TC [ COMPLETED ] ✓

KABANATA 2

JOSAIAH LUIS POV

Masaya pa rin ako hanggang ngayon. Sa wakas ipakilala na ako ni James sa Pamilya ninya. Sasabihin ko na rin sa kanya about sa pag O-OFW ko sa Kuwait. Kinakabahan pa rin ako, pero he act strange kanina pa. Parang may sasabihin din ito na parang hindi din.

Basta, masaya ako. Medyo strange nga ng flower na binigay ninya kahapon eh. I se-search ko ang meaning ng Flores muertas na nakalagay sa note doon. Feel ko sweet word iyon. Eh! Kinikilig pa rin ako. Iyon nga lang, ang flower pang patay, para naman akong mamatay ninyan.

Inalis ko na lamang iyon sa aking isipan. Nasa sasakyan ninya na ako. Hi di siya makausap kasi parang ang lalim ng iniisip nito. Hindi ko alam pero, may pumasok sa akong isip na kinakakataka ko talaga ako. Halos apat na beses sa isang buwan akong makapanaginip ng ganito.

I saw myself, sitting at unknown person carm it's all blurd all I hear and see was blurd. I tried looking at my side and saw this unknown person. And I'm very sure his a man. Hindi ko makita ang mukha ninya. Not until I saw how the speed limit goes up. And I saw a woman approaching the car. Looks like his chasing someone. And it's too late shout at her, because she's already hut my the car I was sitting. Lastly I heard and evil laugh that make me shiver.

Humahangos akong dumilat at iyon na kita ko na nasa malaking Mansyon na kami. Nakahawak si James sa aking balikat.

"Are you okay love? you look pale."hindi ako sumagot. I unlocked my seatbelt and try to breathe normally.

"M-masamang panaginip lang."nauutal kong sabi. Hindi na pa rin ako maka move on sa panaginip ko.

"It's just a dream love. breath in, breath out. You okay now?" tumango na ako ng umauos at humalik na sa dati ang aking paghinga.

"Okay, let's go inside my father is waiting ting for us."bumalik na naman ang kaba sa aking puso. Halos malimutan ko na ang tungkol sa pagmeet ko sa parents ni James.

We enter their mansion. And I was in awe. It was huge! Parang anim na bahay na naman ito. Hindi ko talaga aakalain na mayaman siya, kasi sobrang simple ninya lang. Tapos di talaga siya pala kwento tungkol sa buhay ninya.

"Sir, tawag ka po ng daddy ninyo sa office ninya po,"sabi ng mukhang maid dito pero paalis na ito.

"Sige thank you po, ingat sa pag-uwi!"

"James, bakit uuwi siya? Di ba siya stay in?"umiling ito at nagpaalam na. Pinayagan ko naman tapos umupo sa sofa nila. Nakatingin sa kanilang family portrait. Ang ganda ng Mommy ninya, kay ang pogi ninya eh.

May narinig akong bukas ng pintuan kaya napatingin sa ako sa itaas. Doon ko nakita ang Isang matandang babae. Nakayuko ito sa una pero ng bumaba na sa hagdanan ay lumingon na ito sa akin. Halos masindak ako sa mukha ninya. Naliligo ito sa dugo.

Tumingin ako sa portrait at saka sa kanya, siya nga! Ang Mommy ni James.

"A-ano po ang nangyari sa inyo?" nauutal kong tanong.

"Umalis ka na dito iha, hangga't maaga pa!"halos makadapa dapat na ako sa kaka abante.

"Bakit po?"nagtatatakang tanong ko.

"Pâpàtäyin ka din ninya!"sigaw nito at humagulhol.

Binalik na naman ako sa aking panaginip.

Nasa sasakyan ako at mas mabilis ang andar nito. Napapikit ako, pilit na binalik sa reyalidad. Napatingin sa salamin ng sasakyan. Nakita ko ang mukha ng Mommy ni James! Nag-aalala ito.

"Hon, stop this!"sigaw ko. Hindi ko ma control kong ano ang ginagawa ng katawan ko ang bibig ko.

"No! She didn't choice me, then better yet, she díéd. So that no one can own her!"he shouted angrily. And triple the sped of the car.

Hindi ko na ma control ang sarili ko. Tinignan ko ito at mas nagulat ako, kasi daddy ito ni James based sa portrait na nasa bab ng hagdanan. Galit ito. Pinipigaln ko siya gamit sa paghawak sa kamy ninya pero it's too late to stop him. Papalapit na kami sa isang ka edad ni Nanay. Lumingon ito sa amin bago nabundol na sasakyan.

And I'm really shock. It's was nanay! And then I remember, nabundol si nanay sa itim na sasakyan. At nasa gilid lang ako non umiiyak. And it's the fact that tatay ang bumundol sa nanay ko.

Binalik ako sa ulirat ng may nag ring. Napatingin ako sa direksyon ng Mommy ni James, pero wala na ito. Sa sobrang lutang ko sa aking panaginip. Nanaginip ng gising.

It's a unknown number. And I was hesitanting to answer. Pero wala naman mawawala kong sasagutin ko ito.

"H--hello?"I heared crying on the background.

"H--hello Josaiah? Tita Ariane mo ito. A-asawa ng tatay mo," nangitngit naman ang galit sa puso ko.

"Bakit ka tumawag? At saka walang ibang asawa si tatay, si nanay lang!" sigaw ko sa cellphone. Nag-iiyakan pa rin sila sa background, ano ba ang nangyayari?

"Iyon na nga Josh, w--wala na ang Ama mo,"nabitawan ko ang cellphone.

Naiiyak akong umupo sa sofa. Nalalambot ang aking tuhod. Ang sakitm kahit na sabihin na, kinakamuhian ko siya. Tatay ko pa rin siya, at kahit na ganon siya mahal ko pa rin siya. Totoo ba? Nawala na talaga ang tatay ko. Tulayang ulila na ba ako?

"Sabihin umalis kana dito!"sigaw ng kong sino sa likod ko. Halos atekihin ako sa sigaw nito. Lumingon ako at don ko nakita ang galit na Mommy ni James. Sinaboy nito sa akin ang Isang journal or diary book. Nanginginig ko itong tinignan. Hindi pa rin ako nakakarecover sa nangyayari.

"Buksan mo ng malaman mo!"binuksan ko ito at a auna palang tumulo na ang luha ko.

Nakita ko ang picture ni Mama simula college hanggang sa naka asawa na si Mama which is si tatay. May naka lagay din na sulat doon.

December 12, 2005

"Hanggang ngayon mahal ni pa rin si Jasmine, bakit kasi hindi nalang ako? At talagang si Jovie pa talaga ang pinili ninya. Ang bastardo kong kaibigan. Ni minsan hindi ninya ako napansin ko, o na tignan. Mahal na mahal ko siya. Pero itong si Theressa, mahal daw ako. Nakakatawa. Kahit sinabi ko na hindi ko siya gusto, pero wala eh. Nabuntis ko siya. Pero hindi pa rin nawala ang pagmamahal ko kay Jasmine. Meron na silang anak si Josaiah Luis. Kasing ganda ninya. Hindi ko Alam pero nahuhumaling din ako dito. Sa tamang panahon."

Kahit nanginginig dahil sa nabasa. Tuloy pa rin ako sa pag next ng page.

June 24, 2006

"Sa sobrang galit ko, dahil kinausap ko si Jasmine ay pinasumpa ko ito, na mamatay silang mag-pamilya gamit ang aksidente sa sasakyan. At napatay ko ito. Pero bakit hindi ako nagsisi, dahil ba nakita ko ang inosente ninya anak? Ang ganda ninya. At kahit na masasaktan so James, hindi ko kayang ipagtapat sa kanya na nakäpâtáy ako. Isa na doon sa napàtây ko ay ang Mommy ninya."

Napatingin ako sa likod ko, doon ko nakita ang malungkot na mukha ng Mommy ni James. Hayop na tatay ni James, mamatay tao! Nagulat ako ng lumabas sa Isang kwarto si James duguan.

"Tumakbo kana, Josaiah!" napatayo ako. Sigaw ito ng sigaw na tumakbo nandaw ako. Lumabas din dito ang tatay nito. May hawak na baseball bat. Nakangisi ito.

"My love, Josaiah Luis. The time is this time. Flores muertas!" tumakbo ako at walang lingon lingon.