Metro Hattı

Bölüm 2: Cinayet

Bölüm 2: Cinayet

°Sen benim kölemsin Aslı Çağlar!°

Yumruk yaptığım ellerimi gözlerime götürdüm.Sert bir şekilde ovdum.Ama gözlerimi açtığımda bir değişiklik olmadı.Genç kız hâlâ kanlar içinde yerde yatıyordu.Tek bir yaşam belirtisi dahi yoktu.Kıza doğru birkaç adım atım.Ama son anda kendime engel oldum.

Off Allah'ım ne yapıyordum ben böyle? Karşımda bir ceset vardı! Asla kaçmayacağım metroda bir cinayet işlenmişti! Şuan sakin kalmanın zamanı değil.Sesizde olamazdım.Şuan bağırmalı,yardım istemeliydim.

Büyük bir çığlık için ağzımı açtım.Ama kuvvetli bir el bana engel oldu.Sonra elin sahibi beni neredeyse sürükleyerek cesetten uzaklaştırdı.Karşı gelmeye,kaçmaya çalıştım ama beni sürükleyen kişi o kadar güçlüydü ki beni kolayca engelledi.Elinden beni götüren kişinin bir erkek olduğunu anladım.Ama adamın yüzünü göremiyordum.Cesetten birkaç adım uzaklaşınca adam durdu ve beni metronun duvarına yasladı.Korkuyla kapattığım gözlerimi yavaşça açtım.Karşımda film yıldızlarından farksız yakışıklı bir genç adam duruyordu.Benden en fazla birkaç yaş büyük olabilirdi.Ama şuan tabiki onun görüntüsünü umursayamazdım.Demin bir ceset görmüştüm.Ve o ceset bana bir metreden daha yakındı.

"Kimsin sen? Ne istiyorsun benden?"diye haykırmak istedim ama iki etken buna engel oldu.
Birincisi genç adam ağzımı kapadıyordu.Ve bu şekilde konuşma şansım yoktu.
İkincisi ve en önemlisi zaten cevabı bulmuştum. Bu adam bir katildi! Şimdide tek görgü tanığını-yani beni-ortadan kaldıracaktı! Hayır!
Henüz ölmemeliydim! Daha yapacak çok şeyim vardı.Alacakaranlık serisini bir kez daha izlemek istiyordum mesela... Uyumsuz'u ve Yakut kırmızı'yı okumadan ölmek istemiyordum...Hem daha aşık olmamıştım.Aşksız ölüm benim için televizyonu açıp başka odaya gitmek gibiydi.gereksizdi.

Ben bunları düşünürken çocuk beni inceliyor,tepkimi ölçüyordu.Onu gördüğüm ilk saniyeden itibaren kaşları hep çatıktı.Sanki benden nefret ediyordu.Ama daha yeni gördüğü bir kızdan neden nefret ediyordu ki? Benim korktuğumu görünce dudakları yana kıvrıldı.
"Korkuyorsun...Yoksa beni katil mi zannediyorsun?" Bakışlarımı mavi gözlerinden kaçırdım.Saniyesinde cevabını aldı.Beliki bu cevap onu memnun etmemişti.Dudakları düz bir çizgi haline geldi.Yine öfkeyle kaşlarını çattı."Eğer katil olsaydım şuan hayatta olmazdın aptal! Şimdi ağzını açacağım ama sesini çıkarmayacaksın eğer bağırırsan gerçekten bir katil olurum." diyip elini ağzımdan çekti.Sonrada sert bir şekilde kollarımı sıktı.

Acıyla ve öfkeyle haykırdım."Yalan söylüyorsun!"
"Yalan söylediğimi nereden biliyorsun?"
"Çünkü...Çünkü katil olmasaydın yardım çağırırdın yada benim yardım çağırmama izin verirdin....Ve en önemlisi ancak bir katil masum birini sıkıştırıp ölümle tehdit eder."dedim inatla.Genç adam şaşkırmış bir şekilde kaşlarını yukarı kaldırdı.
"Ama seni öldürmedim,öyle değil mi?"
"Bende zaten öldürdün demedim ki"
Çocuk eğleniyormuş gibi sırıttı.Bu öfkemin level atlamasına sebep oldu.Çünkü genç bir kız ölmüştü ama ben yardım çağırmak yerine bu genç adamla burada durmuş vakit öldürüyordum.
"Bırak beni!" diye tısladım.Genç adam kaşlarını çatıp "Asla!" dedi ve zaten az olan aramızdaki mesafeyi daha da azaltı."Bana bak pısırık! Beni dinlemek zorundasın!"
"Ben hiçbir şey yapmak zorunda değilim! Ayrıca benim bir adım var.Ve o da kesinlikle pısırık değil!"
"Öyle mi? Söyle neymiş adın?"
"Bir katile neden adımı söyleyeyim ki?"
Çocuk bıkkınlıkla derin bir nefes aldı."Son kez söylüyorum ben katil de..."

Çocuğun cümlesi yarım kaldı çünkü yalnız değildik.Bir tane genç adam kapının önünde şok içinde bir bize birde cesede bakıyordu.
"Ha siktir! ne yaptın lan sen?"
Böylece benim kollarımı kavrayan ellerini çekti çocuk.
"Hay ben böyle işi..."diyip ellerini dağılan açık kahverengi saçlarından geçirdi.Sonrada gelen adama döndü."Ulan sen niye her yerde peşimdesin? Bari şu siktiğimin metrosunda yalnız bırak beni!"

Belli ki birbirlerini tanıyorlardı.Gelen adam benim gibi hâlâ şokun etkisindeydi.
"Ulan Kaan! ne yapın sen böyle?"
Genç adam bir kez daha tekrarladı"Ben yap-ma-dım! Onunla beraber sadece cesedi bulduk" Adının Kaan olduğunu öğrendiğim genç adam söyleyene kadar varlığımı fark etmeyen çocuk bana baktı.
"Ha siktir! Bu kız kim lan? Birde bu işe karı kız mı kattın?"
"He amına koyim! Gel beraber ceset bulalım,başımızı belaya sokalım dedim.Bu malı da bulaştırdım cinayete!"
"Oğlum dalga geçmesene bu ciddi bir mesele.Eğer yaptıysan söyle."
"Ali! Ya ben derdimi anlatamıyorum galiba.Yada sizin kuş beyniniz almıyor.Ben bir şey yap-ma-dım!"
"Oha!"bu seferki ses üçümüzden birine ait değildi.Bu ses şuan uyanık olan dördüncü bir kişiye aitti.
Kaan sıkıntı ve öfkeyle"Gelin ya! Hepiniz gelin! Yol geçen hanı ya bura! Arkadaşlarınıza da önerin!"dedi."Sen kimsin?"

Çocuk cesedi işaret edip"Siz katilsiniz!"dedi.Ve bağırmak için ağzını açtı.Ama hemen yanında duran Ali onun ağzını kapattı.Ali"Kaan! Ne yapacağız?"
Daha fazla dayanamayıp araya girdim."Ya yeter artık! Farkında mısınız bende buradayım? Benimde söyleyeceğim şeyler var! Ama size değil görevliye! Gidip yardım isteyeceğim."diyip koşmaya başladım.İçlerinden birinin beni yakalayıp susturmasından korkuyordum.Ve korktuğum oldu.Kaan beni yakalayıp duvara yapıştırdı.Sırtım çok fena acımıştı.Sonrada Kaan en başında olduğu gibi ağzımı kapattı.Ama ben bu sefer pes etmedim.Çocuğun elini sert bir şekilde ısırdım.Çocuk acıyla elini tutu bende o arada kaçmayı başardım.Kaan öfkeyle "Ali koş yakala şunu!"dedi.Bunu duyunca daha da hızlandım.Yakalanmak istemiyordum.Ama Ali denen çocuk gerçekten çok hızlıydı.Ben daha ne olduğunu anlayamadan o aradaki mesafeyi kapattı.Oyasaki insanların yanına ulaşmama en fazla bir metre kalmıştı.

Ali beni sürükleyerek yine son vagona götürdü.Bağırmaya çalıştım ama Ali cekedini ağzıma basınca sesimi duyuramadım.Son vagona geldiğimizde.En son gelen çocuk sakinleşmiş,cesedin başına çökmüştü.Kaan'da ısıdığım elini sarmıştı.Cesedin karşısındaki koltuğa oturmuştu.Öfkeli olduğu her halinden belliydi.Beni görünce ayağa kalktı.Tabiki burnundan soluyordu.Ama ben ondan daha sinirliydim.Ali'nin ağzıma sardığı cekedi çıkartıp Kaan'a fırlattım.Ceket Kaan'ın kaslı göğsüne çarpıp yere düştü.
Kaan öfkeyle"Sen! Ne yaptığını zannediyorsun?"dedi.
"Asıl sen! ne yaptığını zannediyorsun? Ne hakla bana engel olursunuz?"
"Sana daha öncede söyledim beni dinlemek zorundasın! Böyle kaçamazsın!"
"Neden dinleyeyim ki?"
"Çünkü kimse Kaan Kaya'ya karşı gelemez! Ben dinle diyorsam sinleyeceksin!Ben sus dersem susacaksın! Ben öl diyorsam gerekirse öleceksin!"
"Dinlemeyeceğim!"
"Dinleyeceksin!"
"Dinlemeyeceğim!"
"Dinleyeceksin!"

En sonunda yeni gelen çocuk araya girdi.
"Bence bir dinlesen iyi olur"
"He! Dinleyeyim de senin gibi benimde beynimi yıkasınlar"
Kaan"Sen merak etme biz beyni olmayanlara dokunmuyoruz"dedi ve saniyesinde cevabını aldı."O zaman yazık olmuş bedenine"
"Niye?"
"Asla kendine dokunamayacaksın da ondan"
Ali mevzunun uzayacağını anlamış olacak ki araya girdi"Acaba şunu keser misiniz? Aga sende ne olduğunu anlat artık."
Kaan derin bir nefes aldı."Bir kere anlatacağım yani dikkatli dinlesen iyi olur...Kim olduğumu bilmiyorsun öyle değil mi?"
"Ben bilmem gerekeni biliyorum sen katilsin."İşaret parmağımla cesedi gösterdim."Sen o masum kızı öldürdün!"
"Hayır öldürmedim Gerizekalı.Senin gibi sadece cesedi buldum."
"O zaman neden yardım çağırmadın?"
"Çağırdım! Ama beni ciddiye almadılar! Zorla bir tane görevliyi buraya getirdim.Cesedi gördüler ama panik ortamı oluşmasın,insanlar sakin kalsın diye duyurmak istemediler.Tamir bittikten sonra polise gideceklerini söylediler."
"Ama bu adil değil!"diye haykırdım.
"Hayatta kalırlarsa adaleti sağlayacaklardır."
"Ne demek hayatta kalırlarsa?"
"Sen gerçekten aptalsın! Çıkışı olmayan bir metroda cinayet işleniyor! Sence katil nerededir?"
Kokuyla mırıldandım cevabı"metroda"katil metrodaydı.Şuan insanların arasında olabilirdi.Belkide bizi izliyordu.Her an birine zarar verebilirdi.

Çaresizce Kaan'a döndüm "Ne yapacağız?"
"Yapacak tek bir şey var.Yarın sabah gidip görevlileri ikna etmeye çalışacağız"
Ali "Aga ya ikna olmazlarsa" dedi.
Kaan ise kendinden emin bir şekilde"Onu da o zaman düşünürüm"dedi."Şimdilik susacağız tamam mı? Ali?"Ali hafifçe başını salladı."Can?"Can'da başıyla onayladı."Aptal kız?"
"Benim adım aptal değil! Aslı! Aslı Çağlar!"
"İyi o zaman aptal Aslı neyi bekliyorsun? Onaylasana"
"Neden bunu yapayım ki? Neden seni dinleyip susayım?"
Kaan sırıtarak Ali'ye baktı."Arkadaşın kafasında galiba bir sıkıntı var.Baksana hiçbir şeyi almıyor."
"Ben seni dinlemek zorunda değilim!"
"Dinleyeceksin! Çünkü sen benim kölemsin Aslı Çağlar!"