İki Ay

İki Ay *1*

Wattpad'de ki ilk Zalgoid Fic olabilir. Ama olmayabilir de.

Not;okuduğum bir webtoon sayesinde aklıma geldi.

Bok etmemek dileğiyle ilk fic'imi yaşta başlıyorum.

"Annen veya baban ya da herhangi bir büyüğün yok mu yanında?"

"Ben reşitim. Herşeyi duymaya hazırım."

"Üzgünüm ama söyleyemem. Yanında bir büyüğün olmalı."

"Sana yeterince büyüğüm dedim! Söyle gitsin yoksa ben bir şekilde öğrenirim."

Doktor derin bir iç çekti.

"En fazla iki ayın var."

"İki ay mı? Ciddi misin?!"

"Evet. Ciddiyim. Şimdi çıkabilirsin."

Deri koltuktan kalktı ve kapıya yöneldi. Şaka gibiydi. Resmen iki ayı vardı.

"İki ay içinde yeterince para toplayamam."

Derince iç çekti ve elleri ceketinin ceplerinde ağır adımlarla eve doğru yürüdü.

Kapıyı elindeki anahtarla açtığında teyzesinin iğrenç kahkahası kulaklarını doldurdu. Kulaklarını kesmek istedi o an için.

Teyzesine yakalanmamak için dua ederken aynı zamanda sessizce ablasının odasına gitmeye çalışıyordu.

"William! Gelmişsin!"

Mırıltı şeklinde ufak bir küfürden sonra olabilecek en soğuk gözlerle teyzesine baktı.

"Maalesef."

"Tatlım öyle deme ama. Sonuçta bir hafta sonra anneniz olacağım."

Göz bebekleri irileşirken teyzesinin yakasından tuttu.

"Ne demek istiyorsun?! Zaten bir yılda hayatımızı boka çevirdiğin yetmedi mi sana?!"

"Linda severek kabul etti. Sen neden istemiyorsun ki?"

"Tanrı bilir ona ne yaptın ki kabul etti?! İstediğini asla alamayacaksın."

Hışımla ablasının odasına giderken arkasında kendisine gülimseyen teyzesini bıraktı.

"Abla, sen ne yaptığının farkında mısın?!"

Yatakta kitap okuyan Linda, William'ın ani girişiyle irkildi.

"Neyden bahsediyorsun? Ne yapmışım?"

William ellerini saçlarına geçirdi ve sinirle ablasına baktı.

"Neden onun çocuğu olmayı kabul ettin?! Onun çocuğu olursak eğer neler olur düşün bir! Senin iyileşmen için durmadan çalışıp para biriktirmeye çalışıyorum ama sen burnu paradan başka koku almayan biriyle beraber olalım diyorsun! Abla sen iyileşmek istemi-"

"William!"

Ablasının seslenişiyle kendine geldi ve ona baktı.

"William, endişelenme. Ayrıca benim için ne kadar çalıştığını biliyorum. Ve bunun için sana sonsuz minnetarım. Ama merak etme onun, benin için kazandığın paraya dokunmasına izin vermeyeceğiz."

Linda, William'a en içten şekilde gülümsedi. William'a aynı şekilde gülümsedi ve odadan çıktı.

Akşam yemeğine katılmamıştı. Zaten bir aydır akşam yemeği yemiyordu doğru düzgün.

Gece yatağa girdiğinde gözleri sanki kapanmak istemiyordu. Zorla kapattı gözlerini.

Kendisine seslenildiğini hissederek ağır ağır açtı gözlerini. Karşısında birkaç tane kırmızı göz gördüğünde korku ve heyecanla biraz daha sindi yatağına.