[Taylor Swift _ Daylight (Recommed song)]
ရစ္ခီရွန္ကအင္မတန္ကိုအျပင္ထြက္ရတာမုန္းတဲ့လူစားမ်ိဳး။ဒါေပမဲ့လည္းခုေတာ့ႏွင္းေတာထဲမွာကိုရီးယားကလာလည္တဲ့သူငယ္ခ်င္းတစ္စုေၾကာင့္ေရာက္ေနရေလသည္။စိတ္သိပ္မပါေပမဲ့လည္းစလိုက္၊ေနာက္လိုက္နဲ႕မို႔ရစ္ခီ့စိတ္ကေလးအနည္းငယ္ၾကည္လာသည္။
''ဂယူဗင္း အဲ့ဘက္မဟုတ္ဘူးလားလို႔''
''ငါလည္းမေသခ်ာဘူး''
ႏွင္းေတာထဲကိုေပ်ာ္ပြဲစားထြက္ခ်င္တဲ့လူကမ်ားတာမို႔သူတို႔ႏွင္းေတာထဲလာခဲ့ၾကတာျဖစ္သည္။ဒါေပမဲ့႐ုတ္တရက္တိုက္လာတဲ့ႏွင္းမုန္တိုင္းေၾကာင့္ထျပန္ခဲ့ၾကေပမဲ့တအားဆိုးလာတဲ့မုန္တိုင္းေၾကာင့္ေရွ႕ပင္ေကာင္းေကာင္းမျမင္ရေတာ့။
''ရစ္ခီ!!! သတိထားအုံး''
မင္ဟြၽန္းရဲ႕ေအာ္သံကေနာက္က်သြားေလသည္။သူေတာင္ေစာင္းကေနျပဳတ္က်သြားႏွင့္ၿပီ။မွီရာသစ္ပင္လွမ္းဆြဲလိုက္ေပမဲ့လည္းလက္ေတြသာေပါက္ၿပဲကုန္သည္။ေအးခ်မ္းေနတဲ့ရာသီဥတုမို႔ဒဏ္ရာေတြကကိုက္ခဲေနေလသည္။ဘယ္ဘက္ေျခေထာက္ကအရွိန္နဲ႕ျပဳတ္က်တာမို႔ေသမတတ္နာေနေလသည္။
သူ႕သူငယ္ခ်င္းေတြလာေခၚဖို႔ကိုလည္းရစ္ခီမေမွ်ာ္လင့္ပါဘူး။ဒီလိုဆိုး႐ႊားေနတဲ့ရာသီဥတုၾကားမွာသူတို႔ေဘးကင္းတယ္ဆိုရင္ဘဲရစ္ခီေက်နပ္ေနပါၿပီ။ေအးစက္လာတဲ့သူ႕ခႏၶာကိုယ္နဲ႕အတူအျမင္အာ႐ုံကလည္းတျဖည္းျဖည္းေဝဝါးလာေလသည္။ေနာက္ဆုံးသူ႕အျမင္အာ႐ုံဟာလည္းအေမွာင္အတိက်သြားေလသည္။
''အင္းအင္း မနာေတာ့ဘူးေနာ္ ၪုံဖြ ၪုံဖြ ''
''အင္း!''
ရစ္ခီ့ရဲ႕မႈန္ဝါးဝါးအသိစိတ္ေလးထဲမွာတစ္စုံတစ္ေယာက္ကသူ႕အနာေတြကိုေဆးထည့္ေပးေနတာကိုမွတ္မိေနသည္။ဒါေပမဲ့အဲ့အခ်ိန္တုန္းကသူသတိေကာင္းေကာင္းမရေသး။သူသတိရလာေတာ့ႏွင္းေတာထဲမွာမဟုတ္ဘူး။အိပ္ခန္းတစ္ခုသာျဖစ္သည္။ႏွင္းေတာထဲမွာဒီလိုမ်ိဳးအိမ္တစ္လုံးရွိတာလား။
''နိုးေနၿပီလား ''
႐ုတ္တရက္ထြက္လာတဲ့ခပ္ၾသၾသအသံေၾကာင့္ရစ္ခီလွဲေနရာကေနထထိုင္လိုက္သည္။ျမင္လိုက္ရတဲ့သူစိမ္းေယာက်ာ္းရဲ႕သြင္ျပင္ေၾကာင့္ရစ္ခီအိပ္ရာခင္းကိုသာအားကိုးတစ္ႀကီးဆုပ္ကိုင္ထားမိသည္အထိ။အရမ္းႀကီးေခ်ာလြန္းေနတာမဟုတ္ဘူးလား။ပ်ိဳတိုင္းႀကိဳက္တဲ့ႏွင္ဆီပန္းေလးရစ္ခီေတာင္မနာလိုရေလာက္ေအာင္ေခ်ာေနတာႀကီးက်ေတာ့လြန္တာေပါ့။
