Λυδία:τι εννοείς Σταύρο; Κάνεις πως δεν καταλαβαίνεις;Σταύρος:δεν θα έκανα ποτέ κάτι τέτοιο και ειδικά σε σένα,δεν έχω λόγο,τι πιστεύεις,ότι μου αρέσεις;
Λυδία: κοίταξε δεν θα ασχοληθώ άλλο
Σταύρος:και καλά θα κάνεις!
Κάθομαι μόνη μου στο δωμάτιο μετά από λίγες ώρες και σκέφτομαι τι γίνεται στην ζωή μου σε τόσο γρήγορο χρονικό διάστημα.Δυο άντρες εμφανίζονται από το πουθενά,φέρονται τόσο περίεργα αλλά δεν ξέρω αν αυτό μαρεσει ή με φοβίζει.Ας βγω επιτέλους μια βόλτα να ηρεμήσω.
Σταματάω ξαφνικά σε ένα πηγάδι ευχών,λένε εδώ πως αν ρίξεις ένα κέρμα θα βρεις αμέσως τον έρωτα της ζωής σου! βρε λες;..ας ρίξω.
Ρίχνω λοιπόν το κέρμα και με το που πάω να φύγω βλέπω πίσω μου έναν νεαρό.Εκείνος: περιμένεις να τον βρεις;
Λυδία:ωχχ τρόμαξα καλέ,ποιον λες;τον έρωτα της ζωής μου;
Εκείνος:ναι ακριβώς.
Λυδία:ίσως,κάποια στιγμή.
Εκείνος:μπορεί αυτή η στιγμή να έρθει σύντομα.
Λυδία:και εσύ που το ξέρεις;
Εκείνος:να συστηθώ,Νικόλας Νομικός.
Λυδία:χάρηκα Νικόλα,Λυδία Παπαϊωάννου.
Νικόλας:μένεις εδώ;
Λυδία: Πρόσφατα ήρθα,λόγω δουλειάς.
Νικόλας:αα μάλιστα,τι δουλειά;
Λυδία:πολλά δεν ρωτάς;εσύ δεν θα μου πεις τίποτα για σένα;
Νικόλας:Θα σου πω,σήμερα ήρθα Θεσσαλονίκη πρώτη φορά επειδή ψάχνω κάποιους ανθρώπους.
Λυδία:την κοπέλα σου ασπουμε;
Νικόλας:δεν είπα αυτό.
Λυδία:εντάξει τότε,να σε αφήσω να τους βρεις.
Νικόλας:Μην είσαι ειρωνική.
Λυδία:καλά μην εκνευρίζεσαι.
Νικόλας:τι κάνεις σήμερα το βράδυ;
Λυδία:ορίστε;
Νικόλας:θέλω να βγούμε έξω απόψε
Λυδία:Μήπως βιάζεσαι;δεν γνωριζόμαστε
Νικόλας:για αυτό θα βγούμε,για να γνωριστούμε.
Λυδία:εντάξει..στις 9 είναι καλά;
Νικόλας:υπέροχα,θα σε περιμένω ακριβώς εδώ.
Αφού γυρίζω στο δωμάτιο μου αρχίζω και σκέφτομαι ...Έχω γνωρίσει μέσα σε λίγες μέρες τον Σταύρο,ο οποίος είναι αγενής και εκνευριστικος.Τον Αλέξανδρο ο οποίος είναι τόσο ευγενικός και καλός...και τον Νικόλα ο οποίος είναι τολμηρός και ευθύς.
Μήπως να γυρίσω στην Αθήνα;με τρομάζει όλο αυτό.Τι λέτε να κάνει η Λυδία με όλα αυτά τα γεγονότα;Θα τα πούμε στο επόμενο κεφάλαιο❤️🙏
YOU ARE READING
Για ποια αγάπη μου μιλάς;
Teen FictionΓια μια κοπέλα 20 χρονών σαν εμένα δεν είναι λίγο δύσκολο να μετακομίσω στην Θεσσαλονίκη..μόνη,δίχως να γνωρίζω κανέναν;Ποιος ξέρει τι με περιμένει; Πρέπει όμως να αρπάξω την ζωή από τα χέρια και αυτός είναι ο μόνος τρόπος να το κάνω.Γεια σας,είμαι...