Our Rhythm

•Κεφάλαιο 25

Μεθυσμένη.

Αυτό είμαι,μεθυσμένη από συναισθήματα πικρά,γλυκά,δυνατά και πολλά άλλα

Μου αρέσει όμως,αυτή η έκρηξη που γίνετε μέσα στην κοιλιά μου,μου δίνει όθησει να προχωρήσω

Δεν θα αφήσω τον εαφτό μου να πέσει σε κατάθλιψη...όχι ξανά...όχι όπως τότε

Θέλω να αφεθώ και όχι για να ξεχάσω τον Μάριο,θέλω να αφεθώ γιατί μου αρέσει

Μου αρέσει ο τρόπος που με αγγίζει,που με φροντίζει,που ήταν εκεί για εμένα όταν δεν ήταν το αγόρι μου

Μου αρέσει ο Άγγελος

Έπιασε τους γοφούς μου δυνατά και τους έφηξε κολλόντας με στον τοίχο

"Δεν θέλω να κάνω κάτι χωρίς την θέλησή σου"

Μου είπε με βραχνή φωνή

"Αλλά ούτε και για να ξεσπάσεις την στεναχώρια σου...θέλω να το θες όσο το θέλω και εγώ"

Αγκάλιασα το κεφάλι του όσο ήμουν ακόμη κολλημένη στον τοίχο

"Σε θέλω Άγγελε γιατί μου αρέσεις"

Τον φίλησα και ανταπέδωσε αμέσως

"Και εμένα μωρό μου και εμένα μου αρέσεις πολύ"

Συνέχιζε να με φιλάει σχιματίζοντας ένα μονοπάτι από το στόμα μου στον λαιμό μου. Φιλούσε,δάγκωνε,ρουφούσε και όλα αυτά με τον δικό του γλυκό τρόπο

Δεν είμαι έμπειρη σε αυτό...η μόνη φορά που το είχα κάνει ήταν με τον Μάριο

Όχι,γιατι τον σκέφτομαι,αυτός με πλήγωσε ενώ ο Άγγελος με έσωσε από εκείνον τον χυδαίο

Με ξάπλωσε στο κρεβάτι του και ανέβηκε πάνω μου

Η πληγή είχε ανοίξει περισσότερο. Τον σταμάτησα και σηκώθηκα,φόρεσα το φούτερ που μου είχε φέρει,το οποίο έφτανε μέχρι κάτω από τους μηρούς μου και τον τράβηξα από το χέρι

"Που πάμε; Αφήσαμε στην μέση κάτι πολύ σημαντικό. Μήπως άλλαξες γνώμη;"

Φτάσαμε στην κουζίνα

"Που έχεις βαμβάκι;"

Με κοίταξε περίεργα

"Στο μπάνιο αλλά τι το θες;"

Πείγα εκεί που μου είπε και βρείκα μια μικρή συσκευασία. Ξαναπείγα στην κουζίνα και τον είδα να στηρίζετε με την πλάτη στον πάγκο και με τα χέρια του σταυρωμένα μπροστά στο στήθος

Κάθησα στον μπροστηνό του πάγκο για να μπορέσω να τον φτάσω και έβρεξα λίγο το βαμβάκι