GIRIŞ~

75 14 20
                                    

Gözlerim dalgınca ayakkabılarımda dolaşırken kitapçının önüne geldiğimi bile fark etmemiştim. Tabelada "Mavi Kitap" Hasan amca Mavi teyzemi kaybettikten sonra bu küçük kitapçıyı açmıştı, kafasını dağıtmak için. Yaşı ilerledikçe yanında bir tane dost bulmak istemiş ve beni bulmuştu.
Ben yani Kayla.

Hasan amcayla ilk kez kışın dondurucu soğuğunda okulundan dönerken bir kafenin önünde karşılaşmıştım onunla. Ayaklarında eskimeye yakın ayyakabıları pamuklu kabanının içine giydiği kırmızı kazağı kahverengi pantalonu ile yaşlı ve tatlı bir adamdı. Karşıdan karşıya yoğunluk nedeniyle geçemiyor, korkuyor görünüyordu. Yardım teklifimi yüzündeki kocaman gülümsemesi ile kabul etti. Onu karşıya geçmesine yardım ettim, küçük bir sohbetimiz oldu ve bana kitapçısında çalışma teklifi sundu. Bir öğrenci olarak elbette ki maddi gelire ihtiyacım vardı ama bu teklifi beklemediğim için affaladım. Biraz zamana ihtiyacım vardı mevzun olmama az zaman kalmıştı derslerle bunu götürebileceğimi ilk başta pek yanaşamamıştım ama Hasan amcayı kırmamak adına biraz düşüneceğimi ve numarasını istedim, en geç yarın ulaşacağımı belirttim.

Öylede oldu gece bolca düşündüm, kafamda ders çalışma planlarımı hazırladım hatta boş zamanlarda kitapçıda çalışmanın bana huzur verebileceğini düşündüm, hemde son zamanlarda gerçekten kafa dinlemeye ihtiyacım vardı.
Sabah ilk işim Hasan amcayı arayıp teklifini kabul ettiğimi söylememdi. Hemen çok mutlu olduğunu belirtip bugün işe başlayabileceğimi söyledi.

İçimi nedensiz bir mutluluk kaplamıştı. Hasan amcayla konuşa konuşa Mavi teyzeyi öğrenmiştim. Kansere yakalanmıştı, yaşından dolayı paçasını kurtaramamış hasan amca ile 4. Yıllarında vefat etmişti.

Çok üzüldüğümü belirtmiştim.
Acaba diye düşündüm içimden, acaba benimde ailem beni çok sevseydi bende onları çok sevseydin onları bırakıp gitmeseydim onlar bu hayattan göçseydiler nasıl hissederdim...

Ama onların beni sevebileceği ihtimali bile bana uçuk geliyordu...

Düşüncelerimden sıyrılıp sakın adımlarda kitapçıya girdim. Girer girmez içime kitap kokusunu doldu..

Harika bir histi.

Hemen Hasan amcaya "Günaydın amca." Seslenip çantanı ve mevsimlik ceketimi askıya astım. İlkbahardaydık ve hava o kadar güzeldiki insanın içini açıyordu.

Hasan amca beni görür görmez kocaman gülseyip "Hoş geldin kızım." Dedi.
Hızla gülümseyip raflara yöneldim. İlk iş kitapları sıraya koymaktı...

                                  🤍🤍
Hepinize yeni kurgudan selamlar..

Öncelikle giriş nasıldı?
Hikaye kurgusunu sevdinizmi?

Lütfen belirtip yıldıza basarsanız çok sevinirimmmm.

İlk kurguma fazla yönlenmeye bilirim sanırım çünkü bu kurguyu daha çok sevdim...
Neyse umarım size beğenmişsizindir..
Sonra ki bölümlerde görüşürüz..

Kitapçı KızHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin