Maandag 2 januari

6 0 0
                                    

''Ze doet de ogen open'' zegt iemand. Ik knipper met me ogen. Langzaam doe ik mijn ogen open. Het eerste wat ik zie is fel licht. Ik zie eerst me moeder en daarna me vader. Hoe kom ik hier? Vraag ik me zelf af.
'Doe maar rustig aan', zegt mijn moeder.

Ik denk na. De tas, de grond en toen werd alles zwart. Langzaam komen de puzzeltjes compleet. Ik ben over een tas gevallen.

Vinden jullie dit boek nog leuk? Sorry dit was wel even kort! X

Het leven van Jill ~ On Hold ~Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu