"Hayatını vatan yolunda kaybeden, hiçbir zaman ölmez."
Çağın'la yaptığımız konuşmanın ardından bir hafta geçmişti. Hiçbir şey olmamış gibi davranıyordu. Aslında bu daha rahat hissetmeme sebep oluyordu. O gece eve gelince Koray'la da konuşmuştum. Çağın'la birlikte olduğumuz dönem çok mutlu olduğumu, duvarlarımı indirdiğimi söylemişti.
Kor timi bana karşı çok cana yakın davranıyorlardı. Hepsi iyi insanlardı. Behzat hariç. Onda bir şeyler vardı. Hissediyorum ama ismini koyamıyorum. Onun olduğu ortama ben girmiyorum. Benim olduğum ortama o. Tek diyaloğumuz görevlerde zorunluluktan oluyor. Hoş ne kadar uzak o kadar iyi.
Yatağa gelip beni kaldırmaya çalışan Togo'ya baktım.
"Günaydın oğlum."
Togo evcil hayvanımdı. Aslında evcil olduğu söylenemez çünkü kendisi bir kurt köpeği. Onu hafıza kaybından sonra geri döndüğümde çıktığım bir görevde buldum. Yanıma aldım. Eğittim. Canımda bir parça oldu. Bana çok düşkün. Koray ve Selim Albaya da öyle. Sadece onlara alışık. Onların dışında yanımda birini görünce asileşiyor.
İki günlük bir görevden dönmüştük dün gece. Bugün izinliydik o yüzden. Sıkılmıştım sessizlikten timi kahvaltıya çağıracaktım. Komodinden telefonumu aldım ve Koray'ı aradım. Telefon biraz çaldıktan sonra Koray'ın sabah olmasına rağmen nasıl bu kadar enerjik olduğunu anlamadığım sesi duyuldu.
"Günaydın bir tanem."
"Günaydın zırtapoz. Nerdesin?"
"İyiyim canım sağ ol sorduğun için. Evdeyim nerede olacağım başka."
"He gülüm he. Timi topla kahvaltıya gelin bir saate."
Tim aynı binada oturuyordu. Emre , Ferit, Hazar bir dairede. Çağın, Koray bir dairede.
Behzat evli olduğu için başka bir yerde oturuyordu.
Allah karısına sabır versin.
"Tamam canım geliriz bir saate."
Tam telefonu kapatacakken Emre'nin sesi duyuldu.
"Canım komutanım." diye bağırdı.
"Söyle Emre."
"Duyduğuma göre siz çok güzel sucuklu yumurta yapıyormuşsunuz."
"Sen nereden biliyorsun lan?"
"Koray komutanım sizden bahsederken sürekli sucuklu yumurtanızdan da bahsediyordu da."
"Tamam Emre. Sucuklu yumurta da yapacağım tamam." dedim.
"Allahınıza kurban be." dedi. Telefonu kapattım ve yataktan kalktım.
Rutin işleri hallettikten sonra üstüme gri bir eşofman takımı giydim ve mutfağa girdim.
Aradan ne kadar zaman geçti bilmiyorum ama gayet güzel bir kahvaltı sofrası hazırladım. Koray yaptığım yemeklerin hepsini severdi ama sucuklu yumurta ve menemen bir başkaydı onun için. Menemen yaptım, Emre'nin yoğun isteği üzerine sucuklu yumurta da yapmıştım.
Kapı sesine hemen yattığı yerden kalkan Togo'ya oturmasını söyledim ve kapıyı açtım.
"Hoş geldiniz."
En önde Koray duruyordu. Diğerleri biraz daha çekingendi. Sonuçta ilk defa geliyorlar.
"Hoş bulduk bir tanem." dedi Koray ve yanaklarımdan öpüp içeri geçti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KOR VEDA
General FictionSevmeyi bilmeyen, aşka inanmayan bir kadın aniden zamansız bir sevdaya düşerse... Açabilir mi kalbini bir başkasına? Becerebilir mi ki sevmeyi, sevilmeyi? Sevdasına boynu kıldan ince olan o adam, ya ırak düşerse sevdalısından... Ona açılan kalbi...
