Bitmeyen Aşk

1. Bölüm

Alanur, Seher ile geçen konuşmasının ardından evine gelmişti. Seher ile restleşmesinden sonra neler olacağını o da bilmiyordu. Çalınan hayatının intikamını almak istiyordu ama bu onun için de kolay olmayacaktı. Güçlü duruşunun ardındaki 29 yıl önceki Alanur bir o kadar da hassastı. Ziya ile her karşılaştığında o zamanki heyecanını hissediyordu. Seher ile olan savaşı aslında daha o yıllarda başlamıştı ama bunu bilmiyordu. Bilseydi belki böyle olmayacaktı. Kafasındaki düşünceleri atmak istercesine iki eliyle yüzünü kapatıp saçlarını arkaya doğru attı. Telefon ekranında yazan isim ile kendisine geldi.

Alanur: Efendim

Aslı: Anne kaç saattir sana ulaşmaya çalışıyorum neredesin?

Alanur: Evdeyim kızım. Ne bu telaşın noldu?

Aslı: Seher Hanım akşam yemeğe gelmedi ben de sandım ki

Alanur: Benim yanımda olduğunu düşündün, doğru düşünmüşsün sevgili kayınvaliden benim yanımdaydı. Güya Ziya ile aramızdaki geçmişi yeni öğrenmiş bir şeyler söylemeye gelmiş.

Aslı: Anne niye böyle konuşuyorsun? Önceden bilse böyle mi davranırdı?

Alanur: Bu kadar saf olamazsınız gerçekten. Kızım o kadın bu olayı bilmeseydi .... Her neyse ben ne desem siz inanmayacaksınız zaten. Bana inanacağın zaman konuşalım. Şimdi çok yorgunum yatacağım.

Aslı: Anne lütfen bu konuyu artık uzatma ve burada kapansın. Ben seninle Mehmet arasında kalmak istemiyorum.

Alanur: Sen çoktan bu arada kaldın ve tercihini yaptın ama ben yine de senin yanındayım.

Aslı, birkaç kez anne dese de telefon çoktan kapanmıştı. Alanur'un bu konuyu kapatmaya hiç niyeti yoktu. Her şey yeniden başlıyordu.

Seher'in eve gelmesi ile Ziya ile arasında büyük bir yüzleşme yaşanmıştı.

Seher'in "Peki onu hala seviyor musun ?" sorusuna cevap verememişti Ziya . Sadece susmuştu. Susmak da en büyük cevap değil miydi? Seher'in yıllardır bildiği bir gerçekti bu ama bilmiyormuş gibi davranmıştı bunca zaman. Şimdi de öyle yapmalıydı ama yıllar önce kurtuldu sandığı Alanur geri dönmüştü ve bu kez tamamen kurtulması gerektiğini biliyordu. Nevzat'ı arayıp konuştuktan sonra yüzünde bir gülümseme oluşmuştu. Ziya ise odasında olanları düşünüyordu. Yıllar Alanur'a olan aşkından hiçbir şey götürmemişti ama koruması gereken bir ailesi vardı. Bu yük ona çok fazla geliyordu. Aşkı ile ailesi arasında kaldığı için asla aşkı seçemeyeceğini biliyordu ama bilmediği bir şey vardı yalanlarla kurulmuş bir aile gerçekten bir aile miydi? Ama o yalanları bilmiyordu tabii. Dayanamayıp Alanur'u aradı. Birkaç kez çalıştan sonra uykulu bir sesle karşılık verdi Alanur.

Alanur: Efendim.

Ziya: Ala-nur!

Alanur: Zi-ya! (Ziya'nın sesini duyduktan sonra ani olarak ayılmıştı.) Niye bu saatte arıyorsun beni?

Ziya: Erken uyumazsın diye düşünmüştüm.

Alanur: Yeterince uykusuz kaldım o yüzden artık erken uyuyorum. Bu saatte aradığına göre önemli bir şey var diye düşünüyorum.

Ziya: Seher sana gelmiş.

Alanur: Evet geldi. Karın ile yüzleştik. Benim için anlamsız bir yüzleşme oldu. Onun için anlamlı olmuş olabilir.

Ziya: Bir şeyler demişsin....

Alanur: Seni onun elinden alacağımı söyledim. Çok korktu. Seni seviyor galiba. Saplantılı bir sevgi olabilir dikkat et. Mektup....