Walang Forever!

Reminiscing

"Guys kita tayo ng 4pm sa bahay. Sabay sabay na tayo pumunta sa resto bar. Seize the day guys!"-txt from Kuya Jared

Jared's POV
Grabe kinakabahan ako or should I say excited na ako para mamayang gabi? Since I was young lagi na akong nakadepende sa parents ko. Haven't I told you before that I was really a spoiled one. In everything I do my parents always support me, kahit anong hingiin ko binibigay nila but they ask me first if that is necessary or not. Syempre for me to realize din naman kung makatarungan pa ba ang mga hinihingi ko ahahahaha. Then when I was 13 years old una kong nakilala si Jaden. She was really small and competitive. I found her really great because she's too competitive. At first ayoko talaga sa kanya kasi on a first glance she's perfect, really perfect. She has everything. She has her sibling, Kuya Jaime. She also have her parents na kahit sa phone lang sila naguusap ehh masaya naman si Jaden. She's good, she had every happiness kaya naiinis ako sa kanya. Spoiled siya ng kuya Jaime niya and seeing them together really makes me envy them. Kaya tuwing magyayaya si Mama na dalawin ko silang dalawa ng kuya niya nagbibigay ako ng sangkatutak na dahilan: kesyo me project ako, may kailangang praktisin, masakit ang tiyan q at kung anu ano pa. ahahahhahahha!
Hindi ko alam na unti unting di na nagpaparamdam ang parents nila and they sell their other stuffs for living. Hindi ko din alam na iniwan ni kuya Jaime si Jaden and she was all alone. Nalaman ko lang yun nung lagi akong pinipilit ni Mommy.
"Jared anak do you have a spare time hijo?" tanong ni Mommy.
"It depends mommy sa kung ano po ang ipapagawa mo sakin :)"
"Hijo amm I always ask you this but I'll try again. Can you just try visit Jaden ung pinsan mo?" -mommy
"Mom, if its her or them I have a lot of things to do ma! Besides they're ok ma because nandun naman si Kuya Jaime for Jaden right! Tumatawag naman ang parents nila to ask if they are ok. Ok na yun ma wag na natin silang guluhin." sagot ko.
"Jared nag-aalala lang ako kay Jaden anak. Alam mo naman na I treat her as a daughter right? And for me she's your baby sister."-mommy
"Yeah mom! what now?"
"Anak halos dalawang taon na kasing di nagpaparamdam ang parents nila mula abroad. Lately, unti-unti na nilang binenta ang mga gamit nila para lang mabuhay.Ayaw naman kasi nila ng nanghihingi ng tulong sa ibang kamag-anak kaya nakiusap ako sa kapitbahay nila na i-update ako about kanila Jaden at Jaime. At ang sabi na nga ng kapitbahay nila magdadalawang linggo na daw na di umuuwi si Jaime at mag-isa lang sa bahay nila si Jaden. Anak I was really worried about her. Please anak check her out for me please."-mommy
"cge ma pupuntahan ko po siya."
"Salamat talaga anak. I love you!"-mommy

God she's really worried about that Jaden. Anu ba? she's competitive right? she's strong why bother about her?
Manong kiko drive me to their place. The house seems the same pero hindi lahat ng ilaw nakabukas isa lang yung nasa sala lang. Everything seems pale parang nakikisabay sa kalungkutan ang buong bahay nila.Then after a while I knock on their door and from behind I hear Jaden's small loud voice.
"Kuya Jaime ikaw na ba yan?? sabi ko na nga ba babalikan mo ako. Naghanap ka lang ng trabaho diba para satin? Di ba kuya Jaime?"
Tuwang tuwa ang boses niya but when she opens the door nakita kong nadisappoint siya dahil ako ang nakita niya at hindi si Kuya Jaime.
"Ikaw pala kuya Jared. Anu pong kailangan mo?"
"Ahh Jaden mommy sent me here para kumustahin ka. Kumain ka na ba? I bring something for you."
"Ahhh ok naman po ako, hinihintay ko lang si Kuya Jaime na makauwi."
"Can I come in? I just want to accompany you for a while."
Namumugto ang mga mata ni Jaden, medyo nagtataray siya at ilag kumpara nung huli ko siyang nakita. She didn't answer me but instead she open the door for me.
Tahimik lang siya. Umupo siya sa sofa at tila naghihintay ng maigi.
"Kumain ka na ba? Kumain ka muna!" tanong ko.
"No kuya Jared! I was waiting my kuya Jaime baka di pa siya kumakain hihintayin ko na siya para sabay na kami. Uuwi na din yun."-sagot niya sakin.
"Ah ganun ba sige ilalagay ko muna sa fridge yung dala kong pagkain initin niyo nalang pagkakain na kau."
"Kuya kung may gusto ka feel free to do it. Kung nauuhaw ka, nagugutom kuha ka lang dyan hihintayin ko lang si Kuya Jaime dito."-sabi ni Jaden
"Sure! Thank you!"
After that, tahimik na ang lahat. dumaan ang isang oras pero nandun pa din siya sa kinauupuan niya at matyagang naghihintay.
"Aba mukhang masipag kang maglinis ng bahay ahh?"- masiglang sabi ko sa kanya. Hindi ko napansin unti-unti na pala siya umiiyak ng tahimik pero nagawa pa din niyang sumagot.
"Kasi baka magalit si kuya Jaime pag uwi niya. Baka sabihin niya umalis ako para maghanap ng trabaho tapos paguwi q ito makikita q makalat na bahay? Ayokong magalit si kuya Jaime kasi baka tuluyan na niya akong iwan." malungkot na sabi ni Jaden. I feel sorry for her. Noon I hate her for having everything but now I think she needs me.
Naiinis aq sa kuya niya pero the way how I see them before makes me think na baka nga naipit lang sa kung ano ang kuya niya kaya di pa nakakauwi. Suddenly I want her to be my sister. She don't deserve this or any other pain, I guess.
Nung araw na yun sabi ko kay mommy I will be Jaden's kuya,natuwa naman c mama.
Araw araw kong pinupuntahan si Jaden sa bahay nila to check her out and to give her company. I want her to make feel na she's safe and she could trust me. Hindi naman aq nabigo kaya ayun naging close kami I guess after six months.
Dahil dun over protective aq kay Jaden because I know all her woes and I dont want her to feel the same thing again.

Teka kailangan q na palang maghanda baka dumating cla wla pa akong nagagawa pero 11am palang naman.