B.6 🔞

549 36 222
                                    

iyi okumalar:)

Pete, ne düşünmeliydi, ne yapmalıydı bilmiyordu. Alfayı kolundan tutup içeriye girmesini sağlarken kalbi neden hızlanmış, feromonları neden sorumsuzca etrafa yayılmaya başalmıştı anlamıyordu. Evet ona aşıktı ama bir yerde kendisini kontrol etmesi gerekiyordu ama küçük omegası, onunla aynı fikirde değil gibiydi.


Vegas, ona bakmaya devam ederken alfanın bileğini sıkıca tutan elini yavaşça geri çekti ve "Gel." diyerek ona arkasını dönüp salona doğru ilerledi. "Biraz havasız kusura bakma. Uzun süredir uğramadım."


Hoşnutsuz bir homurdanma duydu. "Doğru. Kim'le birlikte yaşıyordunuz."


Pete, gülmemek için dudaklarını ısırmak zorunda kaldı. Vegas, her ne kadar umurunda değilmiş gibi davransa da, omegayı kıskandığını görmemek için aptal olmak gerekiyordu. Pete, alfanın onu kıskanmasından hoşlanıyordu. Sırıtmasını bastırıp ikili koltuğa oturdu. Çıplak bacaklarını kendisine doğru çekip, başını yan çevirdi ve yanağını dizlerine yasladı.


Vegas, yanına otururken özellikle onunla göz göze gelmeye çaba gösterdi. Alfa bedenini ona doğru döndürüp dizini altına kıvırıp otururken başını koltuğa yaslayıp omegaya bakmaya devam etti. Birkaç saat önce ki korku dolu hali gözlerinin önüne gelince sertçe yutkundu. Sanki birisi kalbini avuçları arasına almış ve sıkıyormuş gibiydi. O an ki siniriyle Kim'e daha sert davranabilirdi, onu korkuttuğu ve o istemediği halde dokunmaya devam ettiği için dövebilirdi ama yapmadı. Anlam vemediği şeyler için öncelikle bazı cevaplara ihtiyacı vardı ve gözlerinin içine derin derin bakan bu omega işini hiçte kolaylaştırmıyordu.


"Sana bir şey sorabilir miyim?" Kelimeler ağzından izinsizce çıkmıştı ama kendisini durdurmadı eğer şimdi sorup bir cevap alamazsa bir daha bu hırçın omegayı bu kadar sakin ve her şeye açık bulamazdı.


Pete, gözlerini kırpıştırdı ve "Sor." diye mırıldandı alfanın ne soracağını bilse bile.


Ona her şeyi anlatabilseydi, Vegas'ın bir daha yüzüne bakmayacağından emindi. Kızdığı için değil, Kim için. Kim'in yerinin alfa için her zaman en özel yerde olduğunu anlamıştı ve eğer şimdi onu değil seni seviyorum dese alfayı sonsuza kadar kaybedeceğini biliyordu.


"Kim'i seviyor musun?" Pete, gözlerini kapatıp belli belirsiz gülümsedi. Ona söylemeyi çok istiyordu ama sonrasında ne olacağını da biliyordu.


"Cevap vermek zorunda mıyım?" Yavaşça fısıldadığında alfanın sakinleştirici feromonlarını etrafa yaydığını fark etti. Onu gerçekten iyi hissettirmek mi istiyordu yoksa doğruları duymak için mi böyle yapıyordu bilmiyordu ama aşık olduğu kokusu etrafta dans ederken gözlerini açıp ona beklentiyle bakan alfayla göz göze geldi. Şimdi, burnunu alfanın boynuna sokmak ve kokusunu en yakından alarak kollarının arasında uyumak istiyordu.


"Değilsin, ama duymak istiyorum." Başını yasladığı yerden kaldırıp omegaya doğru yaklaştı. "Cevaplar mısın?"


Pete, onun kokusuyla dönen başını umursamadı, hayranlık dolu gözleriyle ona bakarken usulca başını salladı. "İstemediğin şeyler duyabilirsin ama."


"En azından aklımda bir şüphe kalmaz."


"Ne şüphesi?" Pete, Vegas cümlesini bitirir bitirmez merakla sormuştu. Gözlerini kocaman açmış, hızlanan kalbiyle birlikte ondan bir cevap bekliyordu.


"Kim'in sana dokunmasından neden rahatsız oldun, Pete? Dün gece bana, onu sevdiğini söyledin ama bu gece gördüklerim söylediklerinin aksini kanıtlar nitelikte."


Trouvaille || VegasPete  Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin