Mariaya döndüm.Maria hadi gitmemiz gerek ağlamanın sırası değil şuan eğer şimdi gitmezsek bizim sonumuzda onlar gibi olucak dedim.Maria hemen gözyaşlarını sildi.Ayğa kalktık ve koşarak evime gittik.Yanımıza birkaç sey alıp yola çıktık bir an önce gitmemiz lazımdı.Şehrin çıkışına çok az kalmıştı.Ama bende mariada çok yorulmuştuk.Biraz dinlenmek istedik.Bir yer bulup oturduk.Çantamdaki suyu çıkarıp içtim.Maria ya verdim oda içti.Sonra bana benim ihtiyacım var görmem lazım dedi.Tamam dedim gitti.Marianın gelmesini bekliyordumki birden marianın çığlığını duydum.Marianın olduğu tarafa doğru koştum.Ama yoktu.Hayır olamaz oda oda gitti.Onuda aldı o adam.Ben ben napcaktım simdi tek başıma.Kaybetcek zamanım yoktu.Hemen şehirden çıkmam lazımdı.Hızla koşmaya başladım.şehirden çıkmayı başarmıştım.Artık rahat bir nefes alabilirdim.Biraz yavaşlamaya başladım.Ama yine o adam karşıma çıktı.Kaçmaya başladım.Ama yakaladı beni önce seliynin kocasına yaptığı gibi gözlerimi çıkardı.Sonra dilimi kopardı ardından ne kadar organım varsa çıkardı.En son kalbimi söktü.Ve o an orda öldüm ama hala o şehir de ruhumla dolaşıyorum.Ve hala o şehirde bir çok insan ölüyor.Tek ben değil.Orda kim öldüyse onların ruhları dolanıyordu o şehirde.Keşke o deprem olmasaydıda o şehire gitmek zorunda kalmasaydık.Böylelikle kimse ölmezdi.Öldüğüm günden beri o adamı hiç görmüyorum.Neydi o kimdi hala merak ediyorum ve bir gün onun sırrını çözücem......
-SON-
