Lost in Vampire City (Hellion Series #1)

Vamp Two

A/N: Ito na muna sa ngayon. At pasensya na kung maraming errors and typos. Hope you enjoy reading!❤️

🦇🦇🦇

Vamp Two

Nakasimangot ako habang kaharap ang labinlimang binatilyo na walang dugo sa katawan. Hanggang sa makakaya ko, pinipigilan ko talaga na wag silang irapan.

Shit naman. Lagyan ba naman ng alarm yung kwartong binigay nila sa akin ng alas-tres ng umaga. Okay sana eh kung maganda yung ringtone.

Huminga ako ng malalim at naglakas loob na slubungin ang tingin nila. "Bakit nyo ako ginising ng ganitong kaaga?"

"We already told you that we have to talk about you staying in our territory and the things that you have to do on staying here."
Ay, wow. Englishero si koya.

Pakinginang yan ginising nila ako ng gantong kaaga para lamang dyan? Di naman nakakahurt ng bangs kaya medj okay lang.

"First, as I said yesterday. Dito kana mag-aaral. Wag kana ding magalala dahil kami na ang bahala sa mga gamit na kakailanganin mo."

Tiningnan ko sila isa-isa bago tumango.

"We decided to make you as our assistant especially right now that everyone's blood is boiling whenever they see you because of your scent."

Tango lang ako ng tango dito pero sa katunayan wala talaga akong naiitindihan. Char.
Pero ano daw? Kumukulo dugo nila kapag nakikita ako? Aba, kasalanan kobang may heater ugat nila?

"That's our rules and regulations. There's a map there of the Academy and our City. There's also a necklace over there, incase that you got lost."

Bago paman ako nakapag salita, nawala na sila sa aking paningin. Bukas ko na babasahin to inaantok na talaga ako.

---

RULES:

•You have to wear the necklace that is attached on the back.
•You must not take it off
•You have to ask permission if you want to go out
•No matter what, you have to stay on our side
•You have to cook food for us

-That's all we'll just inform you kung may idadag-dag paba kaming rules. And by the way, you'll live with us in our penthouse.
-Fifteen prince

Napakunot ang noo ko nang mabasa ang note ng mga ito. Hindi ba masama sa paningin ng iba na titira kami sa iisang bubong tas puroblalaki sila at ako lang ang babae?

Ilang minuto pa, may kumatok sa kwartong kinabibilangan ko upang sabihin sa akin na lilipat na ako sa penthouse ng mga asungot.

Tutok na tutok ang paningin ko sa tanawing aking nakikita. Nakatingin ako sa labas ng bintana ng tren na aking sinasakyan.

Ang kakaibang impraestractura ang kumuha ng aking atensyon. Iba't ibang nilalang na bago sa kanyang paningin.

Ang hindi lamang mawala sa kanyang isipan ay kung bakit balot na balot ang katawan ng mga nakatira dito.

Ilang minuto ang lumipas bago huminto sa isang building ang tren. Pagkapasok na pagkapasok, sumalubong kaagad ako ng mabigat na atmosphere ng bahay.

I adverted my gaze in the stairs when I heard someones footsteps. I felt goosebumps as our eyes met.

Yung panty ko, paki salo.

TO BE CONTINUED___

LIVC|•SCRIPT