TC [ COMPLETED ] ✓

HULING KABANATA

JOSAIAH LUIS POV

Three months later...

Dalawang buwan din akong sinuyo ni James. Dalawang buwan ko din siyang hindi pinansin. The day that they confess. The day that I told myself that I should love myself fist, before other. Tumigil din si James sa pagsuyo sa akin at tinutukan nalang ang pagiging tatay sa anak nila ng kapatid ko. Masakit man pero kinaya ko, masakit man pero nakaya kong magpatawad. Magpaubaya at lalong lalo na ay natuto ako sa nangyari.

Hindi man ito ang gusto ko para sa aming dalawa ni James. Naging masaya naman ako sa kinahinatnan ng buhay ninya. Ayaw ko man sa kapatid ang sa käbít ng papa ko eh, pinatawad ko na. Ayaw ko ng mabuhay ng puno ng galit.

Hindi na din ako nakatira kay tiyang, may sariling apartment na ako. At next week pupunta na akong Dubai. Hopefully, baka doon ko makita ang talagang para sa akin.

Minsan iniisip ko pa rin bakit ginawa ni James sa akin 'yon? Am I not enough? 'yan ang tanong na gumugulo sa aking sa löób ng dalawang Linggo ng nalaman kong nabuntis ninya ang kapatid ko. Pero for the past few months. I realize, I am enough, it's just James is an àsshólé. He may say that it was accident. Wala na eh, buntis na.

Nakikita ko dito sa malayo ang masayang si Yesha at James. Pinahid ko ang huling luha na babagsak para kay James. Ikakasal na sila bukas. At masaya ako para sa kanila.

Nagdasal ako ng taimtim para sa kabila. I hope they will find the love and peace in each other. Pinack ko na ang mga gamit ko. It's better to be ready. Rinedy ko din ang aking susuotin ko bukas. It's a fairy theme wedding.

I also pack the things that remind me of James. Our memories and gifts will vanish. Ayaw ko naman ibalik sa kanya, kaya idodonate ko nalang sa charity.

When i was done, I recieved a call.

"Hello, sino 'to?"unknown number eh.

"Flor Muertas!"sigaw nito kaya nabitawan ko ang telepono.

"Hoy bes! Fusing mala-late kana sa kasal ng ex mo!"nagising ako kaso may yumogyog sa akin. Tinignan ko siya, umiiyak na pala ako.

"Oh ano nangyari?"nag-aalalang tanong nito.

"W--wala, masamang panaginip lang." tumayo na ako. Pumasok agad ako sa banyo. Naghilamos agad ako, tinignan ko ang sarili ko sa salamin.

Please, umalis kana sa isip at mapaginip ko. Sinabunotan ako ang sarili ko. Baka it's time to admit that I need the help of therapist.

Dumating ako sa simbahan na gusto nila. I saw my tiyang and Tita Arianne. Nginitian ko lang siya. I may forgive them pero hindi na babalik or nagiging maganda pa ang tingin ko sa kanila. Humingi na din ng tawad si tiyang, tiyong at mga pinsan ko sa akin. Sa masasakit na sinabi at ginawa nila sa akin. I'm one of the bride's maid.

"Congratulations James!"binabati siya ng mga bisita. I got a chance to talk to him. He smile at me.

"Kinakabahan ka? Di bale hindi ka naman iiwan ng kapatid ko eh. By the way congrats ha!"he accept my hand and hug me.

"Thank you!"

"Enjoy your day, I wish you two the best of the best."naglinya na kami dahil dumating na ang bride.

I walk throught the red carpet. I open the bridal car. And there, Yesha wearing a elegant and beautiful gown. It suit her.

Nagbeso kami bago ko siya pinalabas.

"Congratulations sis, ingatan mo siya ha, kong hindi sasabunutan kita."tumawa kaming dalawa. She promise to take care of James.

Nag start na ang ceremony. Umupo na ako sa assigned seat ko at nakining sa pari. Naiiyak pa ako sa mga vows nila. Nang biglang may umupo sa tabi ko. Ng una hindi ko pinansin, pero may kamay na naglahad sa akin ng panyo.

"Hi, ako nga pala si Jose Makalawa dimagibag, panyo oh."grabe ang pangalan ninya. Tinignan ko ito. Pogi ito. Kinuha ko ang panyo at tinanggap ang kamay ninyang nakalahad.

"Josaiah Luis, Josh for short."he sit beside me. He ask me and I agree. He also said that Yesha was her friend.

Sa reception, sunod siya ng sunod sa akin. Kahut anong taboy ko sa kanya, eh ayaw nga. Wala daw siyang ka close. Sabi ninya din, engineer din siya. Na turn off agad ako. Medyo type ko pa sana. Truma na ako sa Isang ehinyero eh.

Tungkol naman sa daddy ni James. Hinding hindi ko siya mapagpatawad. Masasabi ko na deserve ninya ang nangyayari sa kanya. Sa ngayon magsisimula na ako ng bagong buhay para sa sarili ko at para sa puso ko.

{THE END}