Kikay's Dream Jowa (ON-HOLD)

3

CHAPTER 3

“SHOULD I come with you, Kia?”she asked me softly.

Nang makapasok na kami ay agad niya iyon itinanong sa akin. Krishna Vicitacion has taking BS in Dental Surgery fourth year college that was she told me, kaya medyo pamilyar na daw siya sa guard na iyon.

buti pa siya gragraduate na next year kami sasabak pa lang...

Sinipat ko ang orasan, “Thank you but I think you still have a class right now. ”saad ko sa kanya.“And okay na ako here, magtatanong na lang ako sa mga ibang estudyante dito. Salamat ng marami, Ate Krishna.”pagtutuloy ko pa.

Ang ganda niya sobra!

“Are you sure?” may pagdadalawang isip pa niyang tanong sa akin.

Ngumiti naman ako ng matamis sa kanya, “Ang bait mo ng sobra ate, pero okay na ako dito promise po.”aniya ko.

“O—okay... See you around, again Kiana.”then she wave her hand in the air na nakatalikod na sa akin.

I sighed in a relief. That’s okay, Kikay your ate Krishna still have a class.

Pinanood ko munang pumunta sa side wing si Ate Krishna kung saan ay iyong classroom niya. Hanggang sa mawala siya sa paningin ko, huminga muna ako ng malalim.

“Hayy! You can do it Kia!”i said to myself.

Nagsimula na din akong maglakad sa kabilang wing side, minsan ay kapag may napapadaan sa gilid ko ay agad ko silang tinatanong kung saan iyong office nila.

I was thankful since mababait naman silang lahat. Ngayon naman ay nasa harapan na ako ng covert court nilang, I can see outside na may naglalaro doon sa loob. May mga malalakas ding tumili.

“First day pa lang pero bakit parang malapit na intrams sa kanila?”tanong ko sa sarili ko, pero agad ko din iyong ikinibit-balikat.

Gusto ko pa sanang magstop by or tignan lang sa loob kaso naalala ko na past 9 pala iyong klase ko. And I still have 4 minutes bago ang klase, kaya hindi na ako nagpatumpik pa’t agad na tinakbo ang office nito ng biglang..

nadapa ako. Yes! Para akong napasalampak na palaka dito. Hindi ko alam pero nagbabadya agad ang mga mata ko ng marinig ang mga tawanan nila sa akin.

“I’m sorry, Miss.”hinging paumanhin aniya.

Hindi ko muna siya tinignan at pinagpagan ang paldang, nilabahan ni mama Imelda sa akin. Nang makasigurong maayos na at hindi na siya nakatupi ay hinarap ko kaagad ang nagsalita.

The emotion of his eye is just like the sea, harsh and untamed. He has this awra na makakapalaglag panty—what the fuck, Kiana?  Sinabi mo ba talaga iyon.

Matangkad siya. Gwapo. He was like a half Japanese dahil singkit ang kanyang mga mata. And aside from that I think he is a basketball player dahil sa kanyang damit ngayon.

“Hey, you okay?”iwinagay-way pa niya sa harapan ng mukha ko ang kamay niya.“May masakit ba sayo? Should I put you in the clinic?”nakangunot na ang noo sa akin at patuloy na nagtanong.

“Huh? No—i’m fine, thank you.”mabilis na sagot ko.

“You sure?”siguradong tanong sa akin.