chapter 2

304 32 4
                                    

"အားး.."

ဂျောင်ဟျွန်းလဲလန့်သွားကာရေကန်
ထည်းခုန်ချမိသွားသည်။

*ထပ်ပြီးတော့ဒီကောင်လေးပဲ*

"အဟား...ဆောတီးနော်"

"....."

"ဒါဆိုကျွန်တော်သွားပြီ"

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

"ရစ်ကီမင်းဘာလို့သွားခြောက်တာလဲ။သူ့ဘာသာနေနေတာကိုအခုသူရေတွေစိုကုန်ပြီ"

"ငါသူ့ကိုတွေ့ရင်စချင်တဲ့စိတ်ကထိမ်းလို့မရဘူး"

"တော်ကြာအအေးပတ်ပြီးကျောင်းမလာနိုင်ရင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲ"

"အက်လောက်ထိတော့မဖြစ်နိုင်ပါဘူးကွာ"

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

ထယ်ရယ်ပြောသည့်အတိုင်းပင်နောက်‌တစ်နေ့ကြဂျောင်ဟျွန်းကျောင်းမလာ။

အအေးပတ်၍မလာခြင်းမဟုတ်။နိုင်ငံခြားကသူ့သူငယ်ချင်းကိုလေဆိပ်၌သွားကြိုချင်းကြောင့်ဖြစ်သည်

"ကြည့်ကြည့် စီနီယာဂျောင်ဟျွန်းမလာဘူး"

"ထယ်ရယ်..ငါလုပ်လိုက်တာလွန်သွားလား"

"လွန်တာပေါ့..နောက်ကျသေသေချာချာတောင်းပန်လိုက်ပေါ့"

ထယ်ရယ်တစ်ရောက်ရစ်ကီ့မျက်နှာလေးညိုးသွားသည်ကိုတွေ့လိုက်ရ၍အပြစ်မတင်နိုင်ပဲနှစ်သိမ့်ဖို့ပဲရွေးချယ်လိုက်တော့သည်။

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

"အီဂျောင်ဟျွန်း.."

ကော်ရစ်တာမှလမ်းလျှောက်လာသည့်ဂျောင်ဟျွန်းရှေ့ဝင်ရပ်ကာအကြီးကိုယဉ်ယဉ်ကျေးကျေးမခေါ်ပဲနာမည်အရင်းကိုခေါ်လိုက်တော့

"ဘာလဲနောက်ထပ်ဒုက္ခပေးအုံးမလို့လား!!"

ဂျောင်ဟျွန်းလေသံကမာမာကြောကြောပင်

"ကျွန်တော်...ကျွန်တော်ကအက်လိုသဘောမျိုးပြောတာမ... မဟုတ်ပါဘူး"

ဂျောင်းဟျွန်းသည်အိမ်ကအဖေနဲ့စကားများပြီးထွက်လာတဲ့ဒေါသတွေအကုန်လုံးအားရစ်ကီအပေါ်ကိုပုံချလိုက်သည်

As long as you love meWhere stories live. Discover now