Kikay's Dream Jowa (ON-HOLD)

2

CHAPTER 2

"YUNG mga bilin ko sayo Kikay, palagi mong iisipin. Maliwanag ba?"saad ni Tita Imelda ng makalabas kami ni Kuya Antonio sa bahay.

"Tita naman, baka mamaya iyon na lang nasa isip ko't hindi ako makasagot sa prof namin. "biro ko sa kanya.

"Ikaw talagang bata ka! Malalaman ko lang na makikipag-away ka ha, humanda ka sakin."sabay kirot sa pisngi ko.

Grabe! away agad 'di ba pwedeng kapag nakaluwag-luwag na? emmesss!

"Alam mo naman kahit na ganito kagalit minsan ang Tita mo e' mahal na mahal pa din kita. At alam mo ding para na din kitang anak."nakahawak na siya sa magkabilang pisngi ko.

Those eyes... they are like mine...

"Miss ko na sila tita."hindi ko alam pero agad-agad naglandasan ang mga luha ko.

Agad din niya ding pinahid iyon. "Hush, they are now finally happy at nakikita ka naman nila for sure masaya sila para sayo ngayon. So it is okay to miss them, Tita always right here na pwede mong yakapin.."then she hug me.

a hug like a mom...

Humigpit ang yakap ko sa kanya, "Thank you po sa lahat. I maybe joke at you all the time pero mahal na mahal din po kita Tita para na din po kita ina."bulong ko sa kanya.

"Oh! Tama na 'yan malalate na si Kikay ma."lumapit na sa amin si Kuya Antonio na kanina pa pala nakatingin sa amin.

"Ayy oo nga pala, eto kase ang drama e' may paiyak-iyak pa ayan tuloy pumupula na mata mo. Hindi ka na niyan maganda."she jokely tease me.

Sino ba kasing may sabi na maganda ako e, ang taba ang may mga tigyawat pa ako sa mukha at nakasalamin pa. Nerdy type daw ang tawag doon dahil sa mga nababasa ko.

"Tita naman!"ungot ko sa kanya. "Una na ho kami Tita—"she cut me off.

"Just... call me mom, if that's okay with you."may makikita kang kaba sa mga mata niya.

Mom. Isang napagandang pakinggan ang salitang iyon, na ngayon ko ulit mararanasan sa ibang pamilya. Iyan na ang turing nila sa akin noong una palang. And it feels so good, there is butterflies in my stomach, para ako nitong kinikiliti.

"S—sure ...mom...."maingat at utal ko pang sabi ko.

Her face got bright of what I said. Makikita mo talaga sa kanya kung gaano siya kasaya and it is my really first time calling her that. At ngayon ulit kami nakapag-usap ng masinsinan.

"Sige na at malalate kana, ingat anak."usal niya at ngumiti sa akin.

Anak... that feeling makes me home again...

"Bye ma. I'm out today, i'll be back maybe at midnight. I love you."paalam din ni Kuya Antonio sa kanya.

"Basta mag-ingat ka, always text me where would you go. Baka gusto mong mang-uwi ng babae dito ilang taon kana malapit ng mawala sa kalendaryo."tumaas pa ang kilay niya sa anak nito.

"Ma I am just 29, bata pa ako."saad nito.

"Anong just 29? Ikaw talagang bata ka e. "saad nito.