Bu bölümü "Balmorhea/Remembrance" açarak okuyabilirsiniz.
***
"Yeni bir arkadaşınız mı oldu?"
Duyduklarım ile artık iyice soyutlamaya başlamıştım kendimi,hissetmiyordum hiç bir şey.
Ben sevmeyi ve kendimi ondan öğrendim,şimdi ise beni hatırlamıyordu bile.
Herkes ikimize bakıyordu kimsenin ağzını bıçak açmamıştı.
Boğazımda bir yumru vardı konuşmamı engelleyen, geçmesi için yutkundum.
"Evet,ben yeni arkadaşlarıyım."
"Memnun oldum,ben Yoongi."
Bu kelimeler beni öylesine kırdı ki.
Fakat bu fiziksel bir kırılma değildi,taşlar yada sopalar bile asla bu kadarını yapamazdı.
Sadece odaya girdiğim andan itibaren konuşulanlar kadar kıramazdı beni.
Gözlerimin dolduğunu hissettim.Kalbim çok ağrıyordu,nefes alışlarım sıklaştı.
"Jimin."
Gülümseyerek kafasını salladı.
Hatamı anlamış ve bir şeyler için adım atacakken,kendimi bulmuşken,seni bulmuşken nasıl olurdu böyle bir şey?
Tanrı istemiyordu bir araya gelmemizi,oda biliyordu benim asla değişmeyeceğimi.
Benim kötü biri olduğumu ve asla ona iyi gelmeyeceğimi savunuyordu,kafamdaki sesler.
Tanrı da bunu doğruluyor gibiydi ve ben dayanamıyordum.
"Bizimle alakalı neleri hatırlıyorsun Yoongi?"
Hoseok'un sorduğu soruyla kafamı ona çevirdim,bana bakmıyordu gözleri çok kızarmıştı.
"Hoseok seni unutacağımı düşündün mü gerçekten?"
"Çok korktum."
"Hiç birinizi unutmadım,Hoseok sizden bana bahsetmişti ama bir türlü buluşamamıştık."
Sahilde beni gördüğünü de hatırlamıyordu,hiç bir şey yoktu benimle alakalı.
O sırada Namjoon söze girdi.
"Lise yılların?"
"Hmm,güzeldi.Orada tanıştım zaten Hoseok ile."
Daha fazla dinleyemedim ve çıktım odadan,duvardan tutundum.Bedenim taşıyamıyordu omzumdaki yükleri çok ağır gelmişti.
Unutması onun için iyiydi,peki ya benim için?
Gözlerime o kadar yabancı bakıyordu ki,herkesten sakladığı ve sadece bana gösterdiği gözlerindeki o parıltısını göremiyordum.
Ona kendimi hatırlatmak istemiyordum,eğer hatırlarsa kendimden uzaklaştırmaktan başka bir şey yapmamış olurdum.
Başımın ağrısı daha da keskinleştiğinde bir kaç adım atmaya çalıştım ama sonrası karanlıktı.
***
"Arkadaşınız iyi mi? Neden hiç biriniz gitmiyorsunuz yanına?"
"Iyi o,bir şeyi yok."
"Çok mutsuz duruyordu,en az senin kadar üzülmüştü Hoseok.Kim o? Bana yalan söylüyorsunuz."
"Arkadaştan fazlası değil Yoongi."
Bir şey demedim,her şeyi hatırladığımı söylüyorlardı ama bir yanlışlık olduğunu hissediyordum.
Jimin'in gözlerine baktığımda kalbimde bir şeyler hissettim, hatırlamam gereken ama unuttuğum şeylerdi sanki bunlar.
