Sevgili Debie,
Nasılsın?, Bu haftanın ilk mektubu olduğunun farkındayım, özür dilerim.
Bu gerçekten utanç verici, sana söylemeyecektim ama seni kaybetmeye dayanaman.
Ailem, evde sürekli olarak seni
sayıklamamdan şikayetçi ya da senden mektup almak için kapıya gözümü dikmemden ve postacı'yı, rahatsız
etmemden ki öyle bir sey yok Debie.
Annem, onu görmediğimi sandığında ağlıyor, babam ise kesinlikle suçlunun ben olmadığımı söylemekte ısrarcı.
Her neyse, sanırım annem babamı ikna etti ama yine de babama doğru gelmiyor çünkü babamı teyzem'le konuşurken duydum ve onlar annemin delirdiğini düşünüyorlar.
Annemin ısrarları sonucu bir kaç gündür, işini bilmediğim bir doktora gidiyorum.
Yakında oradayım, Debie.
Sarah Drew
New York, 08.06.1976
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kedi Ve Zambak
RandomKedi Ve Zambak | Do you ever feel like you and she not real? Sarah okuma ve yazma'yı öğrendiği gün tanıştığı kişinin, yirmi sekiz yıl sonra ölümüne sebep olucağını bilse de onunla arkadaş olur muydu? Yıllar boyunca kendini arkadaşı Debie'ye sevdir...
