Smile Today

Chapter 3

I was laying down on my bed, too lazy to make my day productive. Kanina pa ako nagsoscroll sa ig feed ko. Saktong tumawag si Calyx sa akin.

"Anong kailangan mo?" Bungad ko.

"Labas tayo. Kabored." Sagot niya.

"Pwet mo."

"Dali na ba." Pilit niya.

"Fine, sunduin mo ako. San ba tayo punta?"

"Basta. Sunduin kita, 10 minutes."

Binaba niya yung call kaya bumangon na ako para magbihis. I picked clothes from my closet at dahil nga medyo malakas ang ulan, I ended up picking high waisted jeans and a white sweater that hugged my body.

I did my hair in a half up half down ponytail and I didn't bring a bag with me. I just brought my phone.

"Ate Amaris! Si Kuya Calyx nasa labas inaantay ka." I heard Ana's knocking on my door.

"Coming!" I said as I sprayed my perfume all over my body before going out.

After kong mapaalam kay Ate Polaris at Anais na aalis ako ay dumiretso na ako palabas. I saw Calyx waiting for me there, standing habang nakasandal sa motor niya.

"Ya, Isabelle." He greeted. Kumilos siya kaagad at sumakay sa motorbike niya, nagsuot ng helmet at umangkas naman ako.

***

Huminto ang motor ni Cal sa isang Park na maraming flowers. Natuwa ako agad sa view. Tsaka ngayon ko lang 'to nakita. Ewan ko kay Calyx pano niya nalaman 'tong lugar na to.

Naglatag ako ng tela sa damuhan, malapit sa puno para presko, at doon kami tumambay. Nagjeans pa naman ako. Hindi rin naman kasi ako nainform na magpipicnic pala kami, edi sana mas comfortable yung nasuot ko.

Simula nang makarating kami, kanina pa nakatutok si Calyx sa cellphone niya. Bigla nalang akong nag-overthink na baka may jowa na 'tong bff ko.

Sumalampak siya sa tela at napahiga. Lampas na yung paa niya sa tela pero humiga pa rin. Pano kasi, ang tangkad tangkad. Gusto ko na ngang tapyasan yung paa.

Sumilip ako sa cellphone niya at nakitang nagsoscroll siya sa ig. Naisip kong baka may stinastalk lang siyang crush niya.

Ang awkward na. Hindi kasi talaga siya nagsasalita o nang-aasar kagaya ng dati. Kaya naisip kong ako nalang yung mag-open up ng topic.

"Cal," tawag ko.

"Ha?" Sagot niya pero tutok pa rin sa pagsoscroll.

"Calyx,"

"Bakit?" Hindi pa rin siya tumutingin sa'kin at sumasagot ng maayos.

Naiirita na ako dito, ha. Baka kung sino sinong babae na yung sinastalk niya. "Ano ba, Calyx, pumunta lang ba tayo dito para magcellphone ka?"

Hinawi ko yung cellphone niya pero hindi naman niya 'yon binawi. Nakatitig lang siya sa'kin at mukhang inaantay na makita yung sinastalk niya o kung ano.

Nagulat ako nang makita kong si Adrian yung sinastalk niya, yung kadate ko nung game niya kahapon pero dapat naman talaga si Jaile yung kadate niya.

Ngayon ko lang nakita na nagpost pala si Adrian ng picture ko. Yung sa kahapon. Ang lakas pa ng loob magtag ng gago.

Ah, shit. Hindi mukhang natutuwa si Calyx sa nakita niya. Pinapagalitan niya kasi ako kapag nakikipagdate ako. Kaya naman hindi ko na rin sinabi sa kaniya yung kay Adrian.

"Si-"

"Sa tingin mo ba may kailangan kang sabihin sa akin?" Walang emosyon niyang saad. "Kaya pala nalate ka sa game ko kahapon. Nakikipagkita ka sa ibang lalaki."

"It's not what you think. Nakiusap lang si Jaile sa akin kahapon, dapat siya yung kadate ni Adrian. Hindi siya makakapunta kaya pinakiusapan niya ako na ako muna." I explained, garalgal ang boses.

Cal's upset reaction doesn't seem to fade. Nakatingin pa rin siya sa akin ng walang emosyon.

"But you didn't even mind to tell me? I was just one call away, Isabelle. Hindi ako taga ibang bansa." He said. "You know what, go home. I'll drop you off. I'm sorry for wasting your time."

"Calyx, let me explain, ano ba." He held my wrist and dragged me. He lifted me up a little to make me sit and after, he sat.

I'm speechless. Hindi ko alam yung sasabihin ko. He seems really mad. Calyx needs a lot of deep and big reasons to get mad. Hindi siya nagagalit kaagad basta basta. But right now, he really is mad. Kaya hindi ko alam ang dapat kong gawin. I don't know how to cool him off, lalo na ako ang dahilan bakit siya galit.

The whole time he was driving, wala kaming imik. Walang asaran. Hindi ako sanay. Hindi siya gumagawa ng kahit ano. He really doesn't even talk to me. At alam ko namang ayaw niya rin talaga.

We arrived at my house. Dahan-dahan akong bumaba, hindi ko pa rin alam ang dapat gawin. He left me hanging there and said, "Let's talk later." Before driving away.

Hindi ako sanay kay Calyx. He really is mad. I feel so guilty for not telling him. Akala ko kasi mas lalo siyang magagalit. I didn't try to think what might happen.

Walang gana akong napasalampak sa daanan. I was inside the house but the gate is only in front of me. Hindi ko talaga alam ang gagawin ko.

The tears slowly dropped down my face to the ground. I don't want to make Calyx upset like this.

When I felt a little better, I called Selena. I missed her. And she's the one I need at times like this. Wala si Calyx. And Yori, Cal probably need him right now. Ayaw ko na ring manggulo kila Jaile at iba.

"Sel..." I called.

"Amaris? What happened? Why are you crying?"

"Sel, I need you."

***

"Calm down, Amaris." Selena tapped my back. She picked me up kanina, after I called her. I don' know where she brought me.

"Sel, I don't know what to do. I feel so upset. Hindi ko alam kung malungkot ako o galit or guilty." I whispered.

"Don't worry, Ris, everything will be alright." She said.

Things may not be fine today, but I hope tomorrow it will be.