UMUDUN ATEŞİ

RUHSUZ

Uzun zaman olmuştu gülmeyeli dudaklarım bile artık kıvrılmayı unutmuşlardı. En son ne zaman mutlu olmuştum , belki de sorun buydu mutlu olmakta hayatım son 2 yılda öyle rayından çıkmıştı ki tanrı bile eminim olacakları kestiremiyordu. Benim adım Güneş eskiden adımın verdiği enerjiyle insanları kendime hemen ısıtırdım ama artık etrafındaki herkes soğuk bir nevaleden başka bir şey olmadığımı düşünüyorlar.  Ama bu benim umrumda bile değil insanların benim hakkımda ne düşünecegini umursamaz  uzun zaman önce bıraktım ...     Ben bu düşüncelere dalmisken annemin birden bire :

    "Güneş aşağı gel babanın ve benim seninle konusacaklarımız var."
Demesiyle derin düşüncelerimden çıktım. Çünkü annem bekletilmeye hiç dayanan bir insan olmamıştır bu konuda çok hassastır bana bile bu yüzden defalarca nutuk çekmiştir ama demiştim artık umursamıyorum diye . Annem babamın ona takılmak için söylediği kalbimi ömür boyu hapis tutan kadın Işıl Hanım 42 yaşında yaşını hiç göstermeyen bir ağır ceza avukatı mesleği gereği katı bir mizaca sahiptir. Babamsa annemin tam tersi komik ,tatlı bir çocuk doktorudur ama o da mesleğinin hakkını verenlerden şu ana kadar bir çocuk bile onun odasından ağlayarak çıkmamıstır.
Ben bu ailenin neresindeyim diye sorarsanız; annesinin ilerde savcı olucak , babasının sanatçı olucak 18 yaşında,ailesiyle doğduğunda beri Amerika'da yaşayan, liseyi yeni bitirmiş ama üniversite düşünmeyen, eskiden kıpır kıpır halleriyle herkesi büyüleyen , ķoyu kızıl saçlı yeşil gözlü 1.65 lik beyaz tenli bir kızım ķızıl saçlarım ve çimen yeşili gözlerim babamın İskoç olmasına borçluyum diyebiliriz.

Evimiz üç katlı birinci katta evin mutfak , oturma odası ve banyodan oluşan bölümü var ikinci kat annem ve babamın odaları banyoları ve kendilerine ait çalışma odaları var bazen odaya girdiklerinde bir kızlarının olduğunu unutuyorlar. Neyse , Son lat yani çatı katı ide benim kendi zevklerimle düzenlediğim rengarenk bir renk cümbüşü. Ev üç katlı olunca insanın aşağı inesi gelmiyor.

Aşağı indigimde annem ve babam yuvarlak masanın (benim tabirimle eşitlik masasi) etrafına olurmuşlardı bu kötüye işaretti acaba yine ne yapmıştım.

"Otur Güneş konusacaklarımız var" dedi babam kesin bir üslupla genelde böyle konuşan annem olurdu şaşırmıştım.

"Evet sizi dinliyorum" dedim çok ta umursamaz bir tavırla yine bana eskisi gibi olmamı söyleyeceklerdi ama anlamadıkları ben artık eski ben olamadım ben bir katildim nasıl eskisi gibi eglenebilirdim ki...

"İki gün sonra ilk uçakla Semiray teyzenin yanına gidiyorsun. "
İşte bunu ben bile beklemiyordum.