bölüm 5

88 8 2
                                    

Kıyafetlerimi giyindikten sonra sadece duman ve ben kalmıştık tüm eşyalarımı duman toplamıştı işlemler tamamen halolunca doktor yanımıza geldi ve artık çıkabilirsiniz dedi
Ben yavaşca doğrulmaya çalıştım ki bacaklarımı tam rahat hareket etiremediğimi fark ettim of lanet olsun ne hallere düşmüştüm ben

Hem tanımadığım bir adamın evinde kalıcaktım istesemde istemesemde buna mecburdüm derin bir geçirdim ki duman üstünü değişmiş di hadi gidiyoruz dediğinde tekrardan kalkmaya çalışacaktım ki duman yardım edeyim mi diye bana kollarını uzatıki ona muhtaç olmadığımı göstermek için sağol ama ben kalkabilirim dedim ve kollarını benden çekti

Bende tüm gücümü toplayıp ayağa kalktım ve zaferle ayakta sırıtırken dumana tam bakarken bak gördün mü sana ihtiyacım yok ben- cümlemi bitirmeden yere düşüyordum ki iki sıcak kolların arasında kendimi buluverdim evet bana ihtiyacın yok ateş dediğinde yandan sırıtığını gördüm ki beni sıkıca tutarken eşyalarımızın yarısını bana verdi yarısını da kendisi tutuğu gibi haste odasından çıktık

Hastaneden tamamen çıktığımızda 2 simsiyah gözlüklü adamlar yanımıza yaklaştılar ve duman bey eşyalarınızı alalım dedikleri gibi tüm her şeyi bizden aldıktan sonra diğer korumalık yanımıza gelip duman bey izniniz le diyip cevabını beklemeden bana uzanıyordu ki duman hayır gerek yok değip kendini yana çevirdi ve arabaya geçtik arabanın içi gayet lükstü kimse tek bir kelime dahi etmiyordu dumanın beni izlediğini his edebiliyordum ama ona bakma gereği duymuyordum gayet yorgundum ve gözlerimin kapandığını hisetim

Uyandığımda ilk defa gördüğüm bir odadaydım odada çok keskin bir erkek kokusu vardı ve erkek odası olduğu bariz bir şekilde belliydi gri ve siyah mobilyalardan oluşuyordu oda ve herşey çok düzenli ve uyumluydu

Sonra başıma neler geldiğini hatırladım ben ne yapacaktım yada bunlar kimdi hiç bir fikrim yoktu fakar kimsem de yoktu gözüm odadaki saate kaydı tik tak tik tak sesler geliyordu ve rahatsız edici bir şekilde sesi cok yüksekti

Yirmi yıl önce

Beni duyan yokmu açın kapıyı lütfen açın kapıyı lütfen ağlıyordum kimse beni duymuyordu baba lütfen aç bir daha yapmicam söz burası çok soğuk diyip yere çömeldim neden kimse beni duymuyor diye ağlıyordum ben karanlıktan çok korkardım
Burası çok karanlık baba lütfen
Çok soğuk burası aç kapıyı baba lütfen
1 saat geçti babam yok baba çok soğuk aç kapıyı 3 saat geçti neden beni duymuyorsun baba kapatın şu saati 6 saat geçti baba çok acım lütfen aç kapıyı bu saat çok sesli 10 saat geçti artık ayaklandım saati durdurmam lazımdı odada hıçkıklarım doldurmuştu  ne kadar zıplasamda saate ulaşamadım pes ederek buz gibi mermere oturdum durdugum yer zemin katta kullanılmayan bir yerdi bırakın eşyayı bir tane sandalye bile yoktu sadece saat vardı

Artık ağlamaktan harap olmuş gözlerimi açamaz hale gelmiştim bedenim daha çok küçüktü 4 yaşındaydım en son gözlerim kapanırken duyduğum tek ses tik tak tik tak 14. Saatin sonunda kapı açılmıştı...

Günümüz

Kalkmaya çalıştığımda kalkamadım ağrım çok fazlaydı iki bacağım da bana çok ağırlık yapıyorlardı bir daha denedim kalkamadım etrafda ölüm sesizliği vardı duman diğe bağırdım ses yok duman kapıyı açarmısın dediğimde ses gelmedi tek gelen ses tik tak tik tak bu ses kulaklarımı doldururken gözlerim çokdan dolmuştu kalkmaya çalıştım yine olmadı duman lütfen aç kapıyı dedim yine ses yok en sonunda yanımda olan komidinden güç alarak tüm acımı boşa sayarak kalktım ama en fazla 2 saniye ayakta durabilmişimdir ki yere düstüm ben ile birlikte çiçek dolu olan vazoda düştü hemde bacaklarımın üstüne üzerimde şort olduğu için kanlar içinde yerde yatıyordum

Bununda acısı katlanırken ayağa kalkmam imkansız gibi bir şey oldu duman aç kapıyı diğe bağırdım ses yok lanet olsun biri şu saati kapasın lütfen diğe bağırdım sanırım bir atak geçiriyordum açın kapıyı lütfen diye ağlarken kafamı yere bıraktım tik tak tik tak saat sesi durmuyordu zorla biraz ayaklandım yerde oturur şekilde dururken sırtım da bazanın bacak kısmına yaslıydı ağlamam 1 saniye bile durmuyorken kanlı ellerimi kulaklarıma bastırdım ve lütfen biri kapıyı açsın diğe bağırdığım anda kapı hızli bir şekilde açılınca 2 şaşkın ve telaşlı göz sana ne oldu dercesine bakıyordu

Merhabaa uzun bir süre sonra geri döndüm fazla uzun bir bölüm olmadı artık bu civarlarda olucak bölümlerin uzunluğu neyse ben kaçar sağlıklı kalınn

655 kelime

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: May 20, 2023 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

İki Motor Bir AşkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin