6
Son derse giriş yapmış bulunmaktayız. Biyolojiden bir sikim anlamıyorum cidden. Sadece en iyi yaptığım şey dinliyormuş gibi yapmak. Ve.. seni izlemek. Gün boyunca kimse sana seslenmedi, adını asla öğrenemedim. Belki yerinden kalkarsın, arkadaşlarının yanına gidersin diye bekledim fakat hayır, beni şaşırtıyorsun. Merak ediyorum seni, neden bilmiyorum fakat içimden geliyor bu. Bütün odağım ve düşüncelerim öğretmenin tahtaya vurması ile dağıldı. "Dersi çok iyi dinlediniz(!)" dedi ilk baş öğretmen. Sonrasında ise devam etti, "Uyuyan herkesin sözlüsünden düşüyorum haberiniz ola." kafası masada olan herkes başını kaldırdı. Bir kişi saati sordu yanındaki kişiye, zilin çalmasına 3 dakika olduğunu söyledi o da. Hafiften çantamı hazırlamaya başladım. Öğretmen dersi anlatmak yerine derste uyuyanları not alıyordu. Gerçi 3 dakikada ne anlatabilirdi ki? Bir anda herkes toplanmaya başladı. Ben de çantamın fermuarını kapatıp sırtladım. O esnada da zil çaldı. Tekrar gözüm sana takıldı, ayağa kalkışın bile süsledi gönlümü. Sınıftan çıktığın an arkandan, peşinden gelmeye başladım. Fakat bunu ne sen, ne de başkası bilecek. Belki de başından beri biliyorsundur seni izlediğimi, kim bilir? Seninle konuşmak istiyorum. Tanışmam lazım seninle, senin olmak istiyorum.
7
Çarşıya kadar yürüdün okuldan fakat halen gizlenerek peşindeyim, tabii yaptığıma gizlenmek denirse. Bir markete girdin. Peşinden hızlıca bende girdim. Saç bakım reyonuna bakınıyorsun, neden bu kadar uzun süre bakınıyorsun ki? Saçına karşı beslediğin bir önem var. Pembe renkli küçük şişeyi alıyorsun, çilek kokusunu seviyorsun demek. Seni şuan tam yanındaki kişisel bakım reyonundan izliyorum fakat halen farkına varmadın çok komik. Ki bunu derken aniden bana doğru döndün. Umarım fark etmemişsindir. Reyonu inceliyor gibi yapıyorum şuan tamamen. Kişisel bakımından fazla anlamam. Rastgele bir kutuyu aldım ve inceliyor gibi yapıyorum, "Hey, elindeki şey tam olarak ne için lazım sana?" dedin aniden. "Ah bu şey mi? Bilmiyorum öyle bakınıyordum." dedim çaktırmamaya çalışırken. "Fakat elindeki şey vajinal temizlik için.. biliyorsun değil mi?" duyduğum an kutuya baktım, sonra sana baktım fakat düştüğüm durum bana bile komik geldi. İstemsizce gülümsedim fakat gülmemek için zor duruyordum. Aniden gülmeye başladın, nedense çok mutlu hissettim. Kutuyu yerine bırakıp gülerken sana eşlik ettim. "Orlando ben bu arada." dedim elimi uzatarak. "Marie bende. Memnun oldum." dedi ve elimi sıktı, tokalaştık. Mutluluktan havalara uçacak gibi hissetmiştim kendimi. Çok ani oldu tanışmamız, hiç beklemiyordum benimle konuşmanı. "Bizim sınıftaydın sen, değil mi?" dedin fakat beni hatırlamaman beni kırdı nedense, "Evet, hatırlamadın mı?" dedim. "Hayır ben geçen hafta geldim bu okula. Sınıftaki insanlar da garip, hiç samimiyet kurasım gelmedi onlarla." dedin. Seni daha önce görmeme sebebim buymuş demek.. "Josh ile tanışıyor musunuz?" dedim hızlı konuşarak. "Evet bir kaç aydır."
8
Marketten ikimiz de aynı anda, sohbet ede ede çıktık. Kendine şampuan ve saç kremi aldın. "Ee.. sen şimdi eve mi gidiyorsun?" dedim. "Yani başka gidebileceğim yerim yok." dedin. Hafif bir sessizlik oluştu fakat adımlarımız bu sessizliği bozuyordu. "İstersen bir yerde oturabiliriz, tabii istersen." dedim. "Aslında olur. Bizim evin yakınlarında bildiğim bir yer var oraya gidelim." dedin. Kafamı sallayarak onayladım. Hayatımın en mutlu günü gibi hissediyorum. Yürümeye devam ediyoruz. Saçlarının dalgalanışını izliyorum yürürken, burnunun ucunu izliyorum. Sana bakmak beni sonsuz cennette hissettiriyor. Ellerimizin nadiren birbirine çarpışmasında bile kalbim inanılmaz hızlı atıyor. "Marie." dedim sana bakarken, yürümeye devam ederken. Bana döndün ve, "efendim?" dedin. "Evin tam olarak nerede?" dedim. "Hemen burada, geldik neredeyse." yürümeye devam ediyorduk yaklaşık 20 dakikadır yaptığımız gibi. Fakat yanımda sen varken nedense yorgunluğumu hissetmiyor gibiyim. Seni kendi karanlığımda görmeyi hayal ediyorum, seni kendi karanlığımda aydınlatmak istiyorum. Seni bugün tanımama rağmen sensiz bir dünyayı hayal edemiyorum. Tüm düşüncelerimi sonraya saklayacağım sesin böldü düşüncelerimi, "Geldik." dedin. "Buraya mı oturacağız?" dedim şaşırarak. Kaldırım, yol ve binalardan ibaret idi burası. "Hayır evin arkasına gideceğiz. Bizim ev burası." dedin. Çalılardan geçiyorduk, bacağımı pantolon olmasına rağmen dikenlerin battığını hissedebiliyorum. Ayağın takıldı ve bir çalının üstüne düştün. Yanağında bir çizik olmasına rağmen gülüyordun. Elimi uzattım ve elime tutunarak kalktın. "Ne güzel bir düşüştü" diyerek gülmeye devam ettin. Ve sanırım bahsettiğin yere gelmiş bulunmaktayız. Yan yatmış bir kütük ve yanından küçük bir ırmak geçiyor. İkimiz de oturduk kütüğe. Suyun şırıltısı harici böceklerin vızıldaması duyuluyordu. "Beğendin mi?" dedin bana, beğenmez olur muyum? "Tabii ki!" dedim bağırarak. Gülüşünü görmek bir gün daha yaşamımı arttırıyor gibi hissediyorum.
9
Bol muhabbetli günün ardından Orlando evine yol almalıydı. Saat geç oluyordu. Marie'a el salladı, o da ona el salladı. Orlando'nun içi kıpır kıpırdı fakat dışı asla bunu belli etmiyordu. Evine yürürken tamamen bu günü düşünüyordu. Aylar sonra ilk defa kendini birisine cidden aşık hissediyordu. Cebinden kulaklığını çıkarttı, ilk telefonuna sonra da kulaklarına taktı kulaklığı. Favori şarkısını açtı. ♫Syd Matters - Hi Life♫
10
Eve gelene kadar dinledi döngüde favori şarkısını, eve gelince oturdu masasının başına günlüğünü yazmaya,
'Selam günlüğüm, tek dert yoldaşım. Birine aşık oldum, ismi ise Marie. Hayatımda gördüğüm en mükemmel şahsiyet. Her gün görmek istiyorum onun o yumuşak gülümseyişini, sıkıveresim geliyor güldüğünde beliren yanaklarını. Acaba şuan beni düşünüyor mudur evinde? Umarım ki düşünüyordur çünkü ben onu aklımdan asla çıkaramıyorum. Bugün onu markete kadar takip ettim ve asla çaktırmadım. Fakat iyi ki yapmışım bunu, yoksa tanışamayacaktım onunla. Konuşması bile büyülüyor beni dakikalar içinde. Yapmamı istese yapamayacağım şey yok onun için. Sana feci aşık oldum Marie.'
