Call Me Baby

CALL ME BABY 18~

A/N: hello :) wala nanaman kaming wifi dito huhu ㅠ.ㅠ pero heres your next chapter^_^

HANNA

"sehun balik na tayo anlayo layo na natin ㅠ.ㅠ " sabi ko kay sehun habang hinihilot yung ankle ko anong station na ba to? Station 4?

"Huh?" Sabi sakin ni sehun ayt.. di nga pala to nagtatagalog -_-;

"Can we just go back?" Sabi ko kay sehun at naghubad na ng sandals ... magpapaa nalang ako malambot naman yung sand.

"No.. not until we find them" sabi ni sehun at naunang maglakad sakin.

"Damn" bulong ko at sumipa ng buhangin.

"AHHHH!!!!!" Sigaw ko. Nabubog ako ㅠ.ㅠ ansakit may bubog pala sa ilalim ng buhangin.

"What happened?" Lapit sakin ni sehun na nagaalala.

Tiningnan niya yung paligid ng paa ko na may maraming dugo at pumikit. Dumilat siya at medyo namutla bago siya tuluyang mahimatay.

"Sehun? Sehun!" Pagyugyog ko sa kanya. Nawala bigla yung sakit dahil sa sobrang pagaalala ko kay sehun. Di ko naman alam na takot siya sa dugo edi sana di ko na pinaalam sa kanya.

Sinuot ko yung sandals ko at hinatak si sehun palapit sa pinaka malapit na clinic.

JENNIFER

"Were back!" Sabi ko pagpasok namin sa mansion.

"Oh good timing Im finished cooking" sabi ni d.o. na may ngiting malapat.

"Wait where's hanna?" I asked d.o.

"Oh she left with sehun a while ago" he said before he went to the kitchen.

Lumabas ako para silipin sila hanna sa tapat pero walang hanna at sehun doon si suho at chen lang na naghaharutan.

"Hey?! Are you guys hungry cause the food's ready?" Sigaw ko sa kanila. Tumingin lang sila sakin ng saglit bago magharutan uli pssh..

Pumasok uli ako sa loob at tinawagan si hanna.

Ring~ rinig ko sa kanilang line pero walang sumasagot. Umakyat ako sa kwarto namin ni hanna at tumawag uli.

~la..la..lalala..lala (bts-boy in luv)

Tunog ng phone ni hanna. Aba ang tanga naman ng babaeng ito.

"Is everything fine?" Tanung ni d.o. sakin.

"Sehun and hanna are still missing" sabi ko kay d.o. tumingin sa ibaba si d.o. na parang nagiisip.

"Did you try calling them?" Tanung ni d.o. sakin.

"Hanna left her phone" sabi ko wait.. try ko ngang tawagan si sehun?

Kinuha ko yung phone ko at tinawagan si sehun.

Ring~ rinig ko sa kabilang line.

HANNA

"Is he alright?" I asked the nurse.

"Oo okay lang siya worry about your foot miss we need stiches" sabi nung nurse ay shet stiches really?!

"Okay" i said as she cleaned my wound and inspected it once more.

"How many?" I asked her.

"13 stiches tsk.tsk. or more it looks deep. is it done by accident or on purpose?" She asked me.

"Accident i was kicking the sand when i got this" i said. Di naman ako depressed para mag laslas ng paa noh ㅠ.ㅠ

"Well that explains why its so deep" sabi niya at sinimulan na ang pagtahi.

"AHHH!" Sigaw ko kahit may anestisia ang sakin shet! ㅠ.ㅠ

Never mind about a thing~ ring ng phone ni sehun.

Kinuha ko ito at sinagot yung call ni jennifer.

"Are you guys okay? Where's hanna?" Tanung ni jennifer.

"AHHH!! Its hanna CAREFUL!! Were fine were going home UGHH... soon AWW!!" Sabi ko at na ibaba yung phone sa sobrang sakit.

JENNIFER

"Are you guys okay? Where's hanna?" Tanung ko kay sehun.

"AHHH!! Its hanna CAREFUL!! Were fine were going home UGHH... soon AWW!!" Sabi ni hanna. O.o are they....

Nagkatinginan kami ni d.o. naka loudspeaker kasi yung phone call.

"Aww shit...." ungol ni hanna O.o di pa niya ineend?!?!?!

"Hey are you okay?" Sabi ni sehun sa background omg... can it be?

"Faster please im freaking dying already" ungol uli ni hanna. Namula yung mukha ko at inend yung call.

"Are they?" Tanung ko kay d.o.

"I think so." Sabi ni d.o. na namumula HAHAHA mas pulado pa siya sakin XD.

HANNA

" Aww shit...." bulong ko ansakit talaga ang bagal pa magtahi ng nurseㅠ.ㅠ

Nagising si sehun at lumapit sakin.

"hey are you okay?" Tanung ni sehun na nagaalala.

"Faster please im freaking dying already" sabi ko sa nurse anong klaseng tahi ba ginagawa nito at ang tagal tagal naman? Blanket stich? Tahing pabalik? Napacurse uli ako at tumingin kay sehun.

Namumutla nanaman siya habang nakatingin sa tinatahi kong paa. Hinawakan ko yung dalawang pisngi niya at tinapat ko sa mukha ko.

"Huwag mong tingnan kong hihimatayin ka uli" sabi ko sa kanya bago ako nag chuckle.

Nakatingin lang si sehun sa mukha ko at unti unti na uling nagkaroon ng kulay yung mukha niya. Nakipag titigan lang ako sa kanya ng mapansin kong nasobrahan na ata sa kulay yung mukha niya at naging pula na yung tenga at pisngi niya.

Natapos nang magtahi yung nurse at nilagyan na ito ng bandage.

"Its okay you can look" sabi na ng nurse kay na parang nagseselos samin. Aba sehun may fan ka dito oh XD.

"Thank you" sabi ko sa nurse at ngumiti.

"Your welcome magiingat kayo lagi ah?" Sabi samin nung nurse i mean kay sehun lang pala.

Umalis kami ni sehun sa clinic ng hindi umiimik si sehun.

"Are you okay?" Tanung ko sa kanya.hindi siya umimik at lumuhod sa harap ko na nakatalikod.

"its difficult for you to walk so ill just carry you" sabi ni sehun. Awe.. bait natin ah.

"Okay" sabi ko at sumakay na sa likod niya.

"How did we end up at the clinic?" He asked me.

"I kicked something glass like, when you saw the blood you fainted so i carried you" i told him. Kung nakakaintindi ka lang ng tagalog baka hanggang ngayon nagsasalita parin ako ang hirap kasi mag eglish eh.. aba putik magpasalamat ka!

"Im sorry" sabi ni sehun. Namumula nanaman yung tenga niya ahihi~ ang kyot.

"Its okay.. its kindi funny when you fainted i almost forgot that im wounded hahahaa" i said and laughed. Nung binuhat ko siya wala akong naramdaman na kung ano ano nung naalala ko lang clinic kumirot eh XD.

"Im very sorry" sabi ni sehun. Awe...

" hey its my fault dont be sorry" sabi ko at niyakap siya.