Evett ilk ficim aslında konu güzel umarım batırmam jisung'un ağızından dinleyeceğiz iyi okumalar go baby<3
Sevgili günlük
Kısaca özet geçecek olursam daha 6 yaşındayken annem vefat etmiş babam bizi sokağa sokağa atmıştı. Evet bizi, ikizim Jen'ile Jen demek çok hoşuma gidiyor. Yıllarımız sokaklarda geçti zamanla sadece bizim bu durumda olmadığımızı anladım. Ben Jen Jisung Hyunjin Yeji ve taehyung ismi uzun olduğu için ona tae deriz. Neyse zaman akıp geçti biz büyüdük hayatın tüm gerçekleri, zorlukları çocukluğumuzdan beri yanı başımızdaydı. Biz kendimizi sporda bulduk,kendimizi spora adadık 14 yaşından beri basketbol oynuyoruz bu bizim içimizde var. Basketbol sayesinde spor lisesine girmeyi başardık.. Ah o günü dün gibi hatırlıyorum. Aradan koskoca 1 sene geçti biz bu senede birçok turnuvada dereceye girdik yarın hayatımızın yeni bir başlangıcını kuracağız Kore'de ünlü bir okuldan teklif aldık normalde günlük yazmam ama çok heyecanlı olduğum için yazıyorum görüşürüz!
Sabah erkenden hazırlanıp uçağa bindik hepimiz çalışacağız çünkü ev geçindirmek çok zor, gerçekten. Kore'ye gittiğimizde kalacak bir ev bulmuştuk 2 katlı bir evde yaşayacağız. O para nereden geldi? Müsabakalardaki altın madalya,kupalar gerçekten altın tüm paramızı verip bir ev aldık.Çok heyecanlıyım çok.
Uçak 5-6 saat sonra iniş yaptı bir taksi çağırıp eve vardık. O kadar açım ki kendi kardeşimi yiyeceğim. Jen bakışlarımdan korkup yemek yapmaya gitti. "Ne yersiniz?" ben bir şey diyemeden Hyunjin atladı "ne varsa" tek aç ben değilmişim. Jen bizi mutfağa çağrınca şakasız mutfağa daldık tae oturduğu an yemeye başladı ilk rameni yuttuktan sonra önce kızardı sonra öksürmeye başladı. "Bu niye bu kadar acı" bir kahkaha patlattım benimle herkes güldü. Yemek faciasından sonra herkes zıbardı.
Ertesi günü hazırlanıp yanıma bir şapka aldım ve evden çıktık. Kahvaltı yapmadık geç kaldık çünkü.. okul yakın olduğu için yürüdük. Ah Yeji evde selanı okuyacağım YARIM saat erken gelmişiz tam bir rezillik müdür başarımızdan dolayı bize bir karşılama yapacağını söyledi ben ise anksiyetemden dolayı hafif hafif titremeye başladım. Tae bunu fark etmiş olacak ki Jene bir şey fısıldadığı gibi Jen bana yaklaşmaya başladı "iyi misin" aynı zamanda beni biraz uzağa çekti Jene her şeyi anlatıyorum, o benim için ayrı "stresliyim, bir sürü insan olacak" Jen anlayışla gülümsedi ve sabahtan beri elimde sıktığım şapkamı alıp başıma geçirdi "istediğin zaman bunu tak gitmek istediğinde elimden tut hemen seni oradan uzaklaşıracağım"ah o gerçek bir abla..
Zamanı gelmiş müdür herkesi bahçeye toplamıştı "evet çocuklar bu gün bir duyuru yapmam lazım, okulumuzda artık nitelikli basketbol takımımız bulunmakta birazdan çağıracağımız arkadaşlarınız Avustralya'da Bir çok turnuvada dereceye girdi evet fazla uzatmadan arkadaşlarınız ile tanışın bir alkış istiyorum" o sırada alkışlar eşliğinde müdür gelmemiz için işaret etti ilk Jen ardında ben ve diğerleri gelirken Jen beni yanına çekti ve en önde yürümeye başladık. Bu pek iyi bir şey olmadı çünkü daha çok kişi bana bakmaya başlayacaktı ama rahat gözükmeye çalıştım. Müdür ve Jen konuşma yaptığı sırada gözüm birine çarptı kürsüye çıktığımızdan beri bakışlarını hissettiğim çocuk.. kumral saçları ve teni dikkatimi çekti ama daha da terlemeye başladım. Şapkamı başıma geçirdim ve Jene yaklaştım "daha fazla duramıyorum" Jen müdüre birşeyler fısıldadı ve mikrofonu hyunjin'e verip beni tutup götürmeye başladı okula girdiğimizde "çok iyiydin" deyip sıkı sıkı sarıldı bana normalde kimseye yapmayacağını bana yapıyordu. "Ne kadar tatlı ve hassas olduğunu sadece ben bilirim, dıştan ne kadar sert gözüktüğünü de.. gerçekten bana çok benziyorsun" bu konuşmanın ardından müdür bizi odasına çağırdı ve işlemleri hallettik.
Evwtt bölüm sonu TOPLAM 540 kelime bence ilk bölüme göre güzel :) Jen ve jisung çok tatlı değiller mi? Keşke gerçekten de kardeş olsalar. Neyse sınır koymayı düşünüyorum ama ilk bölümden değil 💞 daha hızlı yeni bölüm isterseniz oylayıl bol yorum yapın, sizi seviyorum<33
