Διηγήματα

'Υψιστη Θυσία

28 Απριλίου 1945, Βερολίνο

Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος έφτανε στο τέλος του. Το Τρίτο Ράιχ, το όραμα της μεγάλης Γερμανίας της οποίας ηγέτης θα ήταν ο ένας και μοναδικός Αδόλφος Χίτλερ γνώριζε πραγματική παρακμή. Η ήττα ήταν μία ανάσα μακριά, οι οπαδοί του εθνικοσοσιαλισμού είχαν σχεδόν εξαφανιστεί, οι εχθροί ήταν μία ανάσα μακριά. Η Γερμανία είχε χωριστεί σε δύο μέτωπα και δεχόταν απανωτές επιθέσεις. Το αριστερό της τμήμα πολιορκούνταν από τους Σοβιετικούς, οι οποίοι με λύσσα, ενθουσιασμό και το άγριο αίσθημα εκδίκησης που έρεε  στο αίμα τους θα ξέσκιζαν κάθε ανθρώπινη σάρκα ως αντίποινα των φρικιαστικών εγκλημάτων που είχαν και αυτοί δεχτεί. 

Ο Αδόλφος Χίτλερ είχε αποσυρθεί στο καταφύγιο του και παντρεύτηκε την αγαπημένη του. Γνώριζε καλά μέσα του πως είχε έρθει το τέλος, πως κάτι είχε πάει στραβά στην πορεία - ίσως εκεί στο Στάλιγκραντ οι ανίκανοι στρατιώτες του να λιποτάκτησαν στερώντας του την νίκη. Ασυγκίνητος, αμετανόητος και φανερά αποφασισμένος κάλεσε κοντά του τους πιο πιστούς του οπαδούς και υψηλόβαθμα στελέχη του στρατού, έγραψε με υπομονή και δίχως βιασύνη την διαθήκη του και συνήψε έναν γάμο παρωδία μόνο και μόνο για να μην μείνει μόνος του και στον θάνατο. Ένας αλλόφρων και γεμάτος μίσος άνθρωπος αποκλείεται να μπορεί να αγαπήσει, σωστά; Στην συνέχεια πήρε στα χέρια του το κρύο όπλο του και ανατρίχιασε με την αφή του μεταλλικού αντικειμένου. Του φάνηκε κάπως βαρύ και μειδίασε μόλις συνειδητοποίησε ότι ήταν οπλισμένο. Το τέλος είχε έρθει και δεν θα επέτρεπε μήτε σε κανέναν άξεστο και βρωμιάρη μπολσεβίκο μήτε σε κάποιο απόβρασμα, μίασμα Εβραίο ή Πολωνό να τον αναγκάσει να πληρώσει για τις ηρωικές και αναγκαίες ιδέες του. Ιδέες ενός δυνατού βασιλείου, μία αυτοκρατορίας που σχεδόν κατέκτησε την κορυφή. Υποψιάστηκε πως κάποιοι τον πρόδωσαν και γι αυτό αναγκάζεται τώρα να κρύβεται σαν το ποντίκι μέσα στην τρύπα προκειμένου να γλιτώσει από την ντροπή του και την μανία της γάτας.  

Πήρε μία ανάσα, κοίταξε την προ ολίγου γυναίκα του Εύα και αφού την έκανε μία τρομακτική γκριμάτσα που λογικά θα ήταν χαμόγελο τοποθέτησε το όπλο μπροστά στο πρόσωπο του. Το Τρίτο Ράιχ έπεσε και μαζί του θα έπεφτε και εκείνος. Άνοιξε το στόμα του τόσο όσο έπρεπε, τοποθέτησε την κρύα κάννη του όπλου στα χείλη του και πάτησε με μιας την σκανδάλη, σκεπτόμενος τις ένδοξες στιγμές της ζωής του - ελάχιστες ως και μηδαμινές ομολογουμένως.