PARİSTE BİR AŞK HİKAYESİ

Yıl 1987

Edward ve Amelie farketmeden aynı okula düştüler Edward okulda kendine yeni bir arkadaş edindi bu Alec'di Alec çok sevecen ve akıllı bir öğrenciydi o ise Almanyadan teyzesi ile birlikte Parise gelmiş ve buraya yerleşmişler kısa sürede sınıfa uyum sağlayan Alec çok sevilen bir kişi haline geldi Amelie ise daha kimseyi tanımadığı için biraz garipsiyordu ortalığı neden ben buradayım diye kendini sorguluyordu her gün o kısa süreçte kendine bir arkadaş edindi. Günler gelip geçiyor Edward Çok başarılı bir öğrenci olmuştu okulu ona burs verip onu Yüksek okula Göndermek istiyordu Edward ise buna dünden razıydı artık Paristeki Günlerini bitirip Amerikaya gitmek istiyordu ta ki Amilie'yi tanıyana kadar bir gece günü dışarı çıkmıştı Edward dışarıda gezip dolaşıyordu Ameliede dışarı çıkmıştı o gün aynı saate bir macaron dükkanın önünde karşılaştılar Edward'ın parası yoktu ancak Amelie çalıştığı işlerdeki parasını biriktirip teyzesine bir hediye almak istemişti. Sonuçta bunca yıl ona bakmıştı Amelie kendini borçlu hissediyordu amelie teyzesi ona bunu kaçkerelerce söylemiş 'Tatlı Ameliem sakın bana borçlu olduğunu hissetme tamam mı?' Ancak Amelie bu sözleri dikkate almadı ve teyzesine bir hediye almak için Parisin soğuk sokaklarına kendini atıverdi. Edward ise o günlerde biraz rahatsızdı annesi kendine bir ilaç alabilmesi için dışarı çıkmasına izin verdi ancak Edward'ın cebinde 5 para bile yoktu ancak annesinin sözünü dinlemek için dışarı çıkmıştı söyleceği 'Anne doktorun verdiği ilacı adım ve içtim çok iyiyim şuan' demek olacaktı Peki sizce annesi buna kanacakmıydı.