De volgende dag zaten met ze alle bij Isa thuis behalve Sam, en Pip natuurlijk. Het was stil. Niemand zei iets. Iedereen dacht na en af en toe hoorde je iemand sniffen. Opeens zei Isa:'zullen we anders even in het zwembad gaan liggen?' We vonden het een goed idee.
We hadden allemaal omgekleed en opeens werd ik gebeld. ' met Sam' hoorde ik aan de andere kant van de lijn. Ze klonk verdrietig. Ik zetten hem op de luidspreker zodat iedereen het kon horen. Wat is er? Ze was even stil. Wij dachten allemaal dat het over Tim ging. Maar dat was het niet. Er was iets met haar broertje, Bram. Hij was pas 1 en heel schattig. 'Hij hij is..... Dood.' Iedereen was stil en geschrokken. Hoe kan dat? Zei ik die als eerste iets durfde te zeggen. 'Mijn moeder deed hem in bad en ineens hoorde ik haar gillen. Ze had even op haar mobiel gekeken en toen is zijn hoofdje onder water gekomen en is hij verdronken. We hadden gelijk te ambulance gebeld en die heeft hem geprobeerd te reanimeren, maar het was al te laat.......'
Nina begon te huilen en rende de kamer uit. Ik ging er snel achteraan en de rest hing op en spraken af om over een half bij Sam in het ziekenhuis te zijn.
Nina zat bij het zwembad te huilen. Ik ging naast haar zitten. Even zeiden we niets tegen elkaar. Toen begin ze opeens te praten. ' het is allemaal zo veel eerst word Pip ontvoert, en dan verdrinkt Bram opeens.' Bram was het oppas kindje van Nina en Nina verheugde zich er altijd op als ze mocht oppassen. Hij was ook zo lief en schattig! Maar nu, nu kon dat allemaal niet meer.......
