Λυδία: καλησπέρα,ποιος είστε;
"Η αλήθεια είναι πως εκείνη την στιγμή δεν με ενδιέφερε ποιος ήταν,μόνο και μόνο που τον έβλεπα άνοιγε διάπλατα μια πτυχή του εαυτού μου που δεν ήξερα..μπορεί να ακούγεται τρελό αλλά ναι,έτσι ξαφνικά,τον κοίταξα και ένιωσα κάτι τόσο πρωτόγνωρο.Τα μάτια του έλαμπαν,το χαμόγελο του απερίγραπτο και γενικότερα η αύρα του είχε κάτι το τόσο οικείο για μένα.Μήπως αυτό σημαίνει έρωτας με την πρώτη ματιά;μα τι λέω Θεέ μου,δεν τον ξέρω καν τον άνθρωπο,πρέπει να σταματήσω να κάνω σενάρια μου φαίνεται".
Άγνωστος: Αλέξανδρος χάρηκα!
Λυδία:και εγώ,είμαι η Λυδία.Γνωριζομαστε από κάπου;
Αλέξανδρος:είμαι το άλλο σου μισό.
Λυδία:(Ώπα,κάτσε τι είπε ο τύπος,θα τρελαθώ νομίζω τώρα με έχει πιάσει τρέμουλο).Εμμ ορίστε;
Αλέξανδρος:πλάκα κάνω Λυδία χαχα,είμαι ο αδερφός του Σταύρου,νομίζω τον ξέρεις.
Λυδία:μμ μάλιστα,ναι τον έμαθα πρόσφατα..για τα καλά.
Αλέξανδρος:ήθελα να σου ζητήσω συγγνώμη εκ μέρους του για τον τρόπο που σου μιλούσε σήμερα.Ξερεις αντιμετωπίζει κάποια προβλήματα και δεν ξέρει να φερθεί σε μια τόσο ωραία κοπέλα.
Λυδία:σε ευχαριστώ πολύ,αλλά εσύ δεν έχεις καμία δουλειά εδώ,αν ήθελε θα ερχόταν εκείνος να μου πει το οτιδήποτε.
Αλέξανδρος:έχεις δίκιο,λάθος μου.Λοιπόν, καληνύχτα.
Λυδία:στάσου,πως βρήκες το δωμάτιο μου;
Αλέξανδρος:ο σκηνοθέτης Λυδία,καλό σου βράδυ,χάρηκα πολύ.
Εε λοιπόν όχι,εγώ τώρα έχω σοκαριστεί για τα καλά.Πάω να τα στείλω στην κολλητή μου την Θάλεια όλα, πρέπει να τα μοιραστώ με κάποιον γιατί θα σκάσω με όλα αυτά.
Το επόμενο πρωινό ξυπνάω και βρίσκω ένα γράμμα έξω από το δωμάτιο μου
<Λυδία,μπορεί να μην με γνωρίζεις αλλά εγώ νιώθω σαν να σε ξέρω από πάντα>Μα καλά,τι είναι αυτό τώρα;Ωχ,τι θα κάνω,τόσο περίεργα γεγονότα συμβαίνουν.Ποιος μπορεί να μου το έστειλε αυτό;...
Ετοιμάζομαι να πάω για μια ακόμη φορά στο γύρισμα και συναντώ τον Σταύρο.
Σταύρος:καλημέρα όμορφη.
Λυδία:καλημέρα Σταύρο τι κάνεις;
Σταύρος: ας τα λέμε καλά.
Λυδία:γιατί έστειλες τον αδερφό σου να μου μιλήσει;
Σταύρος:εγώ απλά του μίλησα για το χθεσινό συμβάν,δεν είχα ιδέα ότι ήρθε κιόλας.
Λυδία:να σε ρωτήσω κάτι;το βρίσκεις σωστό να στέλνεις περίεργα ραβασάκια σε μια κοπέλα που δεν γνωρίζεις καν;
Σταύρος:παρακαλώ;
Ελπίζω να σας άρεσε αυτό το κεφάλαιο,τα λέμε στο επόμενο🥰❤️!!
YOU ARE READING
Για ποια αγάπη μου μιλάς;
Teen FictionΓια μια κοπέλα 20 χρονών σαν εμένα δεν είναι λίγο δύσκολο να μετακομίσω στην Θεσσαλονίκη..μόνη,δίχως να γνωρίζω κανέναν;Ποιος ξέρει τι με περιμένει; Πρέπει όμως να αρπάξω την ζωή από τα χέρια και αυτός είναι ο μόνος τρόπος να το κάνω.Γεια σας,είμαι...