<12>

228 14 6
                                    

Mey's P.O.V

3 კვირა გავიდა რაც ჩემს ორსულობაზე შევიტყვე (შეიძლება უფრო მეტიც) რათქმაუნდა ჯერ მუცელი არ მეტყობა მაგამ საშინელი ტკივილები მაქვს 1 კვირაზე მეტია უნიტაზს ვერ ვსშორდები საჭმელიც კი არ მიჭამია. ან უძლურობისგან მძინავს ან უნიტაზზე როგორც სათამაშო დათუნიაზე ისე ვარ ჩახუტებული. რათქმაუნდა ლისა მოდის, მეხმარება მაგრამ სულ ჩემთან ხოარ იქნება? მასაც აქვს პირადი ცხოვრება და ვერ დავავალდებულებ ვერაფრით. ნუ ეხლა მარტივი მისახვედრი იქნებოდა რომ უნივერსტეტში დიდიხანია არ ვყოფილვარ და ძალიან ჩამოვრჩი სისტემას სახლშიც ვერ ვმეცადინეობ. რამდენჯერმე დამირეკა ლექტორმა, ვეცადე რაც შეიძლება რეალური ტყუილები მომეფიქრებინა მაგრამ მიმიხვდა და გამომიცხადა ნოემბრის ბოლოს თუ არ გამოხვალ სახლში მოგაკითხავ ან შენს ძმას დავურეკავო რათქმაუნდა ნამჯუნთან დარეკვა არ მაწყობს ეგკიარა არც ის მითქვავს იმისგან  რომ წამოვედი ნუ ეხლა ორსულობაზე ხო ლაპარაკიც არარის და რა მიზეზი მოვიფიქრო მასთან თავის გასამართლებლად? არ ვიცი, არა, არ ვიცი. კარგი რა, წინაცხოვრებაში რა ჩავიდინე ასეთი ცუდიი? რატომ მწირავს ღმერთი ასე ძალიან?

დილის 6 საათი იყო საწოლიდან რომ წამოვფრინდი და ალბათ მიხვდებით საითაც გავიქეცი... 10 წუთში (დაახლოებით) თავი ხელში ავიყვანე, ავდექი, შხაპი მივიღე და უნივერსტეტისთვის მზადება დავიწყე. როდესაც ყველაფერს მოვრჩი მხოლოდ მაშინ შევამჩნიე ჩემი ტელეფონი ზარებით და მესიჯებით რომ სკდებოდა მაშინვე ხელი დავავლე და იმ ზარს ვუპასუხე რომელიც იმწამისთვის შემოდიოდა არცკი დამიხედავს ვინ იყო.

იუნგი:აბა ჩამოდიხარ?

-კი კი ახლავე-ჩანთა მოვიკიდე და გავიქეცი.

კიბეებზე დაგორებას რაღაცნაირად გადავურჩი და იუნგის მივუსკუპდი გვერძე.

-აბა როგორხარ?-ისეთი გამომეტყველება და ტონი მივიღე თითქოს ამ რამდენიმე კვირის მანძილზე ჩემს ცხოვრებაში არაფერი მომხდარა.

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: May 09 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

სამუდამოდ ჩემი იქნები!/You'll be mine forever!Where stories live. Discover now