Gizli Komşum 2 | Hyunlix✔

1-Surprise!

Bu Secret Neighbor ın 2.sezonudur. Eğer okumadıysanız önce onu okumalısınız yoksa bir şey anlamayabilirsiniz.

--1 Yıl Sonra--

"Her şey kusursuz olmalı Jeongin.".

"Tabiki kusursuz olacak Hyung!".

"Felix'i bu doğum gününde çok mutlu etmek istiyorum.".

"Edeceksin Hyung.".

"Gelmesine 10 dakika kaldı Jeongin. Çok heyecanlıyım!".

"Sakin ol Hyung. Mutlu olacağından eminim.".

--Felix'ten--

Bugün benim doğum günüm. Açıkçası doğum günü kutlamalarından nefret ederim. Neden mi? W00jin yüzünden. Şaşırdığınızı sanmıyorum. Hayatımda nefret ettiğim birçok şey onun yüzünden.

--Felix'ten Flashback--

 "Bugünün Felix'in doğum günü olduğunu öğrendim!" diye bağırdı Woojin. Umarım bugünde zorbalık yapmaz. "Hayır değil." dedim mırıldanarak. "Neden mırıldanıyorsun minik civciv?" dedi. Yeter. Hayatımdan defolup gitmesi için her şeyimi veririm.

"Yanımda pasta malzemeleri getirdim arkadaşlar!" dedi. Evet hayal ettiğim gibi olacak. Biliyorum. Hangi psikopat yanında un, şeker, yumurta, krema ve çikolata sosu ile okula gelir ki? Hepsini başımdan aşağı dökecekler hissediyorum. Bir diziden sahneye benzeyecek bunu da biliyorum.

"N-Ne yapacaksınız bunlarla." dedim mırıldanarak. Sesim titrediğinden dolayı mırıldanmak zorunda kalıyorum. 

"Civciv pastası yapacağız. İstemez misin minik civcivim?". İstemiyorum W00jin. "Civciv pastası mı?".

Bahçeye sürüklediler beni. Ben ise sadece onları izliyorum. "Önce hangi malzemeden başlanır biliyor musun ibne?" dedi biri. Bu çocuğu tanımıyorum ama o bana ibne diyor. Hah! Aptallar. " Hiç pasta yapmadığım için bilmiyorum. Ama..." dedim. Devamını getirmemi bekliyorlar. Ben ise çok cesaretlendim. "Ama sizin pasta yapabilecek kapasitede olmadığınızı biliyorum." dedim. Hayır. Korkmamalıyım. Woojin gülmeye başladı. Komik mi yar-. Öhm. 

"İlahi Felix." dediğinde sırıttım. Komik geldi açıkçası. "Bu aralar çok gülüyorsun bakıyorum." dedi W00jin. Gülerim amk sana ne? "Woojin. Lütfen o yumurtayı al ve çıkardığın yere sok." dedim. Arkadaşları W00jin'e gülmeye başladı. Ben ise hala sırıtıyordum. Evet naneyi yiyeceğim biliyorum ama en azından biraz eğleneyim ha?

"Ahh benim minik civcivim... Susman için ağızına sokmalıyım bu yumurtaları değil mi?" dedi. Yüzümdeki gülümsemeyi saniyede yok etti. Sikeceğim bu çocuğu yakında. Arkadaşları sadece laf atışmamızı izleyip gülüyor. Aptal öküz sürüsü.

"Senin benden uzak durmanı sağlamak için tanıdığım birinin seni becermesini sağlamam lazım değil mi?" dedim. Nasıl korkmadan söyleyebiliyorum? Aslında içten içe götüm tutuşuyor. Dışarı nasıl yansımıyor anlamıyorum. 

"Civciv çok 'cyak'ladı değil mi beyler?" dediğinde arkadaşları kafasını salladı. Neden hiçbir hocanın ona karışmadığı konusuna gelirsek... Tahmin edebileceğiniz gibi ailesi popüler, zengin ve sözü geçerli kişiler. Ayrıca burası genelde kullanılmayan bir bahçe arkası.

Woojin elinde yumurta ile yanıma geldi ve önümde duruyor. Ben ise sandalyede oturuyorum ve izliyorum. "Aç ağızını." dedi. Ben ise yutkundum. "Aç yoksa arkadaşlarım açtıracak." dedi. Bende mecbur açtım. Bir dakika lan! Ne yapıyor bu?

Kendi ağızına döktü ve şimdi bana geliyor. Öğk- Bu daha iğrenç. Ağızındakini eline aldı ve zorla ağızıma soktu.

"Öğk." evet Woojin'in üstüne kustum...

"Lan!".

"Üzgünüm." dedim istemsizce. Woojin bana sırıttı ve," Sen istedin." dedi. Üstüme gelme...

Bana ibne diyen arkadaşları nerede? Komik, aptal yaratıklar.

"İnsene!" diye bağırıp üstümden itmeye çalıştığımda arkadaşları ellerimi ve bacaklarımı tuttu. Zorla mı siktirecek kendini?

"Beni şımartıyorsun." dedi. Hah! "Woojin. Sapık bir tacizci orospudan farkın yok.". Sıçtım galiba...

Dayak yedim... Hahaha! 

Hıçkıra hıçkıra ağlarken bir yandan da sinirden gülüyorum. Gözlerim bulanık görmeye başladı. Biri el uzatıyor bana. "İyi misin Felix?". "Changbin Hyung?".

"Teşekkür ederim Hyung.".

"Emin misin iyi olduğundan?". Değilim. Hemde hiç emin değilim.

"Tabii ki eminim." Alt tarafı dudağım patladı, saçlarım yumurta ve şeker dolu, yanağım şişti, el bileğim ve ayak bileğim burkuldu, burnum kanıyor ve omuzlarımda morluklar, boynumda ise iğrenç ısırma izleri var. Woojin'in sahibi ısırmaz, uslu bir çocuktur o demişti amk.

"Chan Hyung'u çağıracağım Lixie.".

"Desene,' Başın şişmişti şimdi daha çok şişecek.'.

------------------

Sonunda eve geldim. Çok yoruldum gerçekten. Hyunjin umarım doğum günümü kutlamayı planlamıyordur. Planlıyorsa bile mutlu taklidi yaparım ne yapacağım başka.

Odamdayım ama hiç kimse yok evde. Hyunjin nereye gitti? Telefonum çalıyor! Arayan Hyunjin.

"Alo?".

"Alo civcivim.".

"Efendim?".

"Arka taraftaki garaja gelsene.".

/Garajda mı kutlayacağız?\

"Tamam geliyorum balım.".

"Bay bay civciv.".

 Garajda da kutlamazlar herhalde. Belki de beni oradan başka bir yere götürecektir? Hatta belki de kutlamazlar doğum günümü. 

Garajdayım ama kimsecikler yok ortada. Sürpriz mi yapacaklar acaba? Ah! Hyunjin arıyor.

"Felix. Acilen garajdan çıkman lazım! Lütfen, hemen, hemen çık!".

Sesi çok endişeli geliyor. Ayrıca nefesi de kesilmiş. Ne oluyor? Aiishh! Telefon çekmiyor!

"FELİX! LÜTFEN, HEMEN ORADAN ÇIK! ÇIKMAN GERE-!".Telefon çekmediğinden kendi kendine kapandı. 

Lan ışıklar gitti! Korkuyorum... Ayak sesleri geliyor.

Belki bu da bir şakadır ha? Işıklar açılınca Hyunjin, Changbin falan çıkar karşıma. Değil mi?

"Hyunjin-?" dedim tereddüt ederek. Daha sonra korkmamaya karar verdim. En azından korkmadığımı düşünüyorum. 

Etrafta geziniyorum ama sadece bir kişinin adım seslerini duyuyorum. Bu kişi ben değilim, bundan eminim.

Büyük ihtimalle arkamdaki kişi Hyunjin ve arkadan gelip gözlerimi kapatacak sonra ışığı açacaklar ve gözümü açacak. Ve," Sürpriz!" diyecekler.

"Hyunjin sensin değil mi?". Ses yok.

"Hey! Korkmuyorum Hyunjin!". Tekrar ses yok. 

"Doğum günü sürprizi mi yapacaksın bana?". Sadece bana doğru gelen adım sesleri var. Evet eminim bu kişi Hyunjin'dir.

"Yaa! Bana şaka yapmayın!".

"Doğum gününde insan korkutulmamalı!".

Işıklar açıldığında karşımda onu gördüm. Kim Woojin...

"Sürpriz~~!".