*ლაწირაკი*
-მგონი ჯონგუკი დამექრაშა
-ვაუუუუუ ჩვენი ბიჭს თავის პენისმა და გულმა უბიძგაა??
-მოკეტე და დამეხმარე
-მე როგორ დაგეხმარო??
-როგორც გინდა.
-საწოლში თუ ჩაუგორდები... შეიძლება რაღაც გამოვიდეს
-არა.
-კი.
-თეჰიონ- სულ გამოშტერდი?
-არა. ხვალ მის საწოლში იქნები!
-ვერ გიტან
-მეც მიყვარხარ. ხვალ გეტყვი რა როგორ რანაირად
-შემცდარხარ თუ ფიქრობ რომ მაგას გავაკეთებ.
-გააკეთებ..
-ვის წერ??
-ააა ნორმალური ხარ? შემაშინე!
*ჩვენი ჩატი წავშალე ყოველ შემთხვევაში და აპლიკაცია დავხურე...*
-ვის წერ მაინტერესებს?
-შენი რა ტრაკის საქმეა?
-მანახე
-არა რატომ?
-მომეცი თქო...ტელეფონი გამომგლიჯა ხელებიდან და მთელი ჩემი ტელეფონი გადაქექა ყველა ჩემი ფოტო აფსოლიტურად ყველაფერი ნახა და რასაც არ მინდოდა იმას მიაგნო...
-ოჰჰოო
-რა?
-ეს შენ ხარ ხომ..-დამიბრუნე ტელეფონი...
-ერთხელ ჩემთვის უნდა იცეკვო.
-ტელეფონი მომეცი!.ტელეფონი უკან დამიბრუნა და ოთახიდან გავიდა...ოჰჰ ღმერთო ჩემო როგორ ვერ გიტან ჯეონ ჯონგუკ! მარა თან მიყვარს...
-ჯიმინნნ შენი ლექტორი მიდის არ უნდა გაცილო???
-მოვიდარ ხოო!
YOU ARE READING
lecturer/ლექტორი (ახალი თავები არ იდება)
Fanfiction📜:ჯიმინი უკვე დიდი ხანია მის ბებიასთან ერთად ცხოვრობს, ქალაქ სეულში...იგი ომეგა და მას სურს ალფა რომელიც მისი ერთგული იქნება. მას მშობლები 16 წლის ასაკში გარდაიცვალა თვითმფრინავის ჩამოვარდნის შედეგად...ჯიმინის ცხოვრება ძალიან ბუნდოვანი და დეპრესიულ...