34

2.6K 293 342
                                    

*tık tık tık*

Zile bastım.
Linonun evine gelmiştim,içeriden konuşma sesleri geliyordu.Çok geçmeden kapı açıldı,linoydu.

"Selam!"

Gülümseyerek selam verdim.

"Hannie?"

Şaşırmış gibiydi.
Çok mu erken geldim?Saat 2 gibiydi.

"Erken mi geldim?"

"Ha..yok,içeri gel"

Kapının önünden çekilip bana yol verdi,ayakkabılarımı çıkartıp içeri girdim.Normal bir ev gibiydi.
Arkamdan lino kapıyı kapattı.

"Koridorun sonundaki oda benim,kapısı siyah olan"

Koridorun sonuna baktım,siyah kapılı bir oda vardı.

"İçeride arkadaşlarım var,çekinme.Rahat ol."

Önüme geçip odasına ilerledi,arkasından geldim.
Kapının önündeydik,içeriden konuşma sesleri duyulmaya devam ediyordu.Lino kapıyı açtı,içeri girdik.

Oda siyahtı,perdeler açıktı.
Yatakta 2 kişi kart oyunu oynuyordu,bir kişi de uzun koltukta oturmuş telefona bakarken cips yiyordu.
Biz girince kart oynayan kişiler bize baktı.

"Bu seninki değil mi Minho?"

Lino ona acayip korkunç bakıyordu.

"Tamam tamam birşey demedim"

Bana baktı.

"Selam,ben Chan"

"Merhaba"

"Bu da seungmin"

Yanindaki kişiyi gösterdi.
Seungmin dediği kişi beni gözleri ile süzüyordu,sonra linoya dönüp tepkisizce konuştu.

"Bu sana bakmaz Minho,ikiniz mücevher ve kömür gibisiniz.Kömür sensin haberin olsun"

He?
Buni söyledikten sorna tekrar tekrar baktı,sonra kart oyununa geri döndü.

"Seung işte...neyse,bu da hyunjin."

Chanın gösterdiği here baktım,koltukta oturan çocuktu.
Bana bakmaya tenezzül bile etmeden cips yiyordu.

"Ah...anladım,ben jisung"

"Hyunjin kay biraz ayı."

Lino hyunjini kenara ittirip oturdu,bende diğer köşeye oturdum.Biraz seungmin ile chanı izledim.
Linonun bahsettiği bangchan ve seungmin olmalılar.Kendi aralarında konuşuyorlardı.

"Kazanan bu gece üstte olur biliyorsun değil mi seungie?"

"Kazanacağım."

Umarım düşündüğüm şey için kart oyunu oynamıyorlardır.Hyunjine baktım,sadece telefona bakıyordu.

"Hyunjinin kusuruna bakma,o hep böyle."

Linoya baktım.
Kafamla onu onayladım.

"Sorun değil"

Telefonuma gelen bildirim ile telefonumu aldım.
Felix yazmıştı,bir fotoğraf göndermiş.

Civciv

Brownie yaptim hahaha

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Brownie yaptim hahaha

Siz
Woa
Guzel olmuss^^
Bana da ayir:D

Cevap verdikten sorna tekrar fotogradi açıp baktım.

"O kim?"

Hyunjine döndüm,Telefonuma bakıyordu.

"Ne?"

"O kim?"

Telefonumu gösterdim.

"Bu?"

"Evet."

"Arkadaşım."

"Okuldan mı?"

"Evet."

Fotoğrafa baktı.
Sonra tekrar önüne döndü.

"Hyunjin abuk subuk hareketler yapma"

Lino yine hyunjini azarladı,bende telefona döndüm.

"Ben kazandım seni yaşlı adam!"

Seungmine baktık,bir anda bağırınca irkilmiştim.

"Hah!Kazandım,kaybettin.Bu gece üstte ben olacağım!"

Kartları yatağa fırlatıp odadan sevinçle çıktı.

"Aish!Hile yaptın seni köpek!"

Chan da arkasından koştu.

"Hilekar köpek!"

"Kes sesini yaşlı dede!"

İçeriden bağırışma sesleri geliyordu.
Biraz sonra Chan,Seungmin'i yakasından tutmuş içeri sürükledi.

"Bırak beni yaşlı adam!"

"Sus köpekcik!"

Seungmini yatağa atıp üstüne atladı.
Ona sarıldı,seungmin ise bağırıyordu.

"Yardım edin!Bu dede beni sikecek!"

Gülmemiş tutamadım,oldukça komiklerdi.
Sohbet başlamalıyım diye düşündüm.

"Lino'nun yazdıkları çok güzel,daha önce okudunuz mu?"

Bunu dememle hepsi bana döndü.
Lino hariç.
Yanlış birsey mi dedim?

"Minho sana yazdıklarını mı okuttu?Bizim Minho?"

Kafamla onayladım Chan'ı.

"Nasıl lan?Oğlum bu çocuk bize yazdıklarını zor okutuyor sana nasıl okutsun?"

"Bana her gün şiir yazıyor,mesaj olarak."

"NEY?"

Hepsi linoya baktı,Lino oldukça sakindi.

"Minho?"

"Ne ya?Evet,okutuyorum."

"OHA ÇÜŞ!"

Seungmin buna fazla tepki vermişti,neden ki?
Şaşırmaya ve konuşmaya devam etti.

"Lan bizi evine zor alıyorsun amına koyayım?PİSLİK BİZ SENİN KAÇ YILLIK ARKADAŞINIZ!"

"Kes be.Fazla tepki veriyorsunuz."

Biraz sonra hiç konuşmayan hyunjin konuştu.

"Bizim yanımızda kısa kollu giymeye çekiniyor,gitmiş çocuğa şiir yazmış..."

Hyunjin bunu deyince Linonun ifadesi değişti,oldukça ciddi bir hali vardı.

"Tamam be bir şey demedim orusbu."

Dedikten sonra göz devirdi hyunjin.
Linonun hassas noktasına basmıştı.

Şiir | Minsung |Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin