villain dies ➳ taekook

4 † ''dikkatli ol jeon. tabi, bir vampirin akşam yemeği olmak istemiyorsan.''

Pencereden içeri süzülen gün ışığı, cıvıl cıvıl öten kuşlar, hoş bir bahar havası kokusu ve bütün bunlarla birleşen güzel bir uyku...

Okulun sert sıralarında sanki bir yataktaymışçasına huzurla uyuyup derin rüyaların içerisinde gezen Jeongguk, sınıfta olup biten her şeyden oldukça habersizdi.

Kürsüsünü sınıfın ortasına doğru getirmiş olan genç ve yakışıklı profesörleri, yuvarlak gözlüğünü işaret parmağıyla düzeltti ve ellerini önünde bir örtüyle kaplanmış olan kutunun iki tarafına koydu. Gülümsüyordu. O da tıpkı birinci sınıflar kadar heyecanlıydı çünkü bu onun profesör olarak ilk deneyimi, karşısındakiler ise onun ilk öğrencileriydi.

Profesör; kendisini ilgiyle, merakla ve biraz da hayranlıkla izleyen öğrencileriyle tanışma faslını bitirdikten sonra onlara bir göz gezdirdi ve ardından bakışlarıyla önündeki örtü serili kutuyu işaret etti.

''Sizce,'' Profesör, tekrardan işaret parmağıyla gözlüğünü düzelterek kendisini ilgiyle izleyen öğrencilerine hitaben konuştu. ''size getirdiğim bu kutunun içerisinde ne var?''

Sınıftakiler, bu göz alıcı profesörlerinin dersine katılmak ve onun gözüne girebilmek adına aralarında karmaşa yaratmadan teker teker ellerini kaldırıp söz almak istediklerinde, Hayvan Bilim Profesörü Kevin karşılaştığı görüntüden oldukça memnun görünüyordu. Gözlerini biraz öğrencilerinin üzerinde gezdirdikten sonra elini ileriye doğru uzattı ve ikinci sırada oturup ilk parmak kaldıran öğrencisine söz verdi.

Söz alan öğrenci elini indirerek hevesli bir şekilde düşüncelerini dile getirdi. Bu yakışıklı profesörün ilk söz verdiği öğrenci olmak ona biraz özgüven katmış ve bundan dolayı da biraz heyecanlanmıştı. "Dersimiz gereği o kutunun içinde bir hayvan olduğunu düşünüyorum profesör. Bunun ne olduğunu soracak olursanız da, bence bize okuldaki ormanımızın meşhur yaratıklarından birini getirmiş olabilirsiniz."

Profesör gülümsedi ve kafasını sallayarak öğrenciyi onayladı. ''Doğru tahmin, bunun içinde bir hayvan var. Fakat bir yaratık değil. Hadi bunun için size bir ipucu vereyim, kara büyülerle arası iyi olan bir büyücü var mı aramızda?''

Kara büyü, büyücü olmayan öğrencilerin akıllarında bile tek bir şeyi uyandırırken ön sıralardan birinde oturan Baekhyun hevesle elini kaldırdı.

Kara büyü sözünün geçmesinin ardından hızla ortama yayılan çekingen havanın aksine ön sıradan bir öğrencinin el kaldırmasıyla bu sefer sözü o öğrenciye verdi profesör. Bir şekilde, hala bu tür büyülere korkmadan ilgi duyan öğrencilerinin olması onu mutlu etmişti. Çünkü kara büyüler her ne kadar yasaklı büyü kapsamına girse de, yasaklanmayan pek çok türü vardı ve bunları yapabiliyor olmak ancak kişinin yeteneğine bakardı.

Söz alan Baekhyun duruşunu dikleştirdi ve içinden sesinin titrememesi adına dua ederek konuştu. ''Yavaş yavaş öğreniyorum ama henüz yılanlarla konuşacak seviyede değilim profesör.''

''Birinci sınıf olmana rağmen kara büyüye karşı gösterdiğin cesareti tebrik ederim...'' Profesör cümlenin geri kalanını söyleyebilmek adına son kelimesini uzatıp kaşlarını kaldırarak Baekhyun'a baktığında büyücü olan hemen olayı kavrayarak ismini söyledi. ''Baekhyun.''

''Baekhyun. Bu merakının üzerine gidersen güzel şeyler başarabileceğine inanıyorum. Sonuçta kara büyü sanılanın aksine bizim hayatımızı kolaylaştıran pek çok yöne sahip.'' Baekhyun ve diğer öğrencilerin yüzlerinden okunan bir onay ifadesi aldığında devam etti profesör. ''Ama neyse ki bizim işimiz büyüler değil, hayvanlar öyle değil mi? Peki söyleyin bakalım, var mı aramızda ben bu yılanla iletişim kurabilirim diyen?''