Moje jestestwo || MINSUNG CHAT ||

35

Changbin: Hej. Czy przypadkiem nie widzisz duchów?

Minho: Słyszę

Minho: Ale jak chcesz to uważaj to za durny żart

Changbin: A, nie. Jisung mi napisał i po prostu się zastanawiałem, czy faktycznie coś widzisz czy słyszysz. Bo wiesz, ja też

Changbin: Widzę, ale nie mogę usłyszeć

Minho: I jak to się stało?

Minho: Odkąd zacząłeś?

Changbin: Coś z dwa lata temu, jeśli się nie mylę

Minho: Miałeś wypadek?

Changbin: Hm

Changbin: Prawie się utopiłem xD Ale co to ma do rzeczy?

Minho: Też miałem wypadek i od tamtego momentu mogę je słyszeć

Minho: Pomyliłem leki i można powiedzieć, że umarłem na chwilę. Śmierć kliniczna czy coś

Minho: I od tego momentu mam to coś, dar o ile mogę to nazwać

Changbin: Przekleństwo w tym przypadku. Nie da się żyć normalnie i musisz odsunąć się od ludzi, bo będą mieć się za świra

Changbin: Ale zazdroszczę, że je słyszysz. Możesz to wykorzystać na miliardy sposobów, podczas gdy ja je tylko widzę

Changbin: Tak, jak wyglądali w chwili śmierci

Changbin: Tzn, jeśli ktoś został przejechany i jego głowa pękła na pół, tak samo wygląda

Changbin: Więc tak jakbym oglądał dzień w dzień horror. I nigdy się do tego nie przyzwyczaiłem

Minho: Jak coś im powiesz, będą cię słyszeć. To na pewno

Minho: Możesz z nimi "rozmawiać" i na dodatek będziesz wiedział, kto jest obok ciebie

Minho: Ja tego nie robię dopóki nie usłyszę głosu

Minho: Więc mają z góry łatwiej by mnie opętać czy zrobić krzywdę