Mission Yokohama (soukoku) | Tłumaczenie PL

1. Nowi uczniowie

"Jesteście gotowi?"

"Jak nigdy wcześniej."

•••••

"W tym roku dołączy do nas czterech nowych uczniów przeniesionych z innej uczelni.", usłyszałem jak pan Aizawa mówi, dając im znak do wejścia.

Zdziwiło mnie to z kilku powodów, po pierwsze, to był drugi rok, a najpierw trzeba zdać egzaminy wstępne, żeby dostać się do U.A., po drugie, w klasie 1A jest już maksymalna ilość uczniów, co oznacza, że ci nowi muszą być bardzo silni.

Kiedy skończyłem swoje przemyślenia, tych czworo już weszło. Pierwszy z nich był rudy i miał niebieskie oczy, drugi, brązowe oczy i włosy, trzeci miał czarne włosy z białymi końcówkami i czarne oczy, a ostatni miał białe włosy z czarnym pasemkiem na grzywce i fioletowo-żółtymi oczami.

"Jestem Chuuya Nakahara, wcześniej mieszkałem w Kyoto z resztą. Niedługo po przeniesieniu się tutaj dołączyłem do U.A. Mam nadzieję, że się dogadamy.", powiedział rudy.

"Jestem Osamu Dazai, też mieszkałem w Kyoto, niedaleko Chuuyi. Moji rodzice znaleźli tutaj pracę, a ja dołączyłem do U.A., bo usłyszałem, że to najlepsza szkoła dla bohaterów w całej Japoni.", chłopak z brązowymi włosami przywitał się.

"Akutagawa Ryuunosuke. Jestem tutaj z powodów osobistych.", czarnowłosy wyraźnie nie był zainteresowany resztą uczniów.

"Ja jestem Atsushi Nakajima, chodziłem z Akutagawą do tej samej szkoły, i przyjechałem tutaj, ponieważ moja mama chciała mieszkać bliżej rodziny.", ostatni z nich jest zdecydowanie najmilszy.

"Skoro już się przedstawiliście, Dazai i Chuuya, usiądziecie przed Bakugou, a Atsushi i Akutagawa, wy usiądziecie przed Midoriyą.", pan Aizawa powiedział, a zaraz potem zadzwonił dzwonek na przerwę.

•••••

"Ej, Dazai! Pomimo, że mamy plan, nauczyciele na pewno poproszą nas o przedstawienie się, a my nie możemy po prostu powiedzieć: O, FAKTYCZNIE! Jesteśmy tutaj, żeby-", Dazai szybko przerwał mi, zakrywając mi usta ręką. Rozejrzał się dookoła i pokazał, że mam być cicho.

"Spokojnie Chibi, po prostu powiemy, że byliśmy sąsiadami, a Atsushi i Akutagawa powiedzą, że chodzili do tej samej szkoły. Problem z głowy.", powiedział spoglądając za siebie.

"Naprawdę przysięgam, że cię kiedyś zabiję..."

"Nie powinniśmy czegoś powiedzieć o swoich zdolnościach, albo jak tutaj to nazywają "darach", podczas przedstawiania się?", Atsushi podszedł do nas przerywając jeszcze nie zaczętą kłótnię.

"Wtedy zepsulibyśmy niespodziankę!", Dazai popatrzył na mnie.

Nasz duet jest praktycznie najpotężniejszy w całej Japoni, jesteśmy niepokonani. Uśmiechnąłem się na tę myśl i również na niego popatrzyłem.

"No więc dajmy z siebie wszystko!"

•••••

Na szczęście dla nas, pierwszą lekcją był trening bohaterów, więc nowi uczniowie będą musieli pokazać nam swoje dary. Wszyscy byli bardzo ciekawi jaką mają moc, bo podczas przedstawiania się nie powiedzieli o tym ani słowa.

Z zaskoczeniem odkryłem, że gdy Dazai i Chuuya wyszli z przebieralni, mieli już swoje stroje. Widziałem wcześniej, że Dazai miał bandaże na szyi, ale dopiero teraz zauważyłem, że ma bandaże również na rękach. Miał na sobie białą koszulę w paski, ciemną kamizelkę i jasnobrązowy, długi płaszcz, a jego spodnie miały zwykły, kremowy kolor.

Chuuya miał na sobie białą koszulę, szarą kamizelkę, krótką, czarną kurtkę z podwiniętymi rękawami i czarny płaszcz z łososiowym podszyciem, czarne spodnie, i czarny kapelusz z brązowoszarą wstążką.

Niedługo po nich wyszli Atsushi i Akutagawa. Atsushi nosił podobną białą koszulę do Chuuyi, czarny krawat, czarne spodnie, za długi pasek, który za nim powiewał, i czarne rękawiczki bez palców. O stroju Akutagawy nie mogę powiedzieć wiele więcej niż to, że miał długi czarny płaszcz zakrywający większość jego ciała.

"HAHAHA CO TY MASZ NA SOBIE!?", usłyszałem jak Kacchan śmieje się z Akutagawy.

"Przepraszam, co powiedziałeś?", Akutagawa powiedział, podczas gdy Atsushi próbował pośpieszyć go do Dazaia i Chuuyi.

"SŁYSZAŁEŚ!", Kacchan podszedł bliżej do niego.

"Jinko, puść mnie.", Akutagawa próbował uwolnić się od Atsushiego, który go powstrzymywał.

"Kacchan, proszę. Nie wdawaj się w bójkę, trening nawet się jeszcze nie zaczął.", spróbowałem odciągnąć go do Kirishimy i Kaminariego.

"NIE MÓW MI CO MAM ROBIĆ, DEKU!", szybko odsunąłem się od niego i zakryłem uszy, podczas gdy on schylił się do mojego poziomu i powiedział mi coś, zanim poszedł z powrotem do reszty klasy.

•••••

"Czyż nie jest to widok warty do zobaczenia?", Dazai powiedział patrząc na Bakugou i Midoriyę.

"Kto, oni?", spytałem stając obok niego.

"Tak, uważam, że coś jest pomiędzy nimi.", spojrzał na mnie.

"Może im trochę pomożemy, Chibi?"

"Może."

⊹⊹⊹⊹⊹⊹⊹⊹⊹⊹⊹

Uwaga od tłumaczki.

Ta książka nie jest przetłumaczona słowo w słowo, a rzeczy są przezemnie lekko zmienione, żeby brzmiały trochę lepiej, ale sens jest ten sam. Początkowo chciałam publikować rozdziały codziennie, ale nie wiem czy mi się to uda. Jeśli zauważysz jakieś błędy to daj mi znać.