Mavi bir elbiseyle gelmiştin, gökyüzü maviydi..
Getirdiğin rüzgarla ev kokuyordun..
Kolun koluma değiyordu, omzun omzuma..
Mendilin maviydi, gökyüzü maviydi..Bin dokuz yüz kırk iki baharıydı
Bahçeli pencereler önünde geziyorduk,
Gözlerimiz buluşuyordu, ürperiyordum
Gökyüzü maviydi, mendilin maviydiSıcak nefesin yüzüme değiyordu
"Evlenebilir miyiz" diye sormuştum,
Yürüyüşün değişmiş, yüzün penbeleşmişti;
Mavi elbiseler içindeydin, gökyüzü maviydi.Elini elime verdin, ayrılıyorduk,
Gözlerin gözlerimde, dudakların ıslak,
"Sık sık konuşalım" demiştin; gittin..
Mendilin maviydi, gökyüzü maviydi..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DUY VE ANLA BENİ !
Non-Fictionbu kitabı yazarken duygulandım herkesin sevdiği insan vardır. Ama bu hikayede yeşil gözlü ,kilolu,saçları kumral olan kızın aşk acısı o kadar çok acı ama o kiz erkeği seviyorsa erkek ama onu farketmez ama kızdan nefret eder kizin özel durumu var diy...
