Chapter 2

6 1 0
                                    

Coffe Shop


I went to my favorite coffee shop para mag pahinga muna bago umuwi halos araw araw ko nang ginagawa ito naging kaibigan ko ngarin angmga staff at ang may-ari ng shop. "Good afternoon Ate Jasmine!"bati ko sa kanya habang pinapakita ko ang pinaka matamis kung ngitisiya nga pala ang may-ari ng shop maganda na nga mabait pa perosawi sa pagibig. "O! Magandang hapon sa pinakamagandang Halfpon!"nag apir kami ng makalapit ako sa counter, "Kamusta na po kayo?""okay lang naman ako pero eto wala paring swerte sa lovelife"tinapiktapik ko ang balikat niya dahil sa gestures niyang parangnalulungkot siya, nag tawanan narin kami nong na realize namingpara kaming baliw sa ginagawa namin. "anyways ate the same thing!" pabulong kung sinabi sa kanya baka kasi pagisipan kami ng kakaiba"okay Ms.!" bago siya umalis ay lumingon nanaman siya saakin. "nga pala Camille, sorry huh? pero occupied na ang pwesto mo, gustohin ko mang ipag bawal pero ang gwapo kasi ng lalaki!"as usual paglalaki na ang pinaguusapan tiklop na agad si ate"ano ka ba ate okay lang yan, dito na lang ako para maka pag kwentuhan pa tayo""Hmmm. pero alam mo kanina ko pa napapansin na tulala lang siya, at dipa nga niya nakakalahati ang coffee niya." napansin ko ang pag seryuso ng mukha ni ateat nakikita ko lang ang expression na yon kapag nag aalala siya."nako ate sige na wag kanang mag syang nang oras don marami ka pang costumer"pang basag kung buntag sa kanya. "hala sige maiwan na kita, hatid ko na lang order moat dahil mabait ka sakit ka ngayon may red velvet creamed cake ka sakin""Wow! kung ganito naman pala edi mag papakabait na talaga ako sayo palagi!"sagut ko sa kanya habang naka ngiti. "nako wag ako Camille!" umalis siya habang tumatawa.Nang naka alis siya I got curious with the guy she was talking about. at rinig ko rin namna kasi ang mga mahinang tilian ng mga babae sa paligid. I turned around just to give taste to my curiousity ng laking gulat ko dahil nakilala ko agad ang likod na yon. kung hindi ako nag kakamali it was the guysa may school yung binugbog. I don't know but I was not able to control myself at tumayo ako sakina uupoan ko at nag lakad palapit sa kanya. and yes! it was him the mystery guy! "Can I seet here?" tanong ko sa kanya. wait? did I just really asked that question? nako ang tanga ko!he just looked at me then bumalik ulit siya sa pagiging tulala niya. ang weird niya! para siyang baliwsa ginagawa niya. bago ako umupo ay narinig ko pa ang bulong bulongan ng mga ibang babae sa paligid."Who is she?, "I she his girlfriend?" "Shut up! kaloka mga tsismosa?! hindi ba pwedeng kakilala lang?!" words played in my mind.pero okay narin gwapo naman siya, maganda naman ako kaso ang weird lang niya."okay I guess it's a yes then" di naman siya nag salita o umiling edi umupo na lang ako"Hey are you okay? do you need someone to talk with? mag papatawag na ba ako ng pari para i counsel ka?" panimula ko nanamang tanong sa kanya pero wala parin siyang imik. "naks parang hangin! walang naririnig huh?"mag sasalita pa sana ako ng dumating na si ate Jasmine. "Kilala mo Camille?" pabungad niyang tanong sa akin"hmmm. boyfriend ko po ate" sagut ko sa kanya na kinagulat ata niya napansin ko yun sa mga mata niya"I was just kidding ate, schoolmate ko po siya" ngumiti si ate. "ah kaya naman pala, sige maiwan ko munakayo dito" "sige po ate, salamat po" nginitian niya lang ako tiyaka narin siya umalis.nagulat ako nang hindi ko inaasahang mahuli siyang naka ngiti habang naka tulala parin siya doon kung saan nababaling ang atensyon niya. "Did you just smile a while ago?" tanong ko sa kanyana may pag ka seryuso. hindi parin siya sumagot. God? how will I deal with this guy?" saglit kung tanong kay LordI was caught between looking at him and checking where he was looking at wala naman kasi akong makita na pwedeniyang pag ka interesan doon. mga dalawang minuto ko rin sigurong ginawa iyon ng biglang may lumapit sa kanyaat humalik sa kanyang pisngi. A beautiful woman wearing a white hanging crop top and a ripped jeans partnered with leather converse boots.Perfect! "Trian how are you?" tanong ng babae habang naka tayo parin siya, hindi niya ata ako napansin pero sa isipan ko nag lalaroang isang tanong."is she his girlfriend?"to break the silence ay nag salita na ako "Ah Miss sorry pero kanina pa siya hindi nag sasalita e" nagulat ako ng lumakiang mga mata niya. "Oh! I'm sorry Miss I did not notice you! andyan ka pala!" hindi niya talaga ako napansin"Eto kasing si Trian e, hindi nanaman umiimik. Jahana nga pala" she held her arm para makipag kamay at inabot ko namaniyon. "and you are?" "Camille, schoolmate ni Trian" Sagut ko na may tindig syempre kailangan kung ipakita na parangkaya kung lumaban kung sakaling awayin man ako nitong girlfriend ni trian. napayakap siya kay Trian and at dahil don bigla na langakong nakaramdam ng kakaiba. "wait? did I just felt jealous?" No! No! No! Camille this can't be happening! nabalik ako a tamang pagiisip ko nang nag salita muli si Jahana. "Sorry ulit Camille, simula kasi nong..." hindi na natapus ang sasabihin ni Jahana nang hawakan ni Trian ang kamay niya at tumingala sa kanya sabay ng pagbigkas niya ng dikoinakalang salita "Ate" wait did he just said Ate? tanong ko sa sarili ko. "So hindi sila mag jowa? nakss single pa palapero kung Ate ang tawag niya sa kanya edi mas matanda siya saamin?" napatakip ako ng bibig dahil sa alam kung nawalan ako ng galang saate niya, pero hindi ko naman alam yun. "oh, okay I get it, sa tingin ko nagulat ka?" pagsisingit ni Ate Jahana "Yes, he's my brother and don't worry hindi na ikaw ang nauna sa bagay na yan" pagtatama niyang sagut habang siya ay naka ngiti. "okay Trian I need to go nowumuwi ka na lang pagkatapus ng date niyo ni Camille, Hmmm. but I doubt na tatagal kayo, dika na naman kasi umiimik little bro." 'date daw?' umalis na nga si Ate Jahana pero dipa siya nakakalayo ay lumingon nanaman siya "Camille? by the way your pretty for my little bro."pinagpatuloy narin niya ang pagalis ng nasabi niya iyon. "sayang!" dismayadong buntag ng isang babae malapit saamin, hindi ko na lang pinansin iyon"did you just smile again?" this time naka tingin na siya sa akin and damn yung mga mata niya bwisit! nakaka fall it's twinkling!"bakit? bawal na bang ngumiti ngayon?" matamlay niyang sagut "Oy! marunong ka pa lang mag salita?" panginis kung bati sa kanya dahil naiisnis narin kasi ako, pero as usual wala nanaman siyang sagut don. biglang nag ring ang cellphone ko and when I looked at it, it was Mom"Hello Ma?""Asan ka anak?""Nasa Coffee Shop po" "Pwede ka na bang umuwi anak? dumating na kasi ang mga pinsan mo and they badly missed you" Oo nga pala uuwi pala ngayon ang mga pinsan ko and I just planned to stop here for some moment para mangamusta, pero eto natigil ako sa lalaking nasa harap ko"Talaga Ma? sige po pauwi na ako""magiingat sa biyahe anak, you drive well!""opo Ma don't worry, I love you po"pagkasabi ko non kay mama ay binaba ko narin ang tawag dahil excited narin akong umuwi, na miss ko narin kasiang mga pinsan ko. "Hey Mr. Deaf! alis na ako. see you at school?!" pagpapaalam ko sa kanya na may halong pagka seryuso pano naman kasi wala naman lang kaming mabuting paguusap, pero sino nga ba ang bumolabog sa kanya? ako naman kasi iyonkaya okay narin yun kasi nakilala ko naman si Ate Jahana. tumayo na nga ako para umalis, wala parin siyang imik kaya tinalikoran ko na siya. inside me "pag nagsalita ka bago ako umalis I won't hesitate chasing you Mr. Trian! I am Camille Koyoda and when I say I get whatI want, I get It!" shit! may humawak ng kamay ko hindi naman pwedeng iba yun! dahan dahan akong lumingon sa kanya at confirmed! siya ngaI closed my eyes and prayed. "Lord Sorry po sa pagiging stubborn daughter ko. Pero promise pag nagsalita po etong lalaking to ako po angmagiging pinaka loyal and lovable na daughter-in-law po. Promise po iyon Lord." I felt something soft saking palad. ano kaya ito? I checked it and it was the panyo I gave him kanina sa school.binitawan niya ang aking kamay pero hindi parin siya nag sasalita. "hayss wala na gameover! depress na ako. ayuko nang pumasokit's to obvious na hindi kami para sa isat isa. Thank you parin po Lord" humakbang na ako paalis then suddenly words came out from his capturing red lips "Thank You, be safe" he saidtumingin ako sa kanya and I said this parting words "You just entered my world Mr. Deaf!" pagkasabi ko non ay umalis narin ako with a smile syempre! "Lord? is he the answer to my prayers? kung siya man po yun mag babago na po talaga ako, and yung promise ko posa inyong donation sa simbahan pwede po bang pag nag ka trabaho na lang po ako? Hiiiih. joke lang po, dudoblehin ko po iyon promise!pero kahit po hindi siya iyon mag bibigay parin po ako kasi mahal ko kayo. Thanks for making me happy always Lord. I Love You!"


Trian"Lord? siya na po ba ang plano niyo para sakin?...

He's My ExTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon