Youngmin tatlı gözlerini dikmiş suratıma bakıyorduY : yıldız abi bence o mutlu olmayı hak ediyor , hikayedeki en masum ve iyi kişi o yani
J : emin misin Youngmin ? İyi biri olsa hayat ona acı çektirip eziyet eder miydi ?
Youngmin tam ağzını açmış bir şey diyecekken kapı açıldı ve içeriye Hyunjin girdi
H : Youngmin iki saattir seni arıyorum uyuman gerek hadi odana
Y : ya abi bekle Yıldız abi bana birşey anlatıyord-
Baş parmağım ile ağzını kapattım
J : anlattıklarımdan hiç kimseye bahsetme Youngmin , dedim Youngmin de önce şaşırdı ama sonra gülümseyerek tamam dedi , ardından da kucağımdan kalktı
Y : ben şimdi yatmaya gidiyorum Yıldız abi iyi geceler
J : sana da... , dedim ve Youngmin o küçük ayakları ile koşa koşa gitti , şuan beni çok azda olsa mutlu eden tek şey Youngmin'in varlığı
H : bugün eve gidecek misin yoksa burada mı kalacaksın ?
Hyunjin'in bir anda sorduğu bu soru ile afalladım , burada kalırsam illa ki eve gideceğim için babam beni cidden öldürürdü , ama şimdi gidersem yine aynı şeyler olacaktı , ben ne yapıcam.. hiç bilmiyorum
Hyunjin yanıma geldi ve yine mutfakta yaptığı gibi çenemden tutup göz göze gelmemizi sağladı , çok ürkütücü biri...
H : soruma cevap ver küçük
J : aramızda sadece iki yaş var bana çocuk veya küçük demeyi bırakır mısın lütfen sanki benden 10 yaş büyük gibi davranıyorsun ?
H : bu seni rahatsız mı ediyor ?
J : hayır ama bebekmişim gibi muamele yapıyorsun bana
H : öylesin benim için
anlamaz şekilde yüzüne baktım , onun için bebek miyim ? Ne saçmalıyor bu
J : Hyung aramızda iki yaş var sadece iki yaş ?
Hyunjin bir iç çektikten sonra yüzünü yüzüme yaklaştırdı
H : şunu söylemeyi kes anladım aramızda sadece iki yaş var ama bana göre sen bebeksin
J : ya bana bak-
H : benimle saygılı konuş Jeongin , artık patronunum yani saygılı ol yoksa kötü olur
Yutkundum , zaten bana aşırı korkutucu geliyordu görüntüsü bile , sözleri de eklenince daha da ürküyordum ayrıca sanki dersin o şirket sahibi bende çalışanım , sadece kardeşine bakıcı oldum boş boş patronunum diyerek abartıyor :p
J : tamam Hyung dikkat ederim...
Elini çenemden çekti
H : güzel :)
Tam birşey daha diyecekti ki telefonum çalmaya başladı , ikimiz de telefona gözlerimizi diktik , arayan babamdı...
H : baban arıyor açsana
Bir telefona bir Hyunjin'e bakıyordum , ne yapmalıyım şuan , açarsam kesin küfür eder bağırır bana
J : ya yok gerek yok zaten şimdi eve gidicem o zaman konuşurum onunla
H : yani gideceksin öyle mi ?
J : evet
H : telefon numaranı ver sana evin konumunu atayım ki gelebilesin , dedi ve babamın aramasına meşgule attıktan sonra telefon numaramı ona verdim
H : hadi gidiyoruz gel
J : ama Youngmin evde tek kalır
H : genelde hep tek kalıyor zaten merak etme birşey olmaz
J : o beş yaşında bir çocuk nasıl bu kadar rahatsın ya birşey olursa ona ?
H : olmaz diyorum hadi gel
Her ne kadar Youngmin'i burada yanlız bırakmak istemesem de kabul ettim ve dışarı çıkıp arabaya bindik
H : yine uyuma , seni kucaklayıp babana vermemi istemezsin herhalde
J : tamam uyumam , dedim ve gözlerimi pencereye çevirip dışarıya baktım , burada nerde ise hiç ev yoktu ıssız bir yer gibiydi , ormana benziyordu
Masum masum dışarıyı izlerken Hyunjin'in nefesini sol yanağımın yanında hissettim ve gerilmeye başladım
H : beni sevdin mi :) ?
Bir anda sorduğu bu soru ile yüzüne aval aval baktım , kafamı ona doğru çevirince yanlışlıkla kafalarımız tokuştu
H : ahh , ne yapıyorsun ?!
Elim ile kafamı tutup Hyunjin'e baktım , sinirlenmişti hemen
J : özür dilerim görmedim...
H : her neyse... soruma cevap ver sen , beni sevdin mi ?
J : neden soruyorsun ki bunu ?
H : merak ediyorum
J : herkese sorar mısın böyle beni sevdin mi diye ?
H : artık sorularıma soruyla cevap vermeyi keser misin ?!
J : ha , tamam , seni sevdim mi bilmiyorum , biraz ürkütücüsün...
H : biraz öyleyimdir evet , dedikten sonra ellerini direksiyona götürdü ve arabayı sürmeye başladı
Çok garip biri , davranışları , sözleri tavırları , tarzı... hepsi bir değişik , çözemiyorum onu..
***
Kaç dakika sürdüğünü bilmediğim bir yolculuktan sonra sonunda benim evimin önüne geldik , pardon evime değil hapishaneme geldik
H : in hadi
J : şey..
H : ne ?
J : beni oradan çıkardığın için çok teşekkür ederim Hyung
H : birşey değil küçük tilki , hadi git artık baban merak etmiştir
Kafamı tamam anlamında salladım ve kapıyı açıp arabadan çıktım , gülümsedikten sonra da Hyunjin gitti
Derin bir nefes aldım , ardından da evin kapısına doğru yürüdüm , ayaklarım bana resmen " gitme oraya yalvarırım " diye haykırıyordu , ama gitmezsem daha kötü şeyler olacağını bildiğim için gitmeye devam ettim
Biraz sonra da kapının önüne vardım ve titreyen elim ile zile bastım
O ağlama hissi yine boğazıma geliyordu , hayır lütfen gelme yoksa ne olduğunu doğru düzgün anlatamam , zaten babam anlatmama bile izin vermeyecek de...
Kapı hala açılmadığı için tam arkamı dönmüş gidecekken , kapının açılma sesi geldi ve biri beni yakamdan tutup içeriye çekti , evet eziyet başlıyor...
~ Devam edecek
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İn My Heart // Hyunin
Fanficçalışmayan , içki içen , kumar oynayan , kendisine şiddet uygulayan babası ve kendisinden nefret eden annesi için iş arayan Jeongin ' i beş yaşındaki küçük kardeşine bakma bahanesiyle işe alan psikopat Hyunjin...