EMANET

1.BÖLÜM

Herkes kaderini kendi seçer ve onu yaşar.Ve yaşadıkça seçimleri doğru mu yanlış mı sonradan anlar. Ama ben kaderimi seçmeyi geçtim ağzımı açmaya hakkım bile  yok . Çünkü ailem ne derse onu seçmek zorundayım . Biliyorum bir çok kız evladının seçmeye hakkı yoktur ama kim benim gibi sevmediği biriyle evlendirilmek zorunda bırakıldı ....

1 Hafta Önce

" Hazal kızım uyanmadın mı hala duymuyor musun telefonun çalıyor ?

"Sabahın erken saatinde kim bu rahatsız benim uykumu benden çalıyor..

" Söyleyeceğine aç şu telefonu hem birazdan baban gelecek seni yatarken görmesin..

"Of anne ya bir rahat bırakmıyorsunuz beni.

Alo kimsiniz?

" Kızım çatlak mısın kim olduğum gözükmüyor mu ? Oooo hala uyanmadın mı sen öğlen oldu..

" Uyandım abla saolasin uykumun içine ettiniz anne kız hem beni neden arıyorsun annemi arasana?

" Sana işim düşmese aramazdım zaten bugün bize gel yarın Eylül' e doğum günü organize edeceğim .Eylül' ü parka götürürsün...

" Teyzesinin balı yarın doğuyor mu? Zaman kavramı ne hızlı geçiyor daha dün elimdeydi. Şimdi ise 3 yaşına basıyor..

" Haydi babam gelmeden yatağından kalk biliyorsun takıntıları var adamın seni yatakta görmesin .

" Abla sende başladın annem gibi babamda babam ben korkmuyorum babamdan..

" Hazal baban geliyor....

" Oha anne neden bu kadar hızlı geliyor..

Neye gülüyorsun şaka yaptığını söyleme bana ?

" Hani korkmuyordun babandan ödün bokuna karıştı..

İyi be kapat telefonu ki bende hazırlanayım..

" Ablana saygılı ol hayvan..

" Aramızda sadece 2 yaş var ne saygısı hem sen bana saygılı mısın Gamze hanım..

Neyse yeğenimi öp kapattım....

Yarım Saat Sonra...

"Anne ben gidiyorum ablam bekliyor..

" Kızım yemek yemedin ki ne bu acele böyle?

" Anne ,ablamı bilmiyor musun şimdiden içi içini yerdir. Zaten ablamda yerim ben merak etme..

" Eve gelecek misin bu akşam biliyorsun baban evde görmek ister seni..

" Yarın Eylül ' ü parka götüreceğim kalırım büyük ihtimalle.

Babama sen söylersin Eylül park istiyormuş dersin .. Zaten yarın akşama doğum günü var ufaklığın .

" Neyse ben gidiyorum babam gelmeden şimdi soru yağmuruna tutar beni onunla uğraşamam..

" Kızım bu söylediklerini bir gün baban duyarsa ne olacağını biliyorsun .
O an  seni ben bile elinden alamam zaten bana öfkeli..

" Neden öfkeli ki bilmediğim bir konu mu var anne ?

" Yok bir şey selam söyle ablana doğru ablana git bak uğrama sağ sola..

İç ses;

" Sen bana demesende ben biliyorum anne babam sana neden öfkeli. O kadar belli ediyor ki bizi sevdiğini gözleri yaşarıyor. Kızım da kızım derken gözlerinin içi parlıyor. Sanki ben onun kızı olmayı seçtimde bizi beğenmemiş oluyor. Babamın öfkesi sadece bana değil tüm kızlara. Kız olarak doğan herkese. Çünkü kız evladı yüz karası ona göre.  Okumak istese okuyamaz sevgilisi olamaz. Ya para ile satılır yada çalışmak zorunda bizim burada. Küçücük kasabanın içindeyiz ayağımı yana çevirsem yanlış anlayacak kadar bencil ve kötüler.  Anında babama yetistirirler beni. Babamda beni evire çevire oklava ve  demir sapı ile canım çıkana kadar vurur. Sonunda annem acır kurtarır beni yoksa çoktan cenazem çıkardı bu evden. Kendimi tanıtmadım değil mi ?