Sabah erkenden kalkıp hazırlanmıştı Yeonjun. Aera'ya verdiği sözü tutacaktı. Yavaşça tıklatarak kapıyı açtı.
Y: Gelebilir miyim?
A:Tabiki gel.
Y:Hazır mısın?
A:Neye?
Y:Kızını görmeye.
A:Ş-şimdi mi?
Y:Evet şimdi.
A: Ya beni fark ederse?
Y:Her şey yolunda gidecek. Güven bana. Hadi hazırlan aşağıda seni bekliyorum.
Yeonjun aşağıya indikten bir kaç dakika sonra Aera'da aşağıya indi. İkili tanınmamak için maskelerini takmıştı. Arabaya binip Min Cha'nın gittiği okula gelmişlerdi.
A: Yeonjun ben hazır değilim.
Yeonjun elini Aera'nın elinin üstüne koydu.
Y:Emin ol hiç bir şey olmayacak. Güven bana.
Aera elini çekmişti. Belliki rahatsız olmuştu.
A:Her neyse. Hadi inelim.
Aera kapıyı açıp arabadan indi. Yeonjun ile birlikte karşıya geçip bir ağacın arkasına saklandılar. O sırada Jihyo Min Cha'yı almak için gelmişti.
J:Min Cha! Burdayım tatlım.
M: Hoşgeldin Jihyo abla.
J: Hoşbuldum canım. Nasıl geçti günün?
M: Güzeldi.
Ve yılın ilk kar taneleri yeryüzüne düşmüştü.
M: Yılın ilk karı...
J: Evet. Çok güzeller.
M:Aera annemde karı çok severdi...
Jihyo Min Cha'nın anne özlemine dayanamıyordu. Aynı kaderi yaşadıkları için onu anlaması güç değildi. Onun için çok üzülüyordu. Aera onları izlerken o anki heyecanla Yeonjun'un elini sımsıkı tutmuştu. Çok sıkıyordu.
Y:Aera sakin ol.
A:Gidelim Yeonjun. Dayanamıyorum.
Y: Hayır. Biraz daha bekleyelim. Şu kadın kim?
A:O Jihyo. Tae'nin kardeşi. Benden sonra onlar bakıyor Min Cha'ya.
Y:Anladım. Bak yılın ilk karı.
Kar taneleri ölümün en büyük göstergesiydi. Hemen eriyorlardı. Kar taneleri güçlüklere karşı zayıftı. Bazı insanlar için bu kısa bir örnek. En küçük zorlukta bile eriyip giden, yaşamak için savaşmayan bir sürü insan vardı. Kar tanelerini severiz. Masum gelirler. Ama en büyük acıyı onlar çeker.
M:Eğer bir dilek hakkım olsaydı Aera annemin gelmesini dilerdim. Hergün olduğu gibi.
J:Birgün ona kavuşacaksın Min Cha. Bende kendi anneme...
Jihyo ve Min Cha yolda yürürken Aera ve Yeonjun ağacın arkasından çıkmıştı.Aera maskesini açık unutmuştu. Arabaya doğru ilerlerken Jihyo ilk görüşte anlamıştı Aera'nın olduğunu. Min Cha görmesin diye elinden geleni yaptı. Ama Min Cha kafasını o yöne doğru çevirince hayatının şokunu yaşıyordu. Sokağın sessiz hali o bağrışmanın içinde boğulmuştu.
M:Aera anne!
Aera sesi duyar duymaz Min Cha'ya baktı. Min Cha ona doğru koşuyordu. Yeonjun fark edip Aera'nın elini tutup hızlıca koşmaya başladı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ATEŞTEKİ GÜL
Fanfiction"Yeni bir söz söylemek için ölmek mi gerekir?" Bir Demet Papatya kitabının 2. Sezonu.