Platonik (Rui&Tsukasa)

1~

Yine aptalca geçen bir gündü. Bu aralar nedensizce günler boş geçiyordu. Emu benle pek takılmıyordu. Artık kardeşim Saki ile takılıyordu. İchika ile ara sıra konuşuyorduk.

Yavas yavaş sınav haftası da geliyordu. Kafamı sıraya koymuş dertleniyordum. Yan sınıfta Rui adında bir çocuk var. Okuldaki herkes çocuğa takmış durumda. Ne yani? O yakışıklıysa ben neyim, ucube mi?

Rui beni o şekilde görmüş olmalı. Çünkü yanıma gelmişti ve elini omzuma koymuştu.

"Hey Tsukasa-kun iyimisin?"

"(irkilir ve ruh değişikliği olur) Hmh? Ben her zaman iyiyim! HAHAHA!!"

"(gülümser) Bu aralar dışlandığını fark ediyorum. Gerçekten anlatmak istediğin birşey varsa bana anlatab-"

"RUİİİİ!!!"

"Mizuki? Noldu?"

"Hehe öğle yemeğine gelmiyor musun? Emu da orada. Seni Mafuyu ile tanıştıracağım."

"Ah şu herzaman bahsettiğin arkadaşın mı?"

"Evet! Hadi Rui-"

"Görüşürüz Tsukasa-kun yarın öğle yemeğini beraber yiyelim olur mu?"

"Tamam da.. YARIN CUMARTESI HAHA!"

"Hmh.. Görünüşe göre unutmuşum (gülümser) görüşmek üzere"

"(hafif kızarır) Görüşürüz!"

Demek Emu da orada. Sanırım onların yanına gitmeliydim. Sıramdan kalktım ve adımlarımı kafeteryaya çevirdim.

"WAHAHA MAFUYU-SAN GÜLÜMSEEE!"

"Emu biraz sakin dur. Uhh... ABİİİ!!!! BURDAYIZ!"

"(fısıldayarak) Neden onu çağırıyorsun ki buraya? Boşver ne bok yerse yesin."

"Mizuki kelimelerin hiçte saygılı değil o benim abim ve buna saygılı olmak zorundasın."

"Tamam ya. Sustum."

Bizimkilerin olduğu yere doğru yürümeye başladım. Mizuki gerektiğinden fazla sert davranıyordu.

"WONDERHOY!! TSUKASA-SAN DA GELDIIII! WAHAHAHAAA~!"

"HAHAHA~!"

"(klasik gülüşü) Hoşgeldin Tsukasa-kun."

"Hoşgeldin."

"Hoşbuldumm."

"Tsukasa-kun biraz moralin bozuk gibi. Birşey mi oldu?"

"Sorun yok ben iyiyim:)"

"Abi, İchika'yı gör dün mü? Bugün onu hiç görmedim."

"Hayır, görmedim."

Emu herzamanki gibi ağızı kulaklarında dinliyordu bizi. Rui ise o egolu tavırlarına devam ediyordu. Yani açıkçası bana göre öyleydi.

"Mafuyu telefonun çalıyor."

"Huh?"

*K'den 2 cevapsız arama

"Ben 2 dakikaya geliyorum."

*bir süre sonra, okul çıkışı

"Hey, Tsukasa-kun~!"

"Rui? Normalde gelmezdin."

"Evet bugün canım sıkıldı beraber yürümek ister misin?"

"Evet de nede-"

"Nedenini boşver Tsukasa-kun hadi gel."

Rui neden bu kadar ısrarcıydı ki? Ayrıca kolumuda sıkıca tutuyordu.

"Rui kolumu bırakabilirsin. Kendim yürüyebilirim."

"(klasik gülüşü) Üzgünüm Tsukasa-kun.."

"O GÜLÜŞ NE LAN.. İYİ MİSİN?"

"Evet, iyiyim."

"(fısıldayarak) Psikolojisi bozuk galiba."

"(Daha ciddi) Seni duyabiliyorum."

Rui ile aynı zamanda komşuyduk. Evlerimizin nerede olduğunu biliyorduk. O bazen bize geliyordu, bizde bazen onlara gidiyorduk. Tabii ben isteyerek gitmiyordum.

Ebeveynlerimiz arkadaş olduğu için zorla gidiyordum. Bu aralar rui ile aramız daha iyi gibiydi. Bana daha yakın davranıyor, benle takılmak istiyordu.

*konuşurlar

"Görüşürüz Tsukasa-kun~"

"Görüşmek üzere."

Çok tuhaf. Zaman çok hızlı geçmişti. Normalde Rui ile takılırken bu kadar hızlı geçmezdi zaman. Onu bunu boşverde Saki nerede?

*Kardeşim'den 7 cevapsız arama

HAY ANANI!

"SAKI NERDESIN?"

"Abi sakin ol. Annemlere haber verdim, Shiho'ların evine gidiyoruz. Rui seni bir anda çekiştirip götürdüğü için sana haber veremedim."

"Hohh tamam. En azından haberim oldu."

"Ha bu arada pazar günü döneceğim haberine."

"Taaamaam hadi görüşürüz."

Görünüşe bakılırsa evde tek çocuk olduğuma göre Rui bize gelebilir. Ah yine mi bu çocuk ya...

Rui'nin Anlatımıyla~

"Rui! Yarın Tsukasa'lara gitmek istermisin? Ailesi başka biryerde olacakmış."

"Siz peki?"

"Biz yarın pazara falan gideceğiz. Yani kısaca işimiz uzun tatlım. Tsukasa yanlız kalmasın diye söylediler."

"Tamam sorun yok giderim."

Demek hoşlandığım çocuğun evine gidicem ve sadece ikimiz olacağız ha? Bu gerçekten çok güzel.

Tabii daha hislerimi açık etmek için çok erken ama en azından onun hakkında daha fazla bilgi alabilecektim.

Selamlarr

Bölümü elinden geldiğince uzun yapmaya çalıştım

Aklıma geldikçe yazıyorum

Görüşmek üzereee

☆WONDERHOY☆