You are My Greatest "what if"[On going]

PROLOGUE

It had been 9 years ago since I made that decision that change my life.  My biggest regret that I made in my life was letting you enter my life kuntinto nako non that I will admire you from afar. I’m not expecting him to see here at the hospital where I worked. Ganon parin siya , his skin color is olive-skinned , hula ko sa taas nito 6’2 , brown eyes ,thick eyebrows , ang tangos ng ilong nito , at ang kulay ng buhok ay itim. He is wearing now is a long sleeve black polo shirt with white a necktie.

The memory of happened 9 years ago came back. Ang lalaking naka tayo ngayon sa aking harapan ang lalaking aking iniwan para sa sariling pangarap kahit walang kami non nasaktan ako at nasaktan ko siya. “Ms. Curtez gusto ka daw maka usap ni Mr. Adler” sabi ni Doctora Naomi isang sa doctor sa hospital na pinag tratabahoan ko. Here I am facing the man na ayaw ko makita sa tanang buhay ko  “Yes Doc Naomi , Mr. Adler please follow me in my clinic” yes  I have a clinic her on my own hospital by the way I’m Ayrelle Kaye Curtez doctor for kid yeah I’m a Pediatrician.

Pariho kaming tahimik sa isat isa habang nag lalakad kahit pa naka pasok na kami sa loob ng clinic walang maski isa sa amin ang nag salita  sinulyapan ko ang lalaki na nasa aking likuran naka tingin pala ito sa akin “ Mr. Adler upo ka po na banggit sa akin ni Doc Naomi ang tungkol sa patient sa room 205” pag basag ko sa aming katahimikan. “ She is my nephew nag worry ako sa kaniya kay ko siya dito dinala I can’t handle a kid because of my work” gustong gusto ko na siya sana tanongin if anak ba niya ang nasa room 205 pero na unahan niya ako napa tango na lang ako sa sinabi niya “ May fever lang naman yung bata Mr. Adler pwedi mo siya iwan dito sa hospital you can visit her nalang siguro dito tomorrow ma discharge na siya pag humopa na yung lagnat ng bata”.

Natapos ang araw na iyon na siya parin naiisip ko masakit parin sa akin puso para nasa era pako ng what if  sinabi ko din sakaniya ang nararamdaman ko will ika nga nila sa huli na ang pagsisi napa ikitad ako sa aking pag ka upo sa swivel chair hayst si Felise pala naka  6 missed call na sa akin I answer the call of my friend Felise “ HOY BRUHITA KA! Kanina pa ako nag hihintay sayo sa sa labas nang hospital ano na.” nakalimotan ko at ana ngayon pala babalik ang kaibigan ko si felise at may hang out kami tonight with my buddies in senior high school.