KARMA KARIŞIK

3.BÖLÜM

Ben geldim canlarrr.
Çok uzatmadan yeni bölümü yazayım dedim.
Umarım seversiniz 🙃

Keyifli Okumalar:)

Medya : Kaan Özdemir🤞

~❤️~

17 yıldır bir yalanın içinde büyütüldüm. Daha hiç bir şeye aklım ermezken , yalnızlığı hissettim ben.
Tek başıma büyüttüm kendimi, kimse
Omzuma elini koyupta 'hadi' demedi
bana.

Ben son bir gündür tattım sevgiyi , güler yüzlülüğü, mutluluğu .
Bir annenin ve babanın çocuklarına
Olan şevkatini gördüm o gözlerde.
Belki dedim bir gün denk gelirim o bakışlara . İşte şimdi görüyordum o
gözleri , o bakışları ve o şevkati.
Artık düştüğümde yaramı saracak bir
annem, başımı okşayacak bir babam ,
ve abilerim vardı.
Ben kimsesiz değildim ...

Artık ailem olduğu kanıtlanan insanlar , anlamlandıramadığım
bakışlarıyla bana bakıyorlardı.
Bunca cefaya bunca zulme deymişti .
Benim gözlerim sadece Sevda hanımdaydı, çünkü bu hayatta en çok
İhtiyaç duyduğum şey bir annenin
Şevkatiydi , üvey annem beni belkide
Üvey babamdan bile daha az severdi,
Hatta hiç . Benim yaralırımı saran , omzuma her daim elini koyan bir
Anneye ihtiyacım vardı en çok.

Sevda hanımda böyle düşünüyor
olmalıki koşarak yanıma gelip sıkıca sarıldı bana , bende ona.
" Yavrum " dedi içten bir sesle gerçekten insanı Zorluyorlar .

O kadar ağlamıcam dedim:/

O kadar içli ağlıyorduki bende dayanamadım açtım çeşmeleri.
Kokusu anne gibiydi , belkide değildi bilmiyorum ama bence öyle.
Benden ayrılıp, yüzümün her yerini , doyasıya öptü ve ayrıldı benden .
Ayhan beyin gözleri dolu doluydu.
Bu sefer ben sarıldım ona, oda beni
şaşırtmayarak doladı belime kollarını.
Onunlada kısa ama öz bir sarılma yapmıştık.

Abi tayfasıyla sarılıp sarılmamak arasında kalmıştım ama sarılmadım.
Tam arkamı dönüp oturacakken
birden kolumdan çekilmemle bir bedene sarıldım , daha doğrusu yapıştım. Oha.. şaşılacak şey.
Çünkü bana sarılan kişi Ege ' ydi.
Ben kollarımı dolayamadan ayrıldı benden, ve bir şey söylemeden çıktı odadan. Kerata yaa:))

Yerime oturduğumda, Sevda hanım
yanıma geldi. " Kızım , artık beraber
olacağız demi , gitmeyeceksin bizden"
Ne diyeceğim belliydi aslında.
Gidecek başka yerim yoktu mecbur çekeceklerdi beni . Ben bişey diyemeden sözüm kesildi Emir,
" Nasıl olur ya , bu kız benim ikizim olamaz , kesin testleri karıştırdı inan-
mam." Dedi.
Ne! Bi dakika Emir benim ikizimmiydi. Olamaz.. duygularımı dışa vurarak "Ne biz ikizmiyiz?" Dedim. Ayhan bey ise " Daha konuşacak çok fazla şeyimiz var.
Şimdi kalkalım önce Aslıyı sosyal hizmetler kuruluna bırakalım öyle eve geçeriz." Dedi. Mors suratlı
Aslı duyduğuyla. " Ne yani beni yetimhaneyemi bırakacaksınız olmaz.
Bari gerçek aileme verin beni" dedi.

Ah be kızım bu kadar hevesli olma..

Miraç " Ne yani hâlâ seni besleme gibi
yanımızdamı tutacaktık" dedi .
Vayy bee .. herkesin gerçek suratı
dökülüyor yavaş yavaş .
Kaan sözü devralarak. " Tamam baba,
siz Eve geçin ben aslıyı bırakıp gelirim ." Dedi. Ayhan bey başını sallayıp Arif beyle tokalaşıp çıktı odadan. Sevda hanımla bende arkasından.

Yine aynı şekilde dönmüştük eve yol
boyunca Sevda hanımın sorularına
maruz kalmıştım.
Şaşırtıcı bir şekilde sıkılmadan cevap
vermiştim hepsine .
Anne özlemi işte, beni bile eritti.
Eve geldiğimizde öncelikle odaya çıkmak istemiştim , sonradan aşağı inecektim. Odaya geldiğimde ilk olarak, akmış makyajımı temizlemiş ve yenisini yapmıştım saçımı dağınık bir topuz yapıp üstüme gri bir eşofman takımı geçirip aşağıya inmiştim.