Ik wil alleen jou// Mabbie

~Deel 25~

Pov Koen
We zitten rustig te eten, wat een trek heb ik. Het is ff een tijdje stil, totdat ik Matt ineens hoor zeggen "Robbie? Alles oké?". Ik kijk naar de jonge die recht tegenover me zit, hij zit helemaal te trillen. Hij zweet en is ook helemaal kortademig, ik kijk naar Milo, en hij naar mij. Dan kijken we naar Raoul. "Wat is er met Robbie?" Vraagt Milo nerveus. "Weet ik niet.." zeg Raoul. "Niet zoals vorige keer toch?" Vraag ik. "Nee, Hij zit in een paniekaanval" antwoord Raoul terug. Wacht een paniekaanval? Waarom heeft hij last van paniekaanvallen? "Oké matt, weet je nog wat je moet doen?" Vraagt Roel. Matthy knikt. "Oké doe dat tot hij weer een normale ademhaling krijgt". Matthy knikt en doet z'n ding, zo te zien is het vaker gebeurd. Want Matt en Roel weten precies wat ze moeten doen. Milo en ik zitten elkaar vol verbazing aan te kijken, en kijken ook naar hoe Roel en Matt Robbie helpen.

Het is ff later en Robbie is uit z'n paniekaanval, het is maar goed dat Roel en Matt erbij waren. Want ik was anders echt de stress ingeschoten. Maar.... Ik ga me nu wel voor altijd schuldig voelen, ik bedoel, ik wilde helpen, maar ik weet niet wat je moet doen als iemand in een paniekaanval zit. Hopelijk neemt niemand het me kwalijk...

Pov Matthy
"Oké Matt, weet je nog wat je moet doen?" Hoor ik Raoul zeggen. Ik knik. "Oké doe dat totdat hij weer een normale ademhaling heeft." Ik doe gelijk wat Raoul de eerste keer deed. "Oké Rob, ik leg je hoofd tegen me borst aan, probeer mee te ademen met mijn ademhaling." Ik voel Robbie rustig knikken. Hij doet z'n best, maar alsnog lukt het nog niet helemaal. "Rob, denk aan leuke dingen". "I-ik probeer het" "rustig aan schat". Een paar minuten later wordt Robbie al wat rustiger. "Hoe gaat het schat?" "Ja wel al wat beter, ik zie meer en heb geen piep meer in me oren" "dat is fijn, Miel, wil jij ff een glaasje water pakken?" Vraag ik. "Komt eraan". Milo staat op en loopt naar de keuken.

Milo komt terug met een glaasje water, en geeft het aan Rob. "Rob sorry sorry sorry  echt sorry" Zegt Koen ineens. Miel, Roel, Rob en ik kijken elkaar vragend aan. "Wat is er Koen?" Vraag ik. Koen staat op en geeft Robbie een knuffel. "Sorry dat ik je niet kon helpen, ik wist niet wat ik moet doen en-" Zegt Koen. "Koen maatje, daar kan je niks aan doen, ik had gewoon teveel stress. En het is logisch dat je niet weet wat je moet doen, want je hebt het nog nooit meegemaakt" zegt Robbie. "Maar ik voel me gewoon zo schuldig...". "Koentje, dat hoeft echt niet". Zegt Rob. "Echt niet?" "Echt niet!". En Koen geeft opnieuw een knuffel aan Robbie.

Pov Robbie
Ik ben weer uit me paniekaanval, en wat ben ik daar blij mee. Ik zag Koen al heel bang kijken. "Hoe gaat het schat?" Vraagt Matt. "Ja wel wat beter, ik kan weer wat zien en is de piep in me oor weg" "dat is fijn, miel?, wil jij ff een glaasje water pakken" vraagt Matt aan Milo. "Komt eraan". En even later komt Milo met een glaasje water aanlopen. "Dankjewel maatje" zeg ik. "Geen probleem maat" zegt ie.

Ik heb me glaasje op en zet het terug op tafel. "Rob sorry sorry sorry echt sorry" hoor ik Koen ineens zeggen. De rest en ik kijken elkaar vragend aan. Hij staat op en geeft me een knuffel. "Sorry dat ik je niet kwam helpen, ik wist gewoon niet wat ik moest doen en-". Dan onderbreek ik hem. "Koen maatje, daar kan je niks aan doen, ik had gewoon teveel stress. En het is logisch dat je niet weet wat je moet doen, want je hebt het nog nooit meegemaakt." Zeg ik hem. "M-Maar ik voel me gewoon zo schuldig..." "Koentje dat hoeft echt niet" "E-Echt niet?" "Echt niet!" En hij trekt me opnieuw in een knuffel. Ik knuffel hem uiteraard terug.

Pov Raoul
Arme Koen, hij voelt zich helemaal schuldig. Maar dat hoeft ie helemaal niet te doen. Maar, ik wil nu eigenlijk wel weten waarom Robbie z'n paniekaanval had. Ik sta op. "Matt, wil je misschien helpen met de tafel afruimen" vraag ik aan Matt. "Ja tuurlijk!" Hij staat op en neemt alle doosjes en bekers mee. En we doen onze schoenen aan om het in de kliko te gooien. Als we buiten staat vraag ik Matt of hij weet waarom Robbie er een gehad heeft. "Hey Matt" "ja Roel?" " als eerste: je deed het echt super goed, je handelde echt snel! Ik ben trots op je!" "Awh dankjewel Roel" en hij geeft me een knuffel. "Dankzij jou kan ik dit , anders was ik zo erg in de stress geschoten." Ik lach vriendelijk. "Ten tweede: weet jij waarom Robbie er 1 heeft gekregen?" "Ik weet alleen dat hij echt misselijk was, alleen had ik het hem wel gezegd dat ie wel iets moest eten. Meer weet ik niet." "Zullen we het anders zo vragen?" "Dat is goed!" Top!"

975 woorden.

HeyHey! Ik had ff een lange break voor mezelf, het ging ff heel slecht met me. Dus besloot ik ff tijd voor mezelf te nemen. Ik hoop dat jullie het me niet kwalijk nemen! En onthoud ajb, het is goed om een keer niet okay te zijn. Probeer er met mensen over te hebben! Want alles opkroppen heeft geen zin liefjes. Weet dat men dm altijd open staat!

En nog iets. Ik ben van plan mijn leven/ gebeurtenissen met dit verhaal te mengen. Heb ik al soort van. Maar, lijkt jullie dat leuk? Laat het ff weten! En tot bij het volgende deel of in me dm!