Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
BŞ: "Mazhar Alanson, Yandım" "Mehmet Güreli, Kimse Bilmez" "Melike Şahin, Deli Kan"
🔪
Bazı insanlar için mahalle iki ucu açık, apartmanların sıralandığı sokak demektir. Bazıları için ise evdir mahalle. Birbirini sevmeyen insanların bileyeri geldiğinde annesi kızmasın diye arkasını topladığı yerdir mahalleler.
Mahallenin temeli sevgidir.
Şanslıyım ki, temelim oldukça sağlam. Büyüdüğüm bu sokaklar bana sevginin en güzelini yaşattı. Şimdi yine bir arada, bir akşam yemeği sonrası bahçede yaz akşamının keyfini çıkarıyoruz.
Bizim mahallemiz diğer mahallelere nazaran genişti. Geniş ve uzun bir sokağı olan, en fazla dört katlı apartmanların olduğu bir mahalleydi. Mahallenin sonu çıkmaz sokaktı. Tam, 'Çıkmaz Sokak' yazısının altına bir çardak kurmuş babamlar abimler küçükken. Ben doğduğumda çekilen fotoğraflarda bile burası var o yüzden eski halini bildiğimi söyleyemem.
Kocaman bir çınar ağacının altına kurulan bu masalarda yine biz bize oturuyorduk. Yanımda Sezen vardı. Bebekliğimizden beri dip dibe büyüdüğüm, oldukça narin kız arkadaşım. Tam karşımda Özkan, yani abim oturuyordu. Onun yanında sırayla Turgut abi, Turgut abinin kardeşiTimur vardı. Çardağın dışında kalan kısımda çocuklar top oynuyordu. Onların arasında da bizden birileri vardı. Semih abi, Kaan ve Akın abi bunlardan biriydi. Abim de koşarak aralarına girdi.
Biz küçüklüğümüzden beri sekiz kişiydik. İki narin kız, altı kocaman erkek. Ben yirmi yaşındayım. Abim ve Turgut abi yirmi altı Timur dışında diğerleri de yirmi beş yaşındalar. Onlar bizim için abi gibiyken Timur bizim için daha çok arkadaş gibiydi. Yirmi dört yaşındaydı ama erkeklerin en küçüğü olduğu gerçeği bizim işimize geliyordu.
Kulağımıadeta patlatan ses ile sesin geldiği yöne çevirdim kendimi. Sanırım cam kırılmıştı ve üstelik bunu bizimkilerden biri yapmıştı. Ki yanılmadım. Topun resmen deldiği camdan bir amca çıktı ve bağırmaya başladı. "Kocaman adamlar utanmıyor musunuz lan? Şimdi çıkıyorum sıçtım ağzınıza!"
Abim oturduğu yerden söylendi. "Büyüyün be!" diyerek sanki az önce oynayan kendi değilmiş gibi işten sıyrılıp karşıma oturdu yeniden.
Camı da o kırmıştı üstelik. Bunun içingörmeyegerek yoktu. Nerede bir patlama, kırılma, karakolluk olma gibi olaylar yaşanırsa suçlu aramadan direkt abimi suçlayabilme hakkınız var çünkü kimse Özkan yapmaz, demez. Çünkü abim yapar...
