturdu kalkmıyor sanki. Nefes alamıyorum." dedim. Zil çaldı derse girdik. Türkçe sınavları açıklanacaktı. Bir anda sınıfın kapısı açıldı öğretmen sandım yerime geçtim. Kapıda dedemi gördüm. Yanına gittim " Dede? Noldu neden geldin? "Diye sordum.
Dedem" çantanı al Cemre" dedi. Daha da birşey söylemedi." dede ne olduğunu söylicek misin?" diye tekrar sordum. Dedemin ağzından tek birşey çıktı.. " Baban Cemre" dedi. O an anladım birşey olduğunu.....
Eveeeet bölümü burada bitiriyorum. Umarım güzel kitap oluuur😊😊
